- 29 Nisan 2023
- 401
- 2
- Konu Sahibi gittinyine
- #1
Arkadaşlar merhaba. Sizlere aslında şu an anlatacağım olayın üzerinden biraz zaman geçti fakat olsun, benim için hep taze. Benim 14 yaşında tanıştığım bi kız arkadaşım vardı. Yaklaşık 8 aralarda 1-2 sene görüşmeyerek arkadaşlık yaptık. Ben, eski konularda da söylemiştim, tam o yaşlarda ben bi cinsel saldırıya maruz kalmıştım. O sıralarda ailem, çevremdeki arkadaşlarımı soruşturuyormuş. Tesadüfen bu kıza ve bu kızın eski sevgilisine(o da yakın arkadaşımdı, ismi Ahmet olsun) denk gelmişler. Kız da babama ve halama benim hakkımda o cinsel saldırıyı bildiği için "sen önce kızına hamilelik testi yaptır da" falan demiş, halamın söylediğine göre. Kızın kendisi de demediğini söylüyor. Ayrıca kız arkadaşın babamlarla konuşan yanındaki sevgilisi Ahmet de babamlara o kızla görüşmemi yasaklamaları, kötü bi kız olduğunu söylemiş halamın dediğine göre. Halam da çok doğruyu söyleyen bi insan değil. Fakat ben bu kız için ailemi karşıma aldım. Hatta ailem istememesine rağmen eve getirdim, babasıyla tanıştırdım kendi babamı falan. Bana defalarca "görüşme" diye yalvardılar, yeri geldi eve bile kapattılar bu kızla görüşmemem için. Ailemi karşıma alarak hepsini çiğnedim bu kız için. Kız da bütün bunlardan haberdar bu arada. O yüzden ben ilk başta kıza küssem de sonradan sürekli "ben yapmadım" deyince ona inanmayı seçtim. Aradan yıllar geçti, karşıma birisi çıktı. Ondan hoşlandım gibi, tam olarak da emin değildim. Sonra bu çocukla kızı tanıştırdım. Meğerse benden habersiz 5 kere buluşmuşlar. Kız da bana bunu telefonunda tesadüfen o çocuğun mesajını gördüğümde söyledi. Bu, çok kalbime oturdu ama belli etmedim. Sonra çocuk git gide kıza aşık olmaya başladı. Tabi kızın da bu esnada sevgilisi vardı, hem de 3 yıllık falan. Buna rağmen bu çocuğa "istemem yan cebime koy" ayağı yapıyordu. Zaten çocuk buna aşık oldu, benim yanımda sürekli kızdan bahsetmeler falan
Ben de aralarından çekildim, hatta "siz çok yakışıyosunuz" falan bile dedim, kızı çok sevdiğim için böyle bi fedakarlığı yaptım. Kafama taksam da yaptım. Ama kızın asıl sevgilisi var olduğu için mi, benden dolayı mı bilmiyorum, tam manasıyla olamadılar. Bunu sineye çektim. Ortak arkadaşımız olan başka bi kız daha vardı, bana sürekli onu savunuyordu ve benim de buna kıl olduğumu biliyor. En sevmediğim şeydir. Öteki kız haksız olsa, ona bi şey demiyodu ama ben haksız olunca ona karşı bana karşı çok yırtık davranıyordu. Neyse gel zaman git zaman, bu kız Ahmet'ten ayrıldı ve onun yakın arkadaşlarından biri olan Fatih ile sevgili oldu. O da 3 yıllık sevgilisiydi. Ben bu kızın Fatih'i yani sevgilisini defalarca aldattığına hasbelkader tanık oldum. Ve biz en sonunda görüşmeyi kestik. Sonra da içim dayanamadı kızın yaptığı şeylerden dolayı. Bir de sanırım yaptığım fedakârlıklardan dolayı. Sevgilisine gittim, kızın kendisini aldattığını söyledim. Kız da benim evimin önüne gelip bağırmaya başladı. "O*, k*" falan gibilerinden. Olmayacak şeyler söyledi ve bana iftira da attı. Benim internette videolarım falan varmış, ben grupçuymuşum gibisinden ağır ithamlarda bulundu. Bunları bütün mahalleye duyuracak şekilde bağırdı. Babam aşağı indi, babama da "sen sahip çıkamadın o*****na" falan dedi, babam da "sen bizim kızımız gibiydin, gel oturalım, anlaşalım" diyerek ılımlı yaklaştı kıza. Sonra bütün mahalle ayağa kalktı, herkes pencerelere çıktı, hâliyle polisler geldi. Sonra ben dışarı çıkmaya çalıştım, babam beni dış kapının girişinde engellemeye çalışırken kız da dış kapıya geldi, öyle böyle derken o cama tekme attı ve cam kırıldı, babamın da kolu yaralandı. Sonra ben bu Fatih isimli çocuğun annesini aradım, kızın bu hâlini görmesini istedim. Annesi geldi. (Bu arada kızın en yakın arkadaşı olduğum için beni asıl sevgilisinin, yani Fatih'in annesiyle tanıştırmıştı, o şekilde annesini buldum) ve o kadın, yani çocuğun annesi ve polisler "Babanda peygamber sabrı var, baban ne kadar edepli adam, BAŞKASI OLSAYDI ÇOK KÖTÜ OLMUŞTU" diyerek beni bu hayatta şu anda bile ağlatan, kalbime ok gibi saplanan sayılı cümleleri sarfettiler. Sonra hastaneye ve karakola gittik. Neyse işte sonra sevgilisine mesaj atmış, "kimin yanındasın sen, biz gittinyine ile karakolluk olduk" demiş, çocuk da gittinyine'nin yanındayım, sen nası bi yüzsüzsün falan demiş. Kız da bunun üzerine benim eski, konuda az önce bahsettiğim hoşlandığım çocuğu aramış, o da kendisine aşıktı zaten, o da o çocuğu yanına çekti bana karşı. Bunun üzerine ben "ailemden özür dileyeceksin mahkemede" diye mesaj attığım için kendisine ve hapse girmekten korktuğu için gitmiş, babamdan özür dilemiş. Babam da "uğraşmayalım" diye uzlaşma kâğıdı geldiğinde uzlaşmak istedi, ben önce ağlayarak ve babama kızarak reddettim ama sonra babam daha fazla kırılmasın diye mecbur kabul ettim. Sizce burada ben haksız mıydım? Ve uzlaştığımızda kızın yaptığı yanına kâr kaldı gibi. Uzlaşımız o yüzden sizce yanlış mı olmuş? Yani uzlaşmayıp dava açmamız daha iyi değil miydi sizce? Ne düşünüyorsunuz?
Ben de aralarından çekildim, hatta "siz çok yakışıyosunuz" falan bile dedim, kızı çok sevdiğim için böyle bi fedakarlığı yaptım. Kafama taksam da yaptım. Ama kızın asıl sevgilisi var olduğu için mi, benden dolayı mı bilmiyorum, tam manasıyla olamadılar. Bunu sineye çektim. Ortak arkadaşımız olan başka bi kız daha vardı, bana sürekli onu savunuyordu ve benim de buna kıl olduğumu biliyor. En sevmediğim şeydir. Öteki kız haksız olsa, ona bi şey demiyodu ama ben haksız olunca ona karşı bana karşı çok yırtık davranıyordu. Neyse gel zaman git zaman, bu kız Ahmet'ten ayrıldı ve onun yakın arkadaşlarından biri olan Fatih ile sevgili oldu. O da 3 yıllık sevgilisiydi. Ben bu kızın Fatih'i yani sevgilisini defalarca aldattığına hasbelkader tanık oldum. Ve biz en sonunda görüşmeyi kestik. Sonra da içim dayanamadı kızın yaptığı şeylerden dolayı. Bir de sanırım yaptığım fedakârlıklardan dolayı. Sevgilisine gittim, kızın kendisini aldattığını söyledim. Kız da benim evimin önüne gelip bağırmaya başladı. "O*, k*" falan gibilerinden. Olmayacak şeyler söyledi ve bana iftira da attı. Benim internette videolarım falan varmış, ben grupçuymuşum gibisinden ağır ithamlarda bulundu. Bunları bütün mahalleye duyuracak şekilde bağırdı. Babam aşağı indi, babama da "sen sahip çıkamadın o*****na" falan dedi, babam da "sen bizim kızımız gibiydin, gel oturalım, anlaşalım" diyerek ılımlı yaklaştı kıza. Sonra bütün mahalle ayağa kalktı, herkes pencerelere çıktı, hâliyle polisler geldi. Sonra ben dışarı çıkmaya çalıştım, babam beni dış kapının girişinde engellemeye çalışırken kız da dış kapıya geldi, öyle böyle derken o cama tekme attı ve cam kırıldı, babamın da kolu yaralandı. Sonra ben bu Fatih isimli çocuğun annesini aradım, kızın bu hâlini görmesini istedim. Annesi geldi. (Bu arada kızın en yakın arkadaşı olduğum için beni asıl sevgilisinin, yani Fatih'in annesiyle tanıştırmıştı, o şekilde annesini buldum) ve o kadın, yani çocuğun annesi ve polisler "Babanda peygamber sabrı var, baban ne kadar edepli adam, BAŞKASI OLSAYDI ÇOK KÖTÜ OLMUŞTU" diyerek beni bu hayatta şu anda bile ağlatan, kalbime ok gibi saplanan sayılı cümleleri sarfettiler. Sonra hastaneye ve karakola gittik. Neyse işte sonra sevgilisine mesaj atmış, "kimin yanındasın sen, biz gittinyine ile karakolluk olduk" demiş, çocuk da gittinyine'nin yanındayım, sen nası bi yüzsüzsün falan demiş. Kız da bunun üzerine benim eski, konuda az önce bahsettiğim hoşlandığım çocuğu aramış, o da kendisine aşıktı zaten, o da o çocuğu yanına çekti bana karşı. Bunun üzerine ben "ailemden özür dileyeceksin mahkemede" diye mesaj attığım için kendisine ve hapse girmekten korktuğu için gitmiş, babamdan özür dilemiş. Babam da "uğraşmayalım" diye uzlaşma kâğıdı geldiğinde uzlaşmak istedi, ben önce ağlayarak ve babama kızarak reddettim ama sonra babam daha fazla kırılmasın diye mecbur kabul ettim. Sizce burada ben haksız mıydım? Ve uzlaştığımızda kızın yaptığı yanına kâr kaldı gibi. Uzlaşımız o yüzden sizce yanlış mı olmuş? Yani uzlaşmayıp dava açmamız daha iyi değil miydi sizce? Ne düşünüyorsunuz?
