- 2 Kasım 2021
- 255
- 807
- 53
- 37
- Konu Sahibi Yine_yeni_yeniden
-
- #1
Yurt dışında pedagog, çocuk ve ergen psikoloğu, psikiyatrist yok mu? Neden illa online?Herkese merhaba. Artık ne yapacağımı bilemez haldeyim. Uzun süredir devam eden ve benim farkında olduğum ama çözüme ulaştırmak konusunda bir türlü harekete geçemediğim bir problemim var. 2 kızım var büyük kızım 9, küçük kızım 6,5 yaşında. Büyük kızım aslı ile ilgili sorunlarım. Kızım ne yaparsak yapalım mutlu olamıyor. Yapı olarak bende eşimde ufacık şeylerden mutlu olabilen İnsanlarız ama aslı tam tersi bir kova sütun içindeki sineği bulup hayatı kendine zindan edebiliyor. Birseye başlamadan hemen zaten olmayacak zaten ben yapamam diye başlayıp hayat enerjimi sömürüyor.
Bazen burda açılan konular var ya en yakın arkadaşım enerjimi sömürüyor yada isyerindeki negatif iş arkadaşım vs işte tam olarak onların çocukluk versiyonuArtık ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Arkadaşlarıyla anlaşamıyor. En küçücük birseyde inanılmaz parlıyor. Aslında olaya baktığımda %90 haklıyken sırf bu patlamaları yüzünden haksız duruma düşüyor. Şimdi bir pedagoga başlamak istiyorum ama iyi güvenilir gerçekten alanında başarılı biri olsun istiyorum. Birde yurt dışındayım mecburen online olarak devam etmek durumundayım. Sizlerin deneyimledigi bir pedagog varmi acaba, yardımcı olabilir misiniz? Şimdi dışarı çıkıyorum hemen cevap veremesemde mutlaka döneceğim arkadaşlar. Şimdiden teşekkür ederim.
Yurt dışında pedagog, çocuk ve ergen psikoloğu, psikiyatrist yok mu? Neden illa online?
9 yaşında bir çocuk ekranın karşısında oturup tanımadığı birinin sorularına cevap vererek tedavi edilemez.
Baska cocuklarla kiyasladiniz mi hic, aile icinde kavganiz oldu mu, ulke degistirmeden once de boyle miydi, cocuk ani irkiliyor mu? Mesela elinizi hizlica yaninfa kaldirin, irkilmesi var mi gozlemleyin. Hic baska cocuklarla kiyasladiginiz oldu mu, farkinda olmadan bile yapmis olabiliirsiniz aslinda bunu. Kardesini cok mu ovuyorsunuz?Arkadaşlar cevaplarınız için hepinize teşekkür ederim. Tek tek alintilayamadim. Yaklaşık 9 aydır bu ülkedeyiz. Henüz dil kursuna devam ediyoruz. Günlük hayatımızı idame ettirecek seviyede dil öğrendik ama Henüz bir psikologla karşılıklı görüşme yapabilecek düzeyde dile sahip değilim. Kendimde okul öncesi öğretmeniyim. Bilinçsiz bir insan değilim ama demekki yanlış yaptığımız yada yetmediğimiz yerler oluyor. Dil öğrenip bu ülkede bir psikologla görüşme sağlayabilecek seviyeye gelene kadar zaman kaybetmek istemedim açıkçası. Birde gerçekten benim için dayanılmaz bir noktaya geldi bu durum. Ozguvenini kıracak davranislarimiz yok diye düşünüyorum. Özellikle en hassas olduğum konudur. Fazlaca gazlama konusundada çalışırsan başarırsın anlamında motivasyon ediyorum ama yanlış yaptığım noktalar illaki oluyordur. Ben sadece kızım için pedagog şeklinde değil belki kendimiz içinde bir psikolog olabilir kendi davranislarimizi duzeltirsek kızımızada etkisi olabilir şeklinde düşündüm ama gerçekten kendimi inanılmaz bir çıkmazda hissediyorum artık. Bir insan yada bir çocuk nasıl bu kadar mutsuz olabilir aklım almıyor
Öncedende böyle bir cocukmuydu yoksa 9 aydir tasindiginiz ülkeye adapte olamamaktan mi kaynaklandi acaba?Arkadaşlar cevaplarınız için hepinize teşekkür ederim. Tek tek alintilayamadim. Yaklaşık 9 aydır bu ülkedeyiz. Henüz dil kursuna devam ediyoruz. Günlük hayatımızı idame ettirecek seviyede dil öğrendik ama Henüz bir psikologla karşılıklı görüşme yapabilecek düzeyde dile sahip değilim. Kendimde okul öncesi öğretmeniyim. Bilinçsiz bir insan değilim ama demekki yanlış yaptığımız yada yetmediğimiz yerler oluyor. Dil öğrenip bu ülkede bir psikologla görüşme sağlayabilecek seviyeye gelene kadar zaman kaybetmek istemedim açıkçası. Birde gerçekten benim için dayanılmaz bir noktaya geldi bu durum. Ozguvenini kıracak davranislarimiz yok diye düşünüyorum. Özellikle en hassas olduğum konudur. Fazlaca gazlama konusundada çalışırsan başarırsın anlamında motivasyon ediyorum ama yanlış yaptığım noktalar illaki oluyordur. Ben sadece kızım için pedagog şeklinde değil belki kendimiz içinde bir psikolog olabilir kendi davranislarimizi duzeltirsek kızımızada etkisi olabilir şeklinde düşündüm ama gerçekten kendimi inanılmaz bir çıkmazda hissediyorum artık. Bir insan yada bir çocuk nasıl bu kadar mutsuz olabilir aklım almıyor
Daha 9 ay önce baska bir ülkeye yerlesmisiniz.Sizce bocalamasi, kendisine güvenmemesi normal degil mi?Alistigi bir ortamdan bambaska bir ortama gelmis.Dil kültür her sey cok farkli.Yetiskinler bile cok zorlanirken 9 yasindaki bir cocuk elbette daha fazla etkilenir.Tek basina dil sorunu bile insani mutsuz etmeye yetiyor.Arkadaşlar cevaplarınız için hepinize teşekkür ederim. Tek tek alintilayamadim. Yaklaşık 9 aydır bu ülkedeyiz. Henüz dil kursuna devam ediyoruz. Günlük hayatımızı idame ettirecek seviyede dil öğrendik ama Henüz bir psikologla karşılıklı görüşme yapabilecek düzeyde dile sahip değilim. Kendimde okul öncesi öğretmeniyim. Bilinçsiz bir insan değilim ama demekki yanlış yaptığımız yada yetmediğimiz yerler oluyor. Dil öğrenip bu ülkede bir psikologla görüşme sağlayabilecek seviyeye gelene kadar zaman kaybetmek istemedim açıkçası. Birde gerçekten benim için dayanılmaz bir noktaya geldi bu durum. Ozguvenini kıracak davranislarimiz yok diye düşünüyorum. Özellikle en hassas olduğum konudur. Fazlaca gazlama konusundada çalışırsan başarırsın anlamında motivasyon ediyorum ama yanlış yaptığım noktalar illaki oluyordur. Ben sadece kızım için pedagog şeklinde değil belki kendimiz içinde bir psikolog olabilir kendi davranislarimizi duzeltirsek kızımızada etkisi olabilir şeklinde düşündüm ama gerçekten kendimi inanılmaz bir çıkmazda hissediyorum artık. Bir insan yada bir çocuk nasıl bu kadar mutsuz olabilir aklım almıyor
Arkadaşlar cevaplarınız için hepinize teşekkür ederim. Tek tek alintilayamadim. Yaklaşık 9 aydır bu ülkedeyiz. Henüz dil kursuna devam ediyoruz. Günlük hayatımızı idame ettirecek seviyede dil öğrendik ama Henüz bir psikologla karşılıklı görüşme yapabilecek düzeyde dile sahip değilim. Kendimde okul öncesi öğretmeniyim. Bilinçsiz bir insan değilim ama demekki yanlış yaptığımız yada yetmediğimiz yerler oluyor. Dil öğrenip bu ülkede bir psikologla görüşme sağlayabilecek seviyeye gelene kadar zaman kaybetmek istemedim açıkçası. Birde gerçekten benim için dayanılmaz bir noktaya geldi bu durum. Ozguvenini kıracak davranislarimiz yok diye düşünüyorum. Özellikle en hassas olduğum konudur. Fazlaca gazlama konusundada çalışırsan başarırsın anlamında motivasyon ediyorum ama yanlış yaptığım noktalar illaki oluyordur. Ben sadece kızım için pedagog şeklinde değil belki kendimiz içinde bir psikolog olabilir kendi davranislarimizi duzeltirsek kızımızada etkisi olabilir şeklinde düşündüm ama gerçekten kendimi inanılmaz bir çıkmazda hissediyorum artık. Bir insan yada bir çocuk nasıl bu kadar mutsuz olabilir aklım almıyor
Oncedende böyleydi ama ben bu derece farkına varmamiştim yada hep birseyleri bahane bulduk. Yok kardeşi oldu, yok okula başladı, yok bakıcı değişti ama gerçekten elle tutulur sebepler değil bunlar. Ben şimdi anlıyorum sanırım kabullenmek istemedik yada konduramadik yada farkına varamadık bilemiyorum. Artık daha fazla üstünü örtmek istemiyorum. Yani kısaca ülke değiştirmekle alakalı olduğunu pek sanmıyorum.Öncedende böyle bir cocukmuydu yoksa 9 aydir tasindiginiz ülkeye adapte olamamaktan mi kaynaklandi acaba?
Belki yurtdisi yasantiniza adapte olamamistir. Dil problemi de var sonucta. Hep mi boyleydi?Arkadaşlar cevaplarınız için hepinize teşekkür ederim. Tek tek alintilayamadim. Yaklaşık 9 aydır bu ülkedeyiz. Henüz dil kursuna devam ediyoruz. Günlük hayatımızı idame ettirecek seviyede dil öğrendik ama Henüz bir psikologla karşılıklı görüşme yapabilecek düzeyde dile sahip değilim. Kendimde okul öncesi öğretmeniyim. Bilinçsiz bir insan değilim ama demekki yanlış yaptığımız yada yetmediğimiz yerler oluyor. Dil öğrenip bu ülkede bir psikologla görüşme sağlayabilecek seviyeye gelene kadar zaman kaybetmek istemedim açıkçası. Birde gerçekten benim için dayanılmaz bir noktaya geldi bu durum. Ozguvenini kıracak davranislarimiz yok diye düşünüyorum. Özellikle en hassas olduğum konudur. Fazlaca gazlama konusundada çalışırsan başarırsın anlamında motivasyon ediyorum ama yanlış yaptığım noktalar illaki oluyordur. Ben sadece kızım için pedagog şeklinde değil belki kendimiz içinde bir psikolog olabilir kendi davranislarimizi duzeltirsek kızımızada etkisi olabilir şeklinde düşündüm ama gerçekten kendimi inanılmaz bir çıkmazda hissediyorum artık. Bir insan yada bir çocuk nasıl bu kadar mutsuz olabilir aklım almıyor
Kesinlikle böyle durumlar söz konusu değil. Eşimle iyi bir çiftiz, tartışmak bile hemen gönlümüzü alırız, özür dilemeyi biliriz. Çocuklarımızın yanında sarılır özür diler teşekkür ederiz. Eşim ilgili bir babadır. Kar kış demeden bisiklete binerler birlikte, onların istediği aktiviteleri yaparız ama bir yerde yanlışımız vardır illaki gerçekten o kadar üzgünüm ki anlatamamBaska cocuklarla kiyasladiniz mi hic, aile icinde kavganiz oldu mu, ulke degistirmeden once de boyle miydi, cocuk ani irkiliyor mu? Mesela elinizi hizlica yaninfa kaldirin, irkilmesi var mi gozlemleyin. Hic baska cocuklarla kiyasladiginiz oldu mu, farkinda olmadan bile yapmis olabiliirsiniz aslinda bunu. Kardesini cok mu ovuyorsunuz?
Bunlari neden soruyorum benzer mutsuzluk hiyakesi bende vardi, hala mutsuzum ama kisiligim haline geldi. Ne dersem, dusuncelerim neyse sonuna kadar arkasinda dururum, asla geri adim atmam ve pes etmem. Aslinda cok kotu bir sey degil, ilerde cok basarili olabilir.
Evet biliyor ama pedagojik destek alabilecek kadar bilebilirmi emin degilim. Yani şöyle söyleyeyim. Dil kursunda sınıfın en uyi öğrencisiyim 100 tam puanla bitirdim b1 e başlayacağım şimdi ama kızımın konuşmasını anlarken zorlanıyorum. Kelime haznesi vs benden çok çok ileri seviyede. Ben yetersiz kalıyorum ona göre.Kızınız bulundugunuz ülkenin dilini bilmiyor mu? O yaşta çocuk için online terapi almayın , yüz yüze destek alın
Aslında az önce yazdım yorumlarda sadece bu ülkeye geldikten sonra olan bir durum değil bu. Kızımın genel karakteri bu yöndeDaha 9 ay önce baska bir ülkeye yerlesmisiniz.Sizce bocalamasi, kendisine güvenmemesi normal degil mi?Alistigi bir ortamdan bambaska bir ortama gelmis.Dil kültür her sey cok farkli.Yetiskinler bile cok zorlanirken 9 yasindaki bir cocuk elbette daha fazla etkilenir.Tek basina dil sorunu bile insani mutsuz etmeye yetiyor.
Isvicredeyiz.Hangi ülkedesiniz?
Aslinda haklisıniz. Yazarken tam olarak ifade edemedim uzun uzun yazıp sıkmakta istemiyorum sizi ama şöyle anlatayım. Mesela kardeşi takla atıyor ama günlerce uğraşıyor belki 1 haftanın sonunda takla atıyor sonra onun takla attığını görunce bende yapmak istiyorum diyor ama yapamıyor. Bu defa o kadar agliyormi yapamıyorum diye ama daha ilk denemede bunları yaşıyoruz. Kızım kardeşin 1 haftadır uğraşıyor bunun için sende biraz gayret etmelisin emek vermeden yapamazsın. Birseyler için uğraşırken farklı şeylerde öğreneceksin bu süreçte sadece sonuca odaklanma belki bunun içi uğraşırken çok daha keyifli zaman geçireceksin belki farklı hareketler kesfedeceksin diye anlatıyorum ama belki farkına varmadan stres yüklüyor olabilirim onu. Çok teşekkür ederim farklı bir bakış kazandirdiniz bana. Bundan sonra daha dikkatli olacağım.Çalışırsan başarırsın yanlış bir önermedir aslında.
Yapabilirsin ama yapamayabilirsin de, işin doğası bu.
Diğer söylem inanılmaz bir omuz yükü bindirmekle beraber kaygı yüklüyor.
Çocukları sürekli denemeye teşvik etmekle olumlu sonuca odaklarken aslında başarısızlığın çok büyük bir yıkım olmasına sebep oluyoruz.
‘Sen denemekten vazgeçme, herkes her şeyi yapabilecek diye bir kaide yok ama başarmaktan çok daha önemli olan şey denemektir, başarısızlık da bir öğretidir, denediğin her şey için seninle gurur duyuyorum’ gibi cümleler onu şevklendirir, sonucu düşünmemesi sağlar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?