rahat edemiyor değilim ya. çok aşırı rahatım hep orda olmak istiyorum değil. rahat edemiyor değilim diyeyim.
evde gelene gidene ya büyük teyze var 70 yaşında, ya kayınvalidem var onlar bakıyor. genç yok mu demişler de kızların pek hayrı yok, sınav haftaları zaten. bi şeylerin ucundan tutuyorum. bulaşık, çay falan. bulaşık konusunda hiç sıkıntım yok normalde de, bütün gün yıkasam şikayet etmem o yüzden o benim açımdan sıkıntı olmuyor. yapabildiğim şeylere yardım ediyorum zaten.
"siz bilirsiniz" demek kötü değil aslında da, "acaba çekiniyor mu" durumu oluyor onlar için. ne istediğimi net şekilde belirttiğimde mutlu oluyorlar. görümceme "kahve yapalım" dedim kız mutlu oldu mesela. ha dolabı ben de izinsiz açmam ama "dolapta süt var mı" diye sorsam hem izinsiz açmamış olurum hem ne istediğimi söylemiş olurum çok mutlu olurlar, ben de rahat ederim.
"ısındı" demek, "ne istediğini söyleyebiliyor" demek yani onlara göre. gidip "ben acıktım şunu yiyebilir miyim" falan desem, ya da "ben üşüdüm kazak hırka bi şey var mı" desem çok mutlu olacaklar. en çok bunları soruyorlar çünkü.
dün kayınpederimin doğum günüydü, kutlanırken biz bulaşık yıkıyorduk, sonrasında "ay ben öpmedim" dedim gittim bildiğin adamı şapur şupur öptüm bütün gece sırıttı adam. bu tip şeyler yani. akşam çok gelen giden de olmadı, biz görümcemle kayınvalidede oturup dedikodu yaptık, arada sözlüm geldi gitti, onlar da aşağıda aile meselesi konuştular. nerde ne zaman sıvışmam gerektiğini de biliyorum aslında.
anne baba ben de diyemiyorum ama o ayrı konu.
