9 yıllık ilişkim 2 ayda nasıl bitti !

ailem yokken neden gitmeyeyim ki? yanımda annem babam yokken nasıl davranacaklar benim bunu da bilmem lazım değil mi?
ailenin arkanda olduğunu bilirler bu sayede.ayrıca sen daha o evin kızı değilsin şimdiden niye böyle birşeye kaptırdın kendini.yok evin anahtarını vermişte bilmem ne bunlar büyütülecek şeyler değil.sen ayrılmamak ve onları iyi görmek için bahane uyduruyorsun bence
 
  • Beğen
Reactions: anu
ailenin arkanda olduğunu bilirler bu sayede.ayrıca sen daha o evin kızı değilsin şimdiden niye böyle birşeye kaptırdın kendini.yok evin anahtarını vermişte bilmem ne bunlar büyütülecek şeyler değil.sen ayrılmamak ve onları iyi görmek için bahane uyduruyorsun bence

ailemin yanımda olduğunu bilmeleri için ille de beraber gitmemiz gerekmiyor. öyle düşünmüyorum yani.

bana o evin kızıymışım gibi davranılıyor çünkü? kadın beni her gördüğünde "sen benim kızımsın, sen bu evin kızısın" diyor, adam "sen oğlumdan daha kıymetlisin, hatta kızımdan da kıymetlisin çünkü emanetsin" diyor.

ayrılsam ayrılırım ama yine de nankörlük yapmam. evet bazı davranışları onaylamıyorum, bana yanlış yaptılar onu da biliyorum ama bu olumlu şeylere gözümü kapatmamı gerektirmez ki.
 
o zaman niye konu açtın burada?erkek tarafı hep öyle der zaten bunlar işini bilen tipler bence.sen evlerinde yemek yemedin diye benim öyle gelinim yok diyor ve sen oğlundan kıymetlisin öyle mi, aileni aradılar mı sizin bu ayrılık döneminizde
 
o zaman niye konu açtın burada?erkek tarafı hep öyle der zaten bunlar işini bilen tipler bence.sen evlerinde yemek yemedin diye benim öyle gelinim yok diyor ve sen oğlundan kıymetlisin öyle mi, aileni aradılar mı sizin bu ayrılık döneminizde

fikrinize katılmayınca konumu neden açtığımı sorgulamaya hakkınız var mı peki?

ailem yokken onların evine gitmemem, çok net şekilde "size güvenmiyorum" demektir. evliliğimi böyle bi güvensizlik üstüne oturtmak istemedim.

yanlışlar oldu dedim zaten, ama beni kayırıp oğullarını fırçaladıkları da oldu. bana hep kötü davrandılar diyemem.

ailemi aramadıklarını da önceki sayfada belirttim, sebebini de yazdım. babası ölüyordu, "annemi aramadı" diyecek kadar bencil değilim.
 
bana katılsan ne katılmasan ne madem bu kadar memnundun neden ortaya döktün böyle diyorum ben.evlilik arifesinde kızların iki aileyi eş tutması lazım.sen resmen onların kızı olmuşsun daha sözlüyken ailene bir adım uzaktasın bence.sözlün size ne sıklıkta geliyor mesela ailene filan?
 
bana katılsan ne katılmasan ne madem bu kadar memnundun neden ortaya döktün böyle diyorum ben.evlilik arifesinde kızların iki aileyi eş tutması lazım.sen resmen onların kızı olmuşsun daha sözlüyken ailene bir adım uzaktasın bence.sözlün size ne sıklıkta geliyor mesela ailene filan?

sizinle nerde sıkıntı yaşıyoruz bilmiyorum, "çok memnunum" demiyorum, ama haklarını da yemiyorum.
ailem olmadan gidince ailemi atıp onların kızı olmuş olmuyorum, aileme uzaklaştığımı nerden çıkardığınızı da anlamıyorum. sözlüm de onlara her gittiğimde dönüşte beni bırakırken uğramaya çalışıyordu, ailesinden ayrı da geliyordu.
 
sizin kadar ailenizin içine girdimi yani siz sözlünüzün ailesiyle iyisin sıkısınız o bağ oluşuyor gibime geliyor.
 
Son durumlar ne kızlar problem nedir özet geçebilirmisiniz merak ettim :) yazılanların tamamını okumaya fırsatım yokta şuan
 
peki konuştunuz mu hiç "ben bunlardan rahatsız oluyorum, yapmayın, yatak odama girmeyin" falan diye?
Bu konuda söylemedim yanlış anlar diye korktum çünkü şok olmuş halde bakmamı bile yanlış anlamıştı. O zamandan beride girmedi zaten. Gerçi biz konuştuğumuz konulardada bir yere varamıyoruz. Örneğin ben kendimi bildim bileli zayıfım yemek yemeği zahmet olarak görürüm. 5-6 kilo gerçekten almam lazım ciddi anlamda çok zayıfım çünkü ama olmuyor. Kilolu insanlar nasıl yemek yemeyi birakmak zor geliyosa banada yemek zor geliyor. Her görüşmemizde 3-5 kez duyarım kilo al lafını. Duymamazlıktan geldim olmadı, şakay vurdum gelin yönünden çok şanssızsınız anne keşke bi oğlan daha doğurdaydın gün yüzü görürdün dedim gğldük hep berber yine olmadı:KK53: en sonunda ciddi ciddi konuştum yine bişey değişmedi çünkü buna alışmış. Kendi kızı ona hayır diyemez derse kıyamet kopar. Benden beklentiside o.Ama olmaz işte.
Tek oğlum var diye çok heves etmiş anlayacağın ama bende 10 kere evlenmiyorum onu hesabada katmıyolar. Bazı şeyleri kendi zamanlarındaki gibi zamnediyolar.
Ben 4 sene başka şehirde okudum bir başıma idare ettim ama bi evi yardımsız dizebileceğime idare edebileceğime inanamıyolar. Çocuk olmadığımızı göremiyolar malesef.
Siz güzelce konuşma fırsatı bulmuşsunuz. Eminim unutulan çok şey olmuştur. Ama bakalım konuştuğunuz kadarıyla birbirinizi anlayabilmişmisiniz onuda zaman göstericek. Belki nişanlı olduğunuz için herşey daha kolay olur. Biz evliyken bu durumlara maruz kalmıştık çünkü farklı şehirlerdeydik nişanlıyken doğru dürüst görüşemedik. Sorunları tlfnla konuşmakta uygun olmazdı tabiki.

İnşallah sözlünle senin için hayırlısı neyse o olur. Birbirinizi yıpratmadan işin içinden çıkmayı başarabilirsiniz...
En büyük iş sözlüne düşüyo tabi durduğundan daha sağlam durabilmeli..
 
sizin kadar ailenizin içine girdimi yani siz sözlünüzün ailesiyle iyisin sıkısınız o bağ oluşuyor gibime geliyor.

ben biraz daha çok gittim geldim çünkü benim ailemle sözlümün arasında sıkıntı yoktu. yani onların iletişimi zaten iyiydi ama ben ailesinin davranışlarından ötürü mutsuz olunca sözlüm benim ailesiyle daha fazla zaman geçirmemi istedi. 1.5 ay sözlü kaldık, bi kere sözün ertesi günü el öpmeye gittim, üç kere yalnız iki kere de ailemle gittim sanırım. o da iki kere yalnız, üç kere ailesiyle geldi galiba. tam hatırlamıyorum.

ama o askerdeyken izne geldiğinde ben onlara gidiyordum zaman kısıtlı diye, o da beni eve bırakırken annemle babamın elini öpüp helallik alıyordu. bi izninde oturmaya da geldi.
 
kayış koptu, 9 yılım ziyan oldu, ben ne aptalmışım gibi şeyler düşündüm ama başlık için hiçbirini seçemedim.

eski konularımı bilen bilir diyerek klasik bir giriş yapayım.

9 yıllık sevgilimle kasımda sözlendik, ocakta ayrıldık.
ayrıldık da denir mi bilmiyorum, "ailem daha bilmiyor, söyleyemedim" diyor. yüzüğünü çıkarmıyor. gelip bohçasını almıyor.

neyse, anlatmak istediğim bu değil.

ya ben ne kadar aptalmışım. ne kadar gerizekalıymışım. benim 9 senem boşa geçmiş.
bi insan bu kadar mı annesinden korkar? bi insan hiçbir kararını nasıl kendisi veremez?

ya sen 26 yaşında adamsın, askerliğini yapmışsın, çalışıp para kazanıyorsun. ne demek "annem seni istemiyor"? sen eşşek başı mısın? annen senin yatacağın, yaşayacağın kadını seçme hakkına nasıl sahip olabiliyor? ya hangi zamandayız?

cidden çok doluyum, düzgün ve sıralı yazamıyorum, 3 ayda 9 yıllık ilişkinin ebesi bellendi. bu kadar söyleyebiliyorum.

anlatsam çok uzun olur çünkü, sıkmak da istemiyorum.

sorumu sormayı unutmuşum editleyeyim: bu ana kuzuluğu benimkine has bi olay mı yoksa erkeklerin geneli böyle mi?

çok soru geldiği için ekleme yapıyorum: annesi beni istemiyor çünkü dışardan kız alıp vermiyorlar. babası annesinin halasının oğlu, teyzesi teyzesinin oğluyla evli, anneannesiyle dedesi amca çocukları...
böyle uzayıp gidiyor. şimdiye kadar akraba olmayan kız almamışlar, akraba olmayana kız vermemişler.
hanları hamamları var çünkü. bölünmeyecek.

konuyu 5 şubat'ta açmışım, 17 mart'ta düzenliyorum.
annesi beni istiyormuş ama benim tavırlarım yüzünden benim onları istemediğimi düşünmüşler. yapı olarak biraz serinim.

"istemiyorum" deme sebebini kısaca yazayım. onlara uğramamız gerekiyordu, saat 5 gibi onlarda olacaktık, yemeği 8e doğru yiyorlar normalde. biz de eve gitmeden yedik çünkü acıktım ve o gün yemeğe kalmayacaktım. yiyip gittiğimi öğrenince bunu "benim gelinim benim evime tok geliyor, benim yemeğimi yemek istemiyor" diye algılamışlar. onlarda gelen misafire yemek yedirmek önemli. bana "gelinim diye bağrıma bastığım insan evimde yemeğimi yemek bile istemiyorsa ne anlamı var, ben gelinimi doyurmaktan aciz miyim" dedi. kendince haklı şimdi ne diyeyim.
sonuç olarak siz bu çocukla barıştınızmı?
 
Bu konuda söylemedim yanlış anlar diye korktum çünkü şok olmuş halde bakmamı bile yanlış anlamıştı. O zamandan beride girmedi zaten. Gerçi biz konuştuğumuz konulardada bir yere varamıyoruz. Örneğin ben kendimi bildim bileli zayıfım yemek yemeği zahmet olarak görürüm. 5-6 kilo gerçekten almam lazım ciddi anlamda çok zayıfım çünkü ama olmuyor. Kilolu insanlar nasıl yemek yemeyi birakmak zor geliyosa banada yemek zor geliyor. Her görüşmemizde 3-5 kez duyarım kilo al lafını. Duymamazlıktan geldim olmadı, şakay vurdum gelin yönünden çok şanssızsınız anne keşke bi oğlan daha doğurdaydın gün yüzü görürdün dedim gğldük hep berber yine olmadı:KK53: en sonunda ciddi ciddi konuştum yine bişey değişmedi çünkü buna alışmış. Kendi kızı ona hayır diyemez derse kıyamet kopar. Benden beklentiside o.Ama olmaz işte.
Tek oğlum var diye çok heves etmiş anlayacağın ama bende 10 kere evlenmiyorum onu hesabada katmıyolar. Bazı şeyleri kendi zamanlarındaki gibi zamnediyolar.
Ben 4 sene başka şehirde okudum bir başıma idare ettim ama bi evi yardımsız dizebileceğime idare edebileceğime inanamıyolar. Çocuk olmadığımızı göremiyolar malesef.
Siz güzelce konuşma fırsatı bulmuşsunuz. Eminim unutulan çok şey olmuştur. Ama bakalım konuştuğunuz kadarıyla birbirinizi anlayabilmişmisiniz onuda zaman göstericek. Belki nişanlı olduğunuz için herşey daha kolay olur. Biz evliyken bu durumlara maruz kalmıştık çünkü farklı şehirlerdeydik nişanlıyken doğru dürüst görüşemedik. Sorunları tlfnla konuşmakta uygun olmazdı tabiki.

İnşallah sözlünle senin için hayırlısı neyse o olur. Birbirinizi yıpratmadan işin içinden çıkmayı başarabilirsiniz...
En büyük iş sözlüne düşüyo tabi durduğundan daha sağlam durabilmeli..

keşke her şeyi konuşsanız. en iyisi o çünkü.

sözlüm yatak odası konusunda arkamda. "istiyorsan kilitle çok tedirginsen" diyor. kendi evimde yatak odamı kilitlemek zorunda kalmam çok nahoş ama en azından bunu öneriyor.

hiçbir şey çözülmüş sayılmaz şu an ama daha çok konuşuruz gibi geliyor. çözmem lazım çünkü başka türlü olmaz. çözmezsem yürümez yani.
 
Back
X