normal bir gündü, ben normalde çalışıyorum cumartesi tatilya sabah evi biraz toparlayınca bir akrabamızla anneme gittik. giderkende haber verdim hatta bizi bırakırmısın dedim. annemin evi eşimin işyeri bizim ev hep birbirine yakındır. bırkamam dedi... tamam dedim üzüldüm kapattım. sonra tekrar aradım ya sen beni nasıl bırakamıyorsun ya dedim ben hergün servise binip gidiyorum işe bu araba ne için var dedim ben rahat edemeyeceksem neden var dedim iyilikle dert yandım tamam tamam dedi güldü gelir bırakırım ne zaman istiyosan dedi bırakırkende akşama kalmayın geri dönün dedi bende annem ısrar ederse x de tamam kalalım der eşine haber verirse ne dicem bizde kalırız dedim. öylede oldu. akşama geldi gayet iyiydi hatta çiğ köfte yoğurdu yedik içtik döndük. morali bozuk olsa sigara içelim dediğimde öyle istekli gelmezdi. geldi ama içine etti çok afedersiniz... galiba bayanlarıda kendileri gibi sanıyorlar. ben şimdi benimle sevişmedi diye ölüp bittimmi gittim uyudum çokta bişey fark etmedi yani. ama beni bu kadar kırmasına alınıyorum. ben bu kadar basitmiyim ya. insan biraz çekinmezmi... bende bazen onu çok itici buluyorum hemen söylüyormuyum. mesela en gıcık oldugum hali boxer ve atletiyle oturur sıcaklarda bunalır buraya kadar tamam ne var diyeceksiniz ama ayaklarında çorabı durur :)))) nedense o çıkmaz. ve çok komik çok kıro duruyor ama bişey demem. neden bu kadar kaba ya. o andada dedim çok kabalaştıgının farkındamısın dedim farkındayım dedi bağırdı gitti. bence derdi neyse şu cümlesinde yatıyor : "her haltı düşünüyorsunda bunu neden düşünmüyorsun?"