- 8 Nisan 2009
- 2.433
- 2.046
- 773
Kızlar merhaba. Dünden beri canim sıkkın. Aslında belki bu kadar buyutmemem lazım ama sanırım birikti artik bende..
Dün esim, erkek kardesim ve esimin bekar arkadaşı ile birlikte yemeğe çıktık ikeaya. Iftar saatinden önce yemeklerimizi almaya koyulduk. Kalabalik başlamadan evvel. Daha once ki gidisimizde ogluma ayri tabak almasini söylemiştim esimin. Bu yüzden dün birsey demedim biliyordur diye. Bi baktim ki benle oğluma bir tabak alip gelmis. Birsey demedim. Çünkü o sırada inanilmaz kalabaliklasmisti, bayagida kuyruk olmuştu. Ama esim hic bir şekilde farketmedi durumu. Acayip bozuldum. Yemek bitti bu sefer magazayi gezmeye başladık. Beni geride birakip arkadasinin yaninda yürümeye başladı. Ben geride mi kaldim arkada mi yuruyorum umurunda degil. Kardeşim geldi yanima tek yurumeyeyim diye. Onlarda o sirada magazadan çıkmıştı çoktan. Eve geldik birseyler isittigimi gördü sormadi bile ya sen neden isittin doymadin mi diye..
Hep bu şekilde dusunmuyor, görmüyor, duymuyor. Ozel gunler onun icin sacmalik. Birseye üzülüp aglarsam hemen kizmaya baslamalar. Bunun icin mi ağlıyorsun diye azarlamalar.. ( ki ciddi konularda ben öyle sulu göz biri degilim asla..) Birseylerden endise etsem umurunda bile olmuyor. Dönüp yatıyor arkasini. Sonra da dile getirdigimde huzursuzluk cikaran ben oluyorum. Ben mi abartiyorum? artik gerçekten anlayamiyorum.
Dün esim, erkek kardesim ve esimin bekar arkadaşı ile birlikte yemeğe çıktık ikeaya. Iftar saatinden önce yemeklerimizi almaya koyulduk. Kalabalik başlamadan evvel. Daha once ki gidisimizde ogluma ayri tabak almasini söylemiştim esimin. Bu yüzden dün birsey demedim biliyordur diye. Bi baktim ki benle oğluma bir tabak alip gelmis. Birsey demedim. Çünkü o sırada inanilmaz kalabaliklasmisti, bayagida kuyruk olmuştu. Ama esim hic bir şekilde farketmedi durumu. Acayip bozuldum. Yemek bitti bu sefer magazayi gezmeye başladık. Beni geride birakip arkadasinin yaninda yürümeye başladı. Ben geride mi kaldim arkada mi yuruyorum umurunda degil. Kardeşim geldi yanima tek yurumeyeyim diye. Onlarda o sirada magazadan çıkmıştı çoktan. Eve geldik birseyler isittigimi gördü sormadi bile ya sen neden isittin doymadin mi diye..
Hep bu şekilde dusunmuyor, görmüyor, duymuyor. Ozel gunler onun icin sacmalik. Birseye üzülüp aglarsam hemen kizmaya baslamalar. Bunun icin mi ağlıyorsun diye azarlamalar.. ( ki ciddi konularda ben öyle sulu göz biri degilim asla..) Birseylerden endise etsem umurunda bile olmuyor. Dönüp yatıyor arkasini. Sonra da dile getirdigimde huzursuzluk cikaran ben oluyorum. Ben mi abartiyorum? artik gerçekten anlayamiyorum.