- 27 Aralık 2011
- 63.354
- 61.083
- 898
böyleleri evde terör estirir, evlenince de hamın köylü olurlar genelde.
Bir tavsiye veremeyeceğinizi biliyorum, sadece anlatmak istedim. Çünkü artık çok sıkıldım. Şu an tam karşımda çoraplarını çıkarıp fırlattı yine bir köşeye. Yazmadan duramayacaktım gerçekten.
İki tane abim var. Biri 27 yaşında diğeri 23. Bu 23 yaşındakiyle problemim. Büyük abimle hiçbir sorunum yok. O istanbul'da yaşıyor. İstanbul'dayken erkek arkadaşımla tanıştırdım, evine kabul etti, sohbet ettik vs.. Çok iyi, anlayışlıdır. Ama bu küçük abimden gerçekten daraldım artık.
Her şeyime karışır. Telefonuma, bilgisayarıma, kıyafetime, dinlediğim şarkılara, arkadaşlarıma... Güya babamın yanında çalışıyor, sabah 10da kalkar işe gider gibi yapar öğlen 1 de geri gelir. Tüm giysilerini bir yere atar. Şu anda bile "kime yazıyosun sen?" diye sordu mesela... Giysileri bir yerlerde, sürekli karpuz kes, yemek koy, su getir, çorap getir, duştan çıkar donunu bile hazırlatır. Sigara içer suratıma üfler, durduk yere bağıra bağıra şarkı söyler. Klozetin kapağını kaldırmayı bile öğretemedim. Klozetin üstüne not yazarım notun üstüne işer. Seviyorum kendisini ama artık beni öyle bıktırdı ki. Çocukken "yağmurda yürüyelim mi, öpüşelim mi" falan diye bir şarkı vardı. TV'de çıktığında izlemeye devam ettim diye dayak yemiştim. Büyüdüm artık kocaman kız oldum şiddet kalmadı ama uyuz ediyor beni. Tüm eşyalarıma çöreklenmeye çalışıyor zaten. Sürekli alkol alıyor, geceleri sorun çıkarıyor evde. Saat 4-5 e kadar dışarda kaldığı oluyor. Annem babam ayrı, bir erkek o var evde. Anahtarını bile taşımayacak kadar sorumsuz. Cama koyuyoruz anahtarı. Tedirgin yatıyorum geceleri.
Cidden sıkıldım artık ya. Babamın yanına gitse de kurtulsam. öf.
şu dünyada abi kavramından nefert ettiğim kadar hiç bi şeyden nefret etmedimsenin yazını okuyunca dahada tepem attı diyecek kelime bulamıyorum içimdekileri yazarsam banlanırım
canım bnmde 3 abım vardı 2 sı sureklı ne rdesın kımslesın bunu nıe gıydın derlerdı ıan evlıler suan eslerı bnm o zamankı halımden cok rahatlar gıkk dıe mıyrlrr vallahı cok sınır oluyrm bendeeee bnm o zamanlarımı kharcadınız eslerınıze gık dıe mıyrsunuz dıyeeee o da duselır ama senn omrum yarı olmuss olur cnm ama snn abımde ıckı sıgara fln seylerde vr bızde onlar yoktu ck skrr ama dkkt ett kendıneee babanda yk basınızda olsa bu kdr serbest olmaz cunku benmbabam en son dedı ben kızmyrm da sıze ne oluyr dıe ondn sonra o kdr ses edemedıler banaaaBir tavsiye veremeyeceğinizi biliyorum, sadece anlatmak istedim. Çünkü artık çok sıkıldım. Şu an tam karşımda çoraplarını çıkarıp fırlattı yine bir köşeye. Yazmadan duramayacaktım gerçekten.
İki tane abim var. Biri 27 yaşında diğeri 23. Bu 23 yaşındakiyle problemim. Büyük abimle hiçbir sorunum yok. O istanbul'da yaşıyor. İstanbul'dayken erkek arkadaşımla tanıştırdım, evine kabul etti, sohbet ettik vs.. Çok iyi, anlayışlıdır. Ama bu küçük abimden gerçekten daraldım artık.
Her şeyime karışır. Telefonuma, bilgisayarıma, kıyafetime, dinlediğim şarkılara, arkadaşlarıma... Güya babamın yanında çalışıyor, sabah 10da kalkar işe gider gibi yapar öğlen 1 de geri gelir. Tüm giysilerini bir yere atar. Şu anda bile "kime yazıyosun sen?" diye sordu mesela... Giysileri bir yerlerde, sürekli karpuz kes, yemek koy, su getir, çorap getir, duştan çıkar donunu bile hazırlatır. Sigara içer suratıma üfler, durduk yere bağıra bağıra şarkı söyler. Klozetin kapağını kaldırmayı bile öğretemedim. Klozetin üstüne not yazarım notun üstüne işer. Seviyorum kendisini ama artık beni öyle bıktırdı ki. Çocukken "yağmurda yürüyelim mi, öpüşelim mi" falan diye bir şarkı vardı. TV'de çıktığında izlemeye devam ettim diye dayak yemiştim. Büyüdüm artık kocaman kız oldum şiddet kalmadı ama uyuz ediyor beni. Tüm eşyalarıma çöreklenmeye çalışıyor zaten. Sürekli alkol alıyor, geceleri sorun çıkarıyor evde. Saat 4-5 e kadar dışarda kaldığı oluyor. Annem babam ayrı, bir erkek o var evde. Anahtarını bile taşımayacak kadar sorumsuz. Cama koyuyoruz anahtarı. Tedirgin yatıyorum geceleri.
Cidden sıkıldım artık ya. Babamın yanına gitse de kurtulsam. öf.
Bir tavsiye veremeyeceğinizi biliyorum, sadece anlatmak istedim. Çünkü artık çok sıkıldım. Şu an tam karşımda çoraplarını çıkarıp fırlattı yine bir köşeye. Yazmadan duramayacaktım gerçekten.
İki tane abim var. Biri 27 yaşında diğeri 23. Bu 23 yaşındakiyle problemim. Büyük abimle hiçbir sorunum yok. O istanbul'da yaşıyor. İstanbul'dayken erkek arkadaşımla tanıştırdım, evine kabul etti, sohbet ettik vs.. Çok iyi, anlayışlıdır. Ama bu küçük abimden gerçekten daraldım artık.
Her şeyime karışır. Telefonuma, bilgisayarıma, kıyafetime, dinlediğim şarkılara, arkadaşlarıma... Güya babamın yanında çalışıyor, sabah 10da kalkar işe gider gibi yapar öğlen 1 de geri gelir. Tüm giysilerini bir yere atar. Şu anda bile "kime yazıyosun sen?" diye sordu mesela... Giysileri bir yerlerde, sürekli karpuz kes, yemek koy, su getir, çorap getir, duştan çıkar donunu bile hazırlatır. Sigara içer suratıma üfler, durduk yere bağıra bağıra şarkı söyler. Klozetin kapağını kaldırmayı bile öğretemedim. Klozetin üstüne not yazarım notun üstüne işer. Seviyorum kendisini ama artık beni öyle bıktırdı ki. Çocukken "yağmurda yürüyelim mi, öpüşelim mi" falan diye bir şarkı vardı. TV'de çıktığında izlemeye devam ettim diye dayak yemiştim. Büyüdüm artık kocaman kız oldum şiddet kalmadı ama uyuz ediyor beni. Tüm eşyalarıma çöreklenmeye çalışıyor zaten. Sürekli alkol alıyor, geceleri sorun çıkarıyor evde. Saat 4-5 e kadar dışarda kaldığı oluyor. Annem babam ayrı, bir erkek o var evde. Anahtarını bile taşımayacak kadar sorumsuz. Cama koyuyoruz anahtarı. Tedirgin yatıyorum geceleri.
Cidden sıkıldım artık ya. Babamın yanına gitse de kurtulsam. öf.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?