Malesef bu toplumda abiler kendi kardeşlerine düşmanlık başkalarına abilik yapıyor çok zoruma giderdi benim bu durum gerçekten abin olması çok zor bişey içlerinden çok az çıkıyor iyi olanıGeçmişte aldığı bisikletin parasini sizin özel okul paranızı iddiada batırarak kat ve kat geri almış zaten.Ozur dileyip istemeden hizmet edeceğinize ,rahat rahat kus kalın daha iyi. Hep derim iyi ki abim yok bu ülkede bu kültürde .İstisnaları vardır elbet ama çoğu aynı kafa.Olsaydi eminim ben de kus olurdum en az 15 yıldır :)
Geçmişte aldığı bisikletin parasini sizin özel okul paranızı iddiada batırarak kat ve kat geri almış zaten.Ozur dileyip istemeden hizmet edeceğinize ,rahat rahat kus kalın daha iyi. Hep derim iyi ki abim yok bu ülkede bu kültürde .İstisnaları vardır elbet ama çoğu aynı kafa.Olsaydi eminim ben de kus olurdum en az 15 yıldır :)
Allahım aynısından bende de var hatta benimki 100 kat daha beter. seni çok iyi anlıyorum bende konuşmuyorum kendi abimle hatta hep söylerim benim iyiliğimi istiyorsa hayatımdan uzak dursun o yokken daha mutluyum abiligini görmedim bari zararı olmasın.seninki de o mantık boşver uzak dur. Bu arada bendeki de ögretmen olmuş birisi kendisi sayesinde okumuş olmanın adam olmaya yetmediğini ögrendim , eniştem abimin tavrını bildigi için ona söylediği bir söz var okumuş cahil der aynen öyleler okusalar bile kafa eskilerde kalmış magara adamı kafası. Şanslısın ki ailen çok iyi erkektir haklı modunda değil ben o kadar şanslı olamadım malesef zamanında abimin yaptıkları yüzünden kafayı sıyırmışlıgım var seninkinin tavırları benimkinin yanında devede kulak kalır. Özür falan dileme böyleleri ondan yüz bulur aynı şeye devam eder ne kadar uzak o kadar iyi
İnşAllah güzel dileklerin için teşekkür ederimTeşekkür ederim desteğiniz için :) Forumda yeniyim kusura bakmayın pek anlamıyorum ama sanırım bebek bekliyorsunuz. Umarım sağlıkla dünyaya gelir ve eminim güçlü bir kadının yetiştirdiği çok güzel bir çocuk olur.
18 yasindasin nickin bile bir Marcel Proust kitabindan, kendini ifade edisin harika, acayip mantikli ve olgun bir genc kizsin, ailen abinden sonra cocuk yetistirme konusunda cok yol kat etmis, sen herhalde annenle babanin olgunluk donemi eserisin, abin ise acemiliklerine gelmis muhtelemen.
Tavır al muhataap olma. Abi değil şam şeytanı.
o zaman dewamkeKendisiyle konuşmadığımdan beri çok daha huzurlu bir hayatım var
Ben 20 yaşındayken tek kardeşim olan abimi trafik kazasında kaybettim. Ergenliğim onunla didişmekle geçmişti. Sadece son 2-3 yılda aramız inanılmaz iyiydi. Bu yüzden abi konularında çok hassasım ve çok duygusalım. İnanılmaz hassas olduğum bu konuda bile sana tavsiyem o abiden özür dileme. Ailene bize anlattığın gibi anlat, arkamda dağ gibi duracağına babamdan sonra bana güven vereceğine bana neler yaşatıyor de. Duygu sömürüsünü sen yap ,gerekirse para kaybetme olayını da kullan. Annen baban gidip ona baskı yapsın, sana değil.
Biliyor musun sen 18 yaşında bir genç kıza göre çok olgunsun düşüncelerin duruşun altın değerinde ve lütfen hiç bozma bu duruşunu bende ablalarımla görüşmüyorum benden büyük olmaları veya aramızda kan bağı bulunması beni üzebilecekleri anlamına gelmiyor herkes yerini bilmeli böyle böyle ataerkil zihniyeti gençlerimiz yok edecek inşallah nasıl seviniyorum şu yeni nesile anlatamam
Herkese merhaba tekrardan, hazır yeni üye olmuşken böyle biriken sorunlarımı da yazarım ben artık buraya lütfen mazur görün :)
Şimdi şöyle benim iki abim var ve büyük olanıyla aynı evin içinde 1 yıldan uzun süredir tek kelime konuşmadım annemler benim küçük olduğum için özür dilememi ve barışmamızı söylüyor ama benim hiç içimden gelmiyor açıkçası. Olayları şöyle bir kısaca anlatayım ona göre bir akıl verirsiniz ne yapmam gerektiğiyle ilgili.
Dediğim gibi 2 abim var ve babamı da katarsak 3 tane erkeğin olduğu bir evde büyüdüm evimizde hiçbir zaman ataerkil bir düşünce yapısı olmadı yani hiç kimseden sen kızsın o yüzden yapmak zorundasın gibi laf duymadım ama yine de babam ya da küçük olan abim bir şey istediğinde gözüme batmaz ve zorunda olduğum için değil saygı duyduğum için hayır demem genellikle ama diğer abimin istediği her şey bana yük gibi gelirdi ve zoruma giderdi çünkü onların aksine sen bunu yapmak zorundasın tarzı bir yaklaşımı olduğu için. Yani nasıl söylesem mesela en basitinden çay hazır olduğu zaman ben hep babama götürürüm geçenlerde otururken kalkmama izin vermedi hep sen getiriyorsun diye çayımı doldurup getirdi kaç kere ama abimle konuştuğumuz zamanlar bir şey isterken hep emir tonunda ve gurur kırıcı bir tavrı var nasıl desem bir kere mikrodalgaya yemeği koymuş annem, kendisi de mutfakta bana seslendi odamda olmama rağmen iki adımlık şey için getirmişti beni. Başka bir örnekte biz şehir dışındayken evi köpeği bağlasan durmaz hale getirmişti çekirdek kabuklarını çaydanlığın içine koymuştu öyle korkunç bir haldeydi ev ve bizim de geldiğimiz gün gitmem gereken bir yer vardı bu kadar iş varken nereye gidiyorsun diye kızmıştı bana üstelik. Bunları anlatırken de aklınıza ergen bir abi gelmesin lütfen kendisi sözde mühendis kariyer sahibi dışarıda görseniz eğitimli diyebileceğiniz biri. İş yerindeki tüm sorunlarını benden çıkartıyordu ve sürekli bana bağırdığı için ben de kendisine karşılık veriyordum ama ailem sürekli ben küçükken istediğim bisikleti almak için uzun süre para biriktirmesini vs anlatarak sen de biraz alttan al gibi yorumlar yaptıkları için kendimi hep suçlu hissederdim yine de ama ben kendisini küçüklüğümde anlattıkları biri gibi tanıyamadım.18 yaşındayım ergenlik dönemi kaynaklı gereksiz çıkışlarım çok oldu aileme karşı ama bir kere bile terbiye sınırlarını aşacak bir şey söylemedim hiç. Evden kimseye gerizekalı bile dediğimi hatırlamıyorum sadece cırlardım çok fazla. Neyse daha sonrasında ailem ben lise sona geçtiğimde özel okula göndermek için para biriktirmişti ama kendisi gizlice o parayı iddiada kaybetmiş ve sonra da aslında çok iyi maaş almasına rağmen tüm parasını batırıp bizi de kendisini de borca soktu ailem hep affetti böyle şeyleri ama ben onlar kadar iyi olamadım açıkçası kin tuttum ve ona da yansıttım. Sonra en son gerçekten anlatmaya değmeyecek kadar gereksiz bir olay yüzünden üzerime yürüdü ve o günden sonra hiç konuşmadık. Yani ne kadar bağırırsa bağırsın bir şekilde halledilirdi ama babam orada olmasa belki de bana şiddet gösterecek olmasını hiç kabullenemedim. Kendisiyle konuşmadığımdan beri çok daha huzurlu bir hayatım var ve bu durumdan çok memnunum ama ailem ev içinde küslük istemiyoruz diye beni sıkıştırıyor sizce ne yapmalıyım? Böyle anlatınca sorunlu bir aile hayatım varmış gibi durmuş ama aslında abimle muhatap olmadığım sürece çok seviyorum ailemi onlara sahip olduğum için de şanslı hissediyorum hatta.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?