- 24 Eylül 2012
- 5.000
- 5.462
- 448
Yaratılış gereği soğuk sanirim mesafe koyum bakalım aramayin sormayin.
Yaratılış gereği soğuk sanirim mesafe koyum bakalım aramayin sormayin.Hayır aynı şehirdeydi 20 dk dakika mesafede araba ile. Ben evlenince ile taşındım onlar ilçedeydi mesafe 40 dk oldu. Hafta sonları gelirdi annemin evine. Annem ile arası eh çok da iyi değildi annem çok sevinirdi o gelince her şeyi hazırladı. Kalsın isterdi. Ablam evet öz tam anlamıyla.
Cok sanslisiniz kiz benim ablam yoken buyukleri benim
Maşallah diyeyim öyle bir sıcaklık öl dese ölecek. Abim de dayanamaz bir derdim olsa çok takar kafasına bir şey yapmaya çalışır keza yengem de öyle yaşça büyük olduğu için mi nedir yoksa yapı itibariyle yengem bir anne gibi düşünür öyle sevgi doludur.
Ben de en küçüğüm aynı annem 37 yaşında iken doğurmuş abim 10 yaşında ablam 15 yaşındaymış.Sizin gibi çok sevildiğimi babamdan hatırlıyorum annem hastaydı o çok sevemezdi babam parklara götürürdü. Akşam beni uyuturdu ayaklarım soğuksa ayakları ile ısıtırdı ellerimi de öyle. Her akşam bana bir şey getirirdi.En küçük olmak mutluluktur. Herşey senindir herkesin sevgisini alırsın. İlkler denektir. Tüm kısıtlamaları, cefayı onlar çeker. Sefası biz en küçüğe kalır.Birde benim gibi güzlemeyseniz tadından yenmez. Annem 37 yaşında doğurmuş beni. Ablam 11 yaşında abim 9 yaşındaymış. Yani evin oyuncağıyım. En sevileniyim. Yaşasın küçükler
Ben de en küçüğüm aynı annem 37 yaşında iken doğurmuş abim 10 yaşında ablam 15 yaşındaymış.Sizin gibi çok sevildiğimi babamdan hatırlıyorum annem hastaydı o çok sevemezdi babam parklara götürürdü. Akşam beni uyuturdu ayaklarım soğuksa ayakları ile ısıtırdı ellerimi de öyle. Her akşam bana bir şey getirirdi.
Ben hayatıma giren her insana değer veririm hele de iyiliği sevgisi dokunmuşsa. Ablan ile yaşadığın şey bizde de olmuş annem hiç uyumadığı için ablamın yanına getirirmiş orda uyurmuşum ona da kızarmış.İşte sizde yenge abla olmuş size. Ablalar annedir zira. En azından abinizle yengenize hakettiği değeri verin. Kızar yine çoğu insan bana daha önce linç yemiştim ama senelerdir hep söylerim. Anneme sorarım sence kim benim annem diye ablan der. Çünkü 1 yaşında memeden kestiği gibi ablama yüklemiş beni. Herşeyimle o ilgilendi. Hasta olduğumda gece ablam beklerdi 6-7 yaşlarımda hatırladığım. Daha önceside öyleymiş anlattıklarına göre. Belkide o bağı sağlayamadınız o zamanlarda siz. Başka birşey aklıma gelmiyor çünkü durumunuzla ilgili
Ben hayatıma giren her insana değer veririm hele de iyiliği sevgisi dokunmuşsa. Ablan ile yaşadığın şey bizde de olmuş annem hiç uyumadığı için ablamın yanına getirirmiş orda uyurmuşum ona da kızarmış.
Ohh ne guselEn küçük olmak mutluluktur. Herşey senindir herkesin sevgisini alırsın. İlkler denektir. Tüm kısıtlamaları, cefayı onlar çeker. Sefası biz en küçüğe kalır.Birde benim gibi güzlemeyseniz tadından yenmez. Annem 37 yaşında doğurmuş beni. Ablam 11 yaşında abim 9 yaşındaymış. Yani evin oyuncağıyım. En sevileniyim. Yaşasın küçükler
Annem ondan çok şey beklemiş hem ev işi hem okul anlamında o da durumu sevmezmiş o yüzden annem ile ilişkisi biraz sıkıntılıymış. Ablam evlenince ondan özür dilemiş annem hakkını helal et sana baskı yaptım bilemedim diye bu sıkıntılı dönem anneme kanser dedikleri dönemde oluyorŞimdi çözebiliyorum. Ablanız annenizin hastalığı dolayısıyla bu durumda yani çözemediği bir şey var onun. Sizinle ilgili değil konu. Kendiyle ilgili. Birden yazdıklarınızdan böyle hissettim nedense.
Ohh ne guseldogru valla annemden korurdum onlari dayagi ben yerdim hep sefasi size
Olabilir belki de. Keşke görünse ama sanmıyorum.Kesin eminim ablanızın sorunu sizinle ilgili değil. Annenize kızgın o ama sizden çıkartıyor. Bilinçaltı. Keşke istesede bir psikoloğa görünse. Hayata daha iyi bakmaya başlar. O öfkeyle yaşamak zor ve size yansıyor öfkesi farketmeden başka şekilde hemde
Ben ablama mesafeli değil gerçekçiyim. Şuanda da hızlı trenle 3 saatlik mesafedeyiz. 2.5 senede 4 kere geldi evime hep benden bekliyo geleyim diye güzel hoş görüşelim de benim cebimdeki de para yani her zaman durum olmayabiliyor ve zamanım yolda iz de geçiyor ömrüm yarın öbür gün çocuğum olduğunda zırt pırt çantamı alıp koluma kar kış kucağımda çocukla gidemem oda aynı şekilde gelemeyeceği için direk söyledim. Ki ben evlenirken seçim yaptım başka ile gideceğimi bilerek evlendim. Kimsenin bana hayatını bağlamasını bana göre şekillendirip kurulu düzenini bozmasını istemem. Olay bu.Neden ablanızla bu mesafeniz? . Ayda bir iki bizim de görüşmemiz aynı şehirde on dakika mesafede. Hafta sonları benimle tüm vaktini geçirsin de demiyorum. Hafta içi zaten okul var. Pazar günleri bile gitmem bazen ay geçer gitmem evine sık boğaz ettiğim de yok. Eşiyle geçirmek istediği vakitten de çalmak istemem. Mutlu mesut yaşasın ben o kadar da olmayacağım bu saatten sonra. Mesafe koymama da üzülecek biliyorum çünkü daha önce oldu.
Eşiyle problemleri olabilir mi ? size yansıtmak istemiyordur belki yada eşi sizinle ve evlerine çok sık gitmenizi istemiyordur ve ablanız bunu size söylemiyor olabilir mi?Benden 15 yaş büyük bir ablam var. Annemi ve babamı erken kaybettim. İki çocuğum var kızım 4 aylıkken kaybettim annemi babamı çocuk yaşta. Bir de abim var. Ablamı biraz anne gibi görmek istedim yardım anlamında değil sadece şefkat ve konuşmak için istediğim bu. Farklı şehirlerde yaşıyorduk aylar olurdu görüşmediğimiz genelde arayan ben olurdum. Her durumda ihtiyacı olduğunda o demeden koşmaya elimden gelenin fazlasını yapamaya çalıştım. 3 yıl önce benim yaşadığım şehre yerleşti. Çok sevindim artık görüşebileceğiz çaya gideriz birbirimize dertleşir birbirimize yardımcı oluruz dedim. İlk olaya geliyorum bir gün özledim gideceğim aradım abla evdeysen sana geleceğim çocuklar ile bir şeyler aldım çayın yanına. O da dışarıda olduğunu 20 dakika gibi bir sürede geleceğini söyledi o zaman gel dedi. Ben de o sürede orda oldum gittim evde kimse yok aradım işte kitap fuarındayım daha çıkmadım.... Az daha bekle yarım saati geçti bekledim. Sonra çok sinirlendim bastım gaza sinirli sinirli eve döndüm. O sinirle evi temizledim. Aldıklarımı çocuklar ile yedim. Aradan 2 saat geçti arıyor açmadım o gün açmıcam diye karar aldım sonra akşam bir daha arayınca bakayım dedim. Biz geldik evdeyizben döndüm dedim gelemem tamam dedi. Çok bozuldum aramadım bir süre sonra dedim ablan affet bir şey deme üzülmesin. Çocuklarım teyzelerine çok gitmek istiyor ya çağırıyorum ya bize davet ediyorum ama bu dediğim aynı şehirde olmamıza rağmen 10 gün ya da haftada bir olur. Onu bile istemiyor sanki aradığımda konuşurken aslında konuşmak istemediği çok net anlaşılıyor.
Bu tarz olay çok yaşandı uzun yazıp sıkmak istemiyorum. Geçen hafta bana geldi ben portakallı kek yapmıştım çok sevdi. Dün de arayayım eğer evdeyse yapar götürürüm. Aradım açmadı ama içimdeki ses bilerek açmadı diyor inşallah yanlış diyordur. Üç saat sonra aradı işte mutfaktaydım işim uzun sürdü. Ben dedim sana gelmek istiyordum o sevdiğin kek ten yapıp. İşte iş yaptım mutfaktan çıkamadım bana döndüğü saat 6 ya gelirken eniştem de yok evde. Hiç gel demedi. O zaman içime bir yumru oturdu çok üzüldüm. Abim ve yengem görüşmeyi severler her hafta görüşelim isterler onu dediklerinde biraz özleyelim dedi abim de üzüldü. Bir ay 30 ya 31 gün haftada bir görüşülse ayda 4 defa eder sana bu kadar değer veren kardeşlerim varken neden bu tavır. Farklı bakış açılarına ihtiyacım var.
Annem ondan çok şey beklemiş hem ev işi hem okul anlamında o da durumu sevmezmiş o yüzden annem ile ilişkisi biraz sıkıntılıymış. Ablam evlenince ondan özür dilemiş annem hakkını helal et sana baskı yaptım bilemedim diye bu sıkıntılı dönem anneme kanser dedikleri dönemde oluyor
Ben de ablalarıma gıcığım.. kimse de küçük değil. Dipnot: En büyüğümüz 50sine yaklaştı ben oldum 31.. ne ararım ne aramalarını isterim.. bana bi tek çocukluğumda ablalık etmişlerdir. Yetişkinliğimde bi ablalıklarını görmedim. Tam tersine işim rast gidecek, cebim para görecek mutlu olurum diye ödleri patlıyor.. hep bi hasetlik, sinsilik .!! Ben evde yokken odamı karıştırmalar, çantamı, cüzdanımı karıştırmalar. Cüzdanımda bi iki yüz lira para olsa para saklıyor gizli çıkı diye arkamdan konuşmalar..!!daha neler.. anlatsam destan olur burda.. Senelerdir nefret ettirdiler.. evli değilim.şu an mecbur yaşadığım eve Annemi görmeye geliyolar çoğu zaman odamdan çıkmıyorum sırf o haset, sinsi suratlarına bakmamak için... nefret ediyorum hepsinden. Şu an tek hayalim evlenerek ya da bekar kendi evime çıkıp bi daha bunların suratına bakmamak..!! Aynı karından doğmayla kardeş olunmuyor..!!Benden 15 yaş büyük bir ablam var. Annemi ve babamı erken kaybettim. İki çocuğum var kızım 4 aylıkken kaybettim annemi babamı çocuk yaşta. Bir de abim var. Ablamı biraz anne gibi görmek istedim yardım anlamında değil sadece şefkat ve konuşmak için istediğim bu. Farklı şehirlerde yaşıyorduk aylar olurdu görüşmediğimiz genelde arayan ben olurdum. Her durumda ihtiyacı olduğunda o demeden koşmaya elimden gelenin fazlasını yapamaya çalıştım. 3 yıl önce benim yaşadığım şehre yerleşti. Çok sevindim artık görüşebileceğiz çaya gideriz birbirimize dertleşir birbirimize yardımcı oluruz dedim. İlk olaya geliyorum bir gün özledim gideceğim aradım abla evdeysen sana geleceğim çocuklar ile bir şeyler aldım çayın yanına. O da dışarıda olduğunu 20 dakika gibi bir sürede geleceğini söyledi o zaman gel dedi. Ben de o sürede orda oldum gittim evde kimse yok aradım işte kitap fuarındayım daha çıkmadım.... Az daha bekle yarım saati geçti bekledim. Sonra çok sinirlendim bastım gaza sinirli sinirli eve döndüm. O sinirle evi temizledim. Aldıklarımı çocuklar ile yedim. Aradan 2 saat geçti arıyor açmadım o gün açmıcam diye karar aldım sonra akşam bir daha arayınca bakayım dedim. Biz geldik evdeyizben döndüm dedim gelemem tamam dedi. Çok bozuldum aramadım bir süre sonra dedim ablan affet bir şey deme üzülmesin. Çocuklarım teyzelerine çok gitmek istiyor ya çağırıyorum ya bize davet ediyorum ama bu dediğim aynı şehirde olmamıza rağmen 10 gün ya da haftada bir olur. Onu bile istemiyor sanki aradığımda konuşurken aslında konuşmak istemediği çok net anlaşılıyor.
Bu tarz olay çok yaşandı uzun yazıp sıkmak istemiyorum. Geçen hafta bana geldi ben portakallı kek yapmıştım çok sevdi. Dün de arayayım eğer evdeyse yapar götürürüm. Aradım açmadı ama içimdeki ses bilerek açmadı diyor inşallah yanlış diyordur. Üç saat sonra aradı işte mutfaktaydım işim uzun sürdü. Ben dedim sana gelmek istiyordum o sevdiğin kek ten yapıp. İşte iş yaptım mutfaktan çıkamadım bana döndüğü saat 6 ya gelirken eniştem de yok evde. Hiç gel demedi. O zaman içime bir yumru oturdu çok üzüldüm. Abim ve yengem görüşmeyi severler her hafta görüşelim isterler onu dediklerinde biraz özleyelim dedi abim de üzüldü. Bir ay 30 ya 31 gün haftada bir görüşülse ayda 4 defa eder sana bu kadar değer veren kardeşlerim varken neden bu tavır. Farklı bakış açılarına ihtiyacım var.
Ben bi kaç ay önce burda konu açmıştım. Evine gittiğimde ablam olacak kadın kapıyı hayırdır diye açıyor demiştim.. sürekli yapıyor sabrım taştı diye dert yandım burda..o günden sonra bütün bağlarımı kopardım.. bi daha ne evine gittim kendi geldiğinde suratına bakmıyorum..!!Ben bana annenik yapsın istemiyorum sadece istediğim konuşmak abla sıcaklığı hissetmek. Ben uzak durduğumda da üzülüyor anlamış değilim. Bundan sonra net bir duruş sergilemem gerek üzülemem için kendime saygım için. Hayatıma çok dahil etmeden hatta çok var gibi davranmadan
Benim annemle oyle kardeslerle biriyle 4 biriyle 8 yas var oyle akil edemiyolardi yaramazlik yapmamayiZuzum bizim evde hakkaniyet var. Biri yaramazlık yapınca 3'ümüz birden dayak yermişiz. Abimle ablam bana kıyamadığından yaramazlıkta yapamazmışBende dayak yicem ağlıcam diye. Annem ne sadistmiş arkadaş ya
Abla müsveddelerinden yıkarda bahsetmiştim..Benim ablalardan yana yüzüm gülmediği gibi abi de tırt. Bi abim var . Alkolik, ayyaş.evli. Ne kocalık ne babalık vasfınA sahip. Tek olayı sabah akşam içmek.senelerce yüzünü görmesem göresim gelmez. Hiç bir duygum yok be abla ne abi..!! Görmüyorum da zaten. Bi kaç gün önce kafayı çekmiş güzelleşmiş herhalde.aramış beni açmadım sonra ev telefonundan aramış diyor ki benim canımı sıkma.. neden açmadın diye hesap sormayı abilik sanıyor vasıfsız. İçimden dedim sen otuzunu geçmiş beni bırak da git karın, çocuklarına bak.. yemin ederim elimde olsa dünyanın öbür ucuna gidecem.. o kadar nefret ettimİki ablam var. Biriyle ne kadar yakınsam diğeriyle o kadar uzağım. Yapi meselesi. Artık diğeri ile iyi olma çabasını ben de bıraktım. Tamamen kestim görüşmeyi. Çünkü zarar veriyor artık bana. Kardeş diye hepsi iyi olmuyor işte.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?