Ablamın anlayışsızlığı

Meftun blog · 2 Ekim 2020

Selam arkadaşlar, konuya nasıl gireceğimi inanın bilmiyorum, çok hassas bir konu, belki yazacaklarıma birçok kişi tepki gösterecek ama yine de içimi dökeceğim... çalışan bir ablam var, iki de çocuğu. Çocuklarını annem büyüttü, ben üniversite okuyordum bu yüzden yardımcı olamıyordum anneme. sonra Annem bel fıtığı ameliyatı oldu bu yüzden bir süre ara verdi çocuklara bakmaya. Yaklaşık 2 yıl ablam bakıcı tuttu ama annem ayağa kalkınca ablam bakıcıyı bırakıp tekrar bize getirmeye başladı çocukları. Başta kabul etmedik, annenin artık eski gücü yok dedim ablama ama yapabileceğim bir şey yok, mecburum dedi.. (hiçbir mecburiyeti yok, bakıcısından da çok memnundu) benim üniversite bitti tabii KPSS çalışıyorum evde. Artık bunun rahatlığı mıdır nedir ama açık açık söylememize rağmen yine de getiriyorsa ne denilebilir ki? Çocuklar 1 Aydır yeniden bizde. Annem sürekli halsiz, kıyamıyorum ona bütün evin işi bende bu yüzden. KPSS çalışamıyorum. Dersaneye başlayayım dedim ama annem ne yapacak tek başına. Bu kadar iş yaparsa ağrıları artar. Kendime de zaman ayıramıyorum... yeğenlerimi inanın öyle seviyorum ki onlar benim canım. Ama bu süreçte çok asabi oldum, yorgunluk, gelecek kaygısı filan bayağı sinirlendiriyor beni.. ablam işten gelir 5te ama çocuklarını alıp eve gitmez oturur yemeğini yer, çayını içer, hatta eniştemi de çağırır gel yemek ye. (Eniştem de bir gün eve gidelim artık demedi ya) Yemek pişmediği günler trip atar anneme. Ama bir bardak deseniz kaldırmaz. Her şey önüne gelir gider.. sonra uyuma vakti gelince kalkar eve gider. Evi sadece uyumak için kullanıyorlar. Bazen gitmeyin artık nasıl olsa 8de buradasınız sabah diyorum sıcak bakıyorlar :)) Her gün ama hergün böyle. Haftasonları dahil. başta gözüme batmıyordu bunlar sonuçta aileyiz biz Ablam da yoruluyor diyordum .. hergün ama hergün bu döngüyü yaşadığımız için artık tahammülüm kalmadı. anneme söylüyorum ne yapacağız bu şekilde olmaz diye.. o da çaresiz, kızım ne yapalım Bir şey desek küser bir daha gelmez, sabırlı ol diyor. Annemin sabrı bende yok.. ne kadar ablam da olsa bu kadar insana yüklenilmez ya. Benim artık dayanacak gücüm kalmadı. Bazen dile de getiriyorum ama değişen hiçbir şey yok.. lütfen yargılamadan bana bir çözüm gösterin... benim düşüncelerim yanlışsa da nasıl daha pozitif bakabilirim sizce

yuvarlanan asi bir panda · 2 Ekim 2020

Bence gayet haklısınız ama sorun annenizde. O tavır koyacak hayır bakmıyorum çocuk senin ben doğurmadım diyecek. Yoksa ablanız 3.yü de yapar atar başınıza. Ki siz resmen hizmeçti gibisiniz yemeği ye, çayı iç bir de trip at. Böyle bir arkadaşımın ablası vardı. Yemek, çay, yatıya kalma aynısı.. Yatak odasını alıyorlardı bir de gece uyurken anne babalarından. İnsan hiç mi utanmaz diyordu arkadaşım da. Bir gün hatta çocuğun ödevini yaptırmamışsın diye küsmüştü eniştesi annesine yani kayınvalidesine. Hadsizlikte son nokta artık.

Bence annenizi yeniden hasta gibi gösterin. Hastalığı ilerlemiş falan deyin tekrar ameliyat olacak vs. Bu şekilde ablanızı da bakıcıya yönlendirmiş olursunuz. Sonra ameliyat olmadı ama hep yatıyor gibi gösterin evde. Siz rahatça dersinize bakın, kadın da küstürdüm diye dertlenmesin.

Efuli41 · 2 Ekim 2020

Siz yanlış falan değilsiniz ablanız düşüncesiz sizin bir hayatınız olduğunu sınavınızın olduğunu bile bile çarem yok deyip sıyrılamaz ya bakıcı tutsun yada bu çocuğun illa bir babaannesi vardır yada halası dönüşümlü bakın böyle olmaz

Magnifiaque · 2 Ekim 2020

Enisteniz olmadigi zaman konusun kimse kimseye mecbur degil anlatmalisiniz ki anlasin

Heytttt be · 2 Ekim 2020

konuyu okuyunca iyi ki ablam yok dedim.ha olsaydı da asla ve asla ne annemi ne de kendimi ezdirirdim küserse küssün .3 kuruş kar edecek bakıcıdan diye sizin geleceğinizle annenizin de sağlığıyla oynuyor ne si abla bunun olmaz olsun daha iyii

-EarthLing- · 2 Ekim 2020

mahza hatun .!.:
Selam arkadaşlar, konuya nasıl gireceğimi inanın bilmiyorum, çok hassas bir konu, belki yazacaklarıma birçok kişi tepki gösterecek ama yine de içimi dökeceğim... çalışan bir ablam var, iki de çocuğu. Çocuklarını annem büyüttü, ben üniversite okuyordum bu yüzden yardımcı olamıyordum anneme. sonra Annem bel fıtığı ameliyatı oldu bu yüzden bir süre ara verdi çocuklara bakmaya. Yaklaşık 2 yıl ablam bakıcı tuttu ama annem ayağa kalkınca ablam bakıcıyı bırakıp tekrar bize getirmeye başladı çocukları. Başta kabul etmedik, annenin artık eski gücü yok dedim ablama ama yapabileceğim bir şey yok, mecburum dedi.. (hiçbir mecburiyeti yok, bakıcısından da çok memnundu) benim üniversite bitti tabii KPSS çalışıyorum evde. Artık bunun rahatlığı mıdır nedir ama açık açık söylememize rağmen yine de getiriyorsa ne denilebilir ki? Çocuklar 1 Aydır yeniden bizde. Annem sürekli halsiz, kıyamıyorum ona bütün evin işi bende bu yüzden. KPSS çalışamıyorum. Dersaneye başlayayım dedim ama annem ne yapacak tek başına. Bu kadar iş yaparsa ağrıları artar. Kendime de zaman ayıramıyorum... yeğenlerimi inanın öyle seviyorum ki onlar benim canım. Ama bu süreçte çok asabi oldum, yorgunluk, gelecek kaygısı filan bayağı sinirlendiriyor beni.. ablam işten gelir 5te ama çocuklarını alıp eve gitmez oturur yemeğini yer, çayını içer, hatta eniştemi de çağırır gel yemek ye. (Eniştem de bir gün eve gidelim artık demedi ya) Yemek pişmediği günler trip atar anneme. Ama bir bardak deseniz kaldırmaz. Her şey önüne gelir gider.. sonra uyuma vakti gelince kalkar eve gider. Evi sadece uyumak için kullanıyorlar. Bazen gitmeyin artık nasıl olsa 8de buradasınız sabah diyorum sıcak bakıyorlar :)) Her gün ama hergün böyle. Haftasonları dahil. başta gözüme batmıyordu bunlar sonuçta aileyiz biz Ablam da yoruluyor diyordum .. hergün ama hergün bu döngüyü yaşadığımız için artık tahammülüm kalmadı. anneme söylüyorum ne yapacağız bu şekilde olmaz diye.. o da çaresiz, kızım ne yapalım Bir şey desek küser bir daha gelmez, sabırlı ol diyor. Annemin sabrı bende yok.. ne kadar ablam da olsa bu kadar insana yüklenilmez ya. Benim artık dayanacak gücüm kalmadı. Bazen dile de getiriyorum ama değişen hiçbir şey yok.. lütfen yargılamadan bana bir çözüm gösterin... benim düşüncelerim yanlışsa da nasıl daha pozitif bakabilirim sizce

Anneniz en sinir oldugum insan modeli. O sizi dusunmuyor, siz niye onu dusunuyorsunuz? Dersaneye gidin, anneniz de cocuklara nasil bakarsa baksin. Kendi aldigi sorumluluk sonucta. Yapamiyorsa yapamiyorum desin ablaniza. Siz de kurban moduna girmeyin, cocuk bakmak sizin tercihiniz degil, ne yapmaniz gerekiyorsa onu yapin.

-Thanatos- · 2 Ekim 2020

Mutlaka ablanızla konuşun, ablanız çok bencil geldi bana. Ama annenizle beraber konuşun, iş annenizde bitiyor. Ben bakamıyorum demesi gereken anneniz.

elektra · 2 Ekim 2020

Gayet haklısınız küserse küssün kadın ameliyat olmuş belden hıc mı aklı ermıyor o yaşta

Annenızın beli eskisi gibi olmaz öyle gezeyip iş yapayım vs. Yüzsüzlükte son nokta yemek çay hızmet ben okurken daraldım. Versin bakıcıya Çocuklar 3 4 yaşlarında vardır. Annenız demesede sız dıyın alınırsa alınsın

Heytttt be · 2 Ekim 2020

elektra .!.:
Gayet haklısınız küserse küssün kadın ameliyat olmuş belden hıc mı aklı ermıyor o yaşta Annenızın beli eskisi gibi olmaz öyle gezeyip iş yapayım vs. Yüzsüzlükte son nokta yemek çay hızmet ben okurken daraldım. Versin bakıcıya Çocuklar 3 4 yaşlarında vardır. Annenız demesede sız dıyın alınırsa alınsın

anne annelik vasfından hizmetçi vasfına terfi olmuş haberi yok.

rouges · 2 Ekim 2020

Haklısın tahammül edemeyeceğim insan tipi.
konuşsan kabul etmez üste çıkar. Küser annen üzülür.
Yazılmış gerçi ama bence de en iyisi annen yeniden yatmak zorundaymış gibi olsun. Sen de dersaneye gideceğini söyle. Başka türlü kurtulamazsınız. Annen yatsın hatta bir süre.Yazık kadına.

Cansuyusu · 2 Ekim 2020

İyide siz sınavı kazanamazsanız nolcak? Ablanız maaşından verecek mi? Herkes kendi sorumluluğuna baksın. Madem anneniz kabul ediyo bu durumu baksın çaresine. Sizde dersanenize gidin. Akşamları yardım edersiniz annanize. Şuan sizde yardımcı oldugumuz için annenizin durumunu anlamıyo olabilir. Bırakın bakalım işleri nolcak.

pembepepe08 · 2 Ekim 2020

Bence tamamen haklısınız ama burada anneniz bir tepki koymalı yoksa bu iş böyle devam eder.Annenizle konuşun bence

eylulcmre · 2 Ekim 2020

Ablanız topu Annenize, anneniz topu size atıyor. Bu olayın sonunda olan size olacak. Bence kütüphaneye gidin her gün. Anneniz elbet ağrıları artınca sesini çıkaracak. O da size güveniyor. Bu güveni yıkın. Yarın bir gelecek kuramayınca ne anneniz ne ablanız destek olur size. Benden demesi

kasmpatar · 2 Ekim 2020

Dersaneye yazılın eve de çok gitmeyin anneniz de dahil herkes başının çaresine baksın.Yemek yok diye yüz çevirirlerse de e abla yapıver gelince ben de çok yoruldum de.Yarın atanamasan beceremedi olur seneye daha bi yük bindirir zaten kazanamadı diye.Bulmuşuz safı kafasındalar çok üzüldüm sömürülmenize

zeynones · 2 Ekim 2020

Annenize diyin ki bel fıtığı ameliyatı olan insanlardan bir daha fıtık olabiliyor.
Annemin sırtından vs tekrar oluştu ama artık müdahalesi çok zor.
O açıdan çok çok çok korumak lazım.
Bir noktadan sonra bacakları kolları bir şekilde zayıflıyor kasları tutmuyor.
Ablanızda bir şekilde bakıcı tutmak durumunda.
Anneniz ne sizi ne kendisini feda etmek durumunda değil.

Lena9 · 2 Ekim 2020

merhaba konu sahibi,
hislerinizde size tamamen hak verdim bırakın yargılamayı. ablanızınki büyük bencillik. siz de yetişkince davranıp gerekirse kötü polis olun, ablanızı bir kenara çekip sakin dille uyarın, annenizle ilgili endişelerinizden bahseden, düşmanca davranmayın fakat ciddi olun. annenizi asla bu işe karıştırmayın. bu endişeleriniz ve rahatsızlığınız yüzünden ablanızla ilişkininiz bozulmaz, o kadar kolay değil. ama en azından şu akşam sohbetleri vs biter. duruş göstermezseniz, eğer her şeyi kabul edersem iyi kardeş olurum kafasında giderseniz çok sömürülürsünüz sonra duygularınız böyle içinizde patlar. bazen bir şeyleri göze alıp kendi akıl sağlığınız için bir duruş göstermek zorundasınız.
vicdani olarak kendinizi kullandırırsanız zamanla kendinize saygınız kalmaz. üslubunuzu düzgün tutup konuyu konuşmanız gerekiyor abla kardeş.

Enjoytheride · 2 Ekim 2020

mahza hatun .!.:
Selam arkadaşlar, konuya nasıl gireceğimi inanın bilmiyorum, çok hassas bir konu, belki yazacaklarıma birçok kişi tepki gösterecek ama yine de içimi dökeceğim... çalışan bir ablam var, iki de çocuğu. Çocuklarını annem büyüttü, ben üniversite okuyordum bu yüzden yardımcı olamıyordum anneme. sonra Annem bel fıtığı ameliyatı oldu bu yüzden bir süre ara verdi çocuklara bakmaya. Yaklaşık 2 yıl ablam bakıcı tuttu ama annem ayağa kalkınca ablam bakıcıyı bırakıp tekrar bize getirmeye başladı çocukları. Başta kabul etmedik, annenin artık eski gücü yok dedim ablama ama yapabileceğim bir şey yok, mecburum dedi.. (hiçbir mecburiyeti yok, bakıcısından da çok memnundu) benim üniversite bitti tabii KPSS çalışıyorum evde. Artık bunun rahatlığı mıdır nedir ama açık açık söylememize rağmen yine de getiriyorsa ne denilebilir ki? Çocuklar 1 Aydır yeniden bizde. Annem sürekli halsiz, kıyamıyorum ona bütün evin işi bende bu yüzden. KPSS çalışamıyorum. Dersaneye başlayayım dedim ama annem ne yapacak tek başına. Bu kadar iş yaparsa ağrıları artar. Kendime de zaman ayıramıyorum... yeğenlerimi inanın öyle seviyorum ki onlar benim canım. Ama bu süreçte çok asabi oldum, yorgunluk, gelecek kaygısı filan bayağı sinirlendiriyor beni.. ablam işten gelir 5te ama çocuklarını alıp eve gitmez oturur yemeğini yer, çayını içer, hatta eniştemi de çağırır gel yemek ye. (Eniştem de bir gün eve gidelim artık demedi ya) Yemek pişmediği günler trip atar anneme. Ama bir bardak deseniz kaldırmaz. Her şey önüne gelir gider.. sonra uyuma vakti gelince kalkar eve gider. Evi sadece uyumak için kullanıyorlar. Bazen gitmeyin artık nasıl olsa 8de buradasınız sabah diyorum sıcak bakıyorlar :)) Her gün ama hergün böyle. Haftasonları dahil. başta gözüme batmıyordu bunlar sonuçta aileyiz biz Ablam da yoruluyor diyordum .. hergün ama hergün bu döngüyü yaşadığımız için artık tahammülüm kalmadı. anneme söylüyorum ne yapacağız bu şekilde olmaz diye.. o da çaresiz, kızım ne yapalım Bir şey desek küser bir daha gelmez, sabırlı ol diyor. Annemin sabrı bende yok.. ne kadar ablam da olsa bu kadar insana yüklenilmez ya. Benim artık dayanacak gücüm kalmadı. Bazen dile de getiriyorum ama değişen hiçbir şey yok.. lütfen yargılamadan bana bir çözüm gösterin... benim düşüncelerim yanlışsa da nasıl daha pozitif bakabilirim sizce

Çok kötü bir durum hem annenizin hem sizin açık şekilde anlatmanız gerek. Çok seviyoruz ama bakıcı şart birimiz sınava hazırlanıyoruz birimizin sağlığı müsait değil diye. Bunu söylemek kötü birşey değilki. Malesef çalışan anne babalarda böyle bir çaresizlik ve çaresizliğin yorgunluğun getirdiği bir bencillik oluyor. Yatana kadar sizde kalmaları eve gidince perişan olacaklarını bilmelerinden kaynaklanıyordur:) yine de sizinkiler biraz fazla yüzsüzlük yapmış bel fıtığı ameliyatı olan kadına 2 çocuk bırakmak nedir ya? anneniz yaşlılık yorgunluk üzerine ablanızla konuşsa sizin söylemenizden daha az kırıcı ve etkili olur. Siz evde çocuklar varken çalışamıyorum diye ablanıza bahsedip dershaneye başlayın. Anneniz de bunu bahane ederek ben tek bakarsam tekrar rahatsızlanırım mümkün değil desin kapatın konuyu. 2 gün darılsalar 3.gün barışırlar.

Deltavealfa · 2 Ekim 2020

mahza hatun .!.:
Selam arkadaşlar, konuya nasıl gireceğimi inanın bilmiyorum, çok hassas bir konu, belki yazacaklarıma birçok kişi tepki gösterecek ama yine de içimi dökeceğim... çalışan bir ablam var, iki de çocuğu. Çocuklarını annem büyüttü, ben üniversite okuyordum bu yüzden yardımcı olamıyordum anneme. sonra Annem bel fıtığı ameliyatı oldu bu yüzden bir süre ara verdi çocuklara bakmaya. Yaklaşık 2 yıl ablam bakıcı tuttu ama annem ayağa kalkınca ablam bakıcıyı bırakıp tekrar bize getirmeye başladı çocukları. Başta kabul etmedik, annenin artık eski gücü yok dedim ablama ama yapabileceğim bir şey yok, mecburum dedi.. (hiçbir mecburiyeti yok, bakıcısından da çok memnundu) benim üniversite bitti tabii KPSS çalışıyorum evde. Artık bunun rahatlığı mıdır nedir ama açık açık söylememize rağmen yine de getiriyorsa ne denilebilir ki? Çocuklar 1 Aydır yeniden bizde. Annem sürekli halsiz, kıyamıyorum ona bütün evin işi bende bu yüzden. KPSS çalışamıyorum. Dersaneye başlayayım dedim ama annem ne yapacak tek başına. Bu kadar iş yaparsa ağrıları artar. Kendime de zaman ayıramıyorum... yeğenlerimi inanın öyle seviyorum ki onlar benim canım. Ama bu süreçte çok asabi oldum, yorgunluk, gelecek kaygısı filan bayağı sinirlendiriyor beni.. ablam işten gelir 5te ama çocuklarını alıp eve gitmez oturur yemeğini yer, çayını içer, hatta eniştemi de çağırır gel yemek ye. (Eniştem de bir gün eve gidelim artık demedi ya) Yemek pişmediği günler trip atar anneme. Ama bir bardak deseniz kaldırmaz. Her şey önüne gelir gider.. sonra uyuma vakti gelince kalkar eve gider. Evi sadece uyumak için kullanıyorlar. Bazen gitmeyin artık nasıl olsa 8de buradasınız sabah diyorum sıcak bakıyorlar :)) Her gün ama hergün böyle. Haftasonları dahil. başta gözüme batmıyordu bunlar sonuçta aileyiz biz Ablam da yoruluyor diyordum .. hergün ama hergün bu döngüyü yaşadığımız için artık tahammülüm kalmadı. anneme söylüyorum ne yapacağız bu şekilde olmaz diye.. o da çaresiz, kızım ne yapalım Bir şey desek küser bir daha gelmez, sabırlı ol diyor. Annemin sabrı bende yok.. ne kadar ablam da olsa bu kadar insana yüklenilmez ya. Benim artık dayanacak gücüm kalmadı. Bazen dile de getiriyorum ama değişen hiçbir şey yok.. lütfen yargılamadan bana bir çözüm gösterin... benim düşüncelerim yanlışsa da nasıl daha pozitif bakabilirim sizce

Ay benim bir arkadaşım böyleydi peşpeşe çocuk yaptı annesine baktırdım, annesi çok net sakın 3.yü yapma bakmam dedi valla hiç çekinmeden onu da yaptı, hayır kendi baksa 10 tane yapsın, ama annesine bırakıyor.

40günlük bebeğini annesine bırakıp sınava girdi ders çalıştı dışardan bakınca ne güzel ne çok şey başarmış gibi ama aslı öyle dğeil, anane mahvoldu 3tane bebekle uğraştı durdu kadın, büyük düşüncesizlik, ne de olsa yapmak kolay bakmak zor

Oydar · 2 Ekim 2020

Ablanız annenize anneniz de size güveniyor. Ablanızla konuşmanız lazım. Küserse küssün kendine çeki düzen verir belki vermezse de vermesin en azından ne düşündüğünüzü bilir.

rus ruleti · 2 Ekim 2020

mahza hatun .!.:
Selam arkadaşlar, konuya nasıl gireceğimi inanın bilmiyorum, çok hassas bir konu, belki yazacaklarıma birçok kişi tepki gösterecek ama yine de içimi dökeceğim... çalışan bir ablam var, iki de çocuğu. Çocuklarını annem büyüttü, ben üniversite okuyordum bu yüzden yardımcı olamıyordum anneme. sonra Annem bel fıtığı ameliyatı oldu bu yüzden bir süre ara verdi çocuklara bakmaya. Yaklaşık 2 yıl ablam bakıcı tuttu ama annem ayağa kalkınca ablam bakıcıyı bırakıp tekrar bize getirmeye başladı çocukları. Başta kabul etmedik, annenin artık eski gücü yok dedim ablama ama yapabileceğim bir şey yok, mecburum dedi.. (hiçbir mecburiyeti yok, bakıcısından da çok memnundu) benim üniversite bitti tabii KPSS çalışıyorum evde. Artık bunun rahatlığı mıdır nedir ama açık açık söylememize rağmen yine de getiriyorsa ne denilebilir ki? Çocuklar 1 Aydır yeniden bizde. Annem sürekli halsiz, kıyamıyorum ona bütün evin işi bende bu yüzden. KPSS çalışamıyorum. Dersaneye başlayayım dedim ama annem ne yapacak tek başına. Bu kadar iş yaparsa ağrıları artar. Kendime de zaman ayıramıyorum... yeğenlerimi inanın öyle seviyorum ki onlar benim canım. Ama bu süreçte çok asabi oldum, yorgunluk, gelecek kaygısı filan bayağı sinirlendiriyor beni.. ablam işten gelir 5te ama çocuklarını alıp eve gitmez oturur yemeğini yer, çayını içer, hatta eniştemi de çağırır gel yemek ye. (Eniştem de bir gün eve gidelim artık demedi ya) Yemek pişmediği günler trip atar anneme. Ama bir bardak deseniz kaldırmaz. Her şey önüne gelir gider.. sonra uyuma vakti gelince kalkar eve gider. Evi sadece uyumak için kullanıyorlar. Bazen gitmeyin artık nasıl olsa 8de buradasınız sabah diyorum sıcak bakıyorlar :)) Her gün ama hergün böyle. Haftasonları dahil. başta gözüme batmıyordu bunlar sonuçta aileyiz biz Ablam da yoruluyor diyordum .. hergün ama hergün bu döngüyü yaşadığımız için artık tahammülüm kalmadı. anneme söylüyorum ne yapacağız bu şekilde olmaz diye.. o da çaresiz, kızım ne yapalım Bir şey desek küser bir daha gelmez, sabırlı ol diyor. Annemin sabrı bende yok.. ne kadar ablam da olsa bu kadar insana yüklenilmez ya. Benim artık dayanacak gücüm kalmadı. Bazen dile de getiriyorum ama değişen hiçbir şey yok.. lütfen yargılamadan bana bir çözüm gösterin... benim düşüncelerim yanlışsa da nasıl daha pozitif bakabilirim sizce

ablan çok bencil!!oh kendı hayatını kurmus yapmıs 2cocugunu bakıcılık görevıni size vermıs gunıcerısınde gezmeye gıder gıbı işe gıdıp kafa dagıttıgına emınim!!sıze maddı anlamda desteği varmı??eve alısverıs yapr mı??ya da sen calısmıyorsun kendı calısıyor bır ıhtıyacın varmı dıye sorarmı??yerınden olsam ablana acık acık ciddi ciddi söylerım kpss calısacam evde calısamıyorum lutfen cocuklara bakıcı bul ben evde ders calısacam annemın de dinlenmesi gerekıyor.Küserse de küssün vallahı böyle ablanın küsmesini de umursamam çok sinirlendim

Ablamın anlayışsızlığı

Üye

Guru

AtaTürk 🇹🇷💙

🫶🏻💛

Vız gelir tırıs gidersiniz

ben Can nedir şimdi bildim...

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Nirvana

Vız gelir tırıs gidersiniz

Guru

Aktif Üye

Aktif Üye

Nirvana

Üye

Nirvana

Guru

Aktif Üye

Popüler Üye

Don't stop talking about palestine 🇵🇸

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Benzer Konular