5 ay önce abimi kaybettim ben de şeker komasından

acısı o kadar taze ki, hala o kadar kabullenemedim ki
evlerimiz çok yakındı bazen yolda yürürken karşıdan biri gelirken abim zannedip anlık, sonra hemen aklıma geliyor artık onun olmadığı, taaa içimde bi yerler sızlıyor
ya da ne biliyim en sevdiği yemeği yerken aklıma geliyor, ya da hiç alakasız bir anda gördüğüm alakasız birşey bana onu hatırlatıyor
geçecek mi bu acı bilmiyorum ama çok zor hele ki gencecik hiç beklenmedik bi şekilde olunca
yazarken bile gözlerim dolu dolu şu an, yaşadığım her mutluluğum eksik kalıyor, sanki ben mutlu olunca ona ihanet edecekmişim gibi
Allah mekanlarını cennet eylesin ablanızın da abimin de, başınız sağolsun, Allahım sabırlar versin hepinize