Haklısınız, benim de bahsetmek istediğim bu. En iyisi olma algısı yüzünden geriye kalan hiçbir şeyi göz ardı edemeyiz. Sınırlarımız var ve bu sınırlar çerçevesinde ne kadarını yapabildiğimiz mühim olan. Sadece beyaz ekmek yiyerek rafine şekeri tam anlamıyla azaltmış olmam, fakat beni asıl tilt eden durum, şeker tüketen birisiyle aynı kefeye koymaları. Davranış biçimimiz bireysel kimliğimizi yansıttığı kadar toplumsal duruşumuzu da içerir, bu sebeple beni tanımak isteyen insan nelere eğilimli olduğumu görerek bir kanıya varacaktır. Bu kişiye kalkıp da "ben şeker tüketiyorum" demem, sırf iki dilim ekmek yedim diye kendimi göz ardı edemem. Etiketlerden çok onun verdiği işlev ile ilgileniyorum ve herkese bu denli incelikli, uzun açıklamada bulunmak bu hayat koşturmacasında çoğu zaman imkansız. O yüzden, beni en iyi temsil edecek şekilde ifade etmeye çalışıyorum fakat tabii ki, burada tam anlamıyla şeker tüketmeyen insanın yapmaya çalıştığıyla bir tutarak kimsenin savunduğu görüşün değerini eksiltme peşinde değilim. Bir vejeteryan, bir vegan her neyse, bir pesketeryan veya fleksiteryan da benim için aynıdır. Hiç kimsenin yaşam koşullarını bilmeden konuşmak etik sayılmaz. Hayat tüm incelikleriyle bütün bir spektrumdur.