Ben de yeni doğum yaptım 3 ay oluyor; işimden ayrıldım, çocuğumuzun bakımını üstlendim evde oturuyorum ve muhtemelen bir süre bu böyle devam edecek yani ablanızla empati yapabilmem çok kolay. Düşünüyorum, eşim bana eniştenizin ablanıza davrandığı gibi davranacak, benim köşeye attığım birkaç kuruşa el uzatacak, bebeğimizin-benim ihtiyacımı sormak, bizi mutlu etmeye çalışmak yerine arayıp sormayıp üzerine bir de küfür edecek... Ya psikolojim alt üst olur, bu kırgınlık, öfke ve huzursuzluk sürekli olarak bebeğe de yansır. Zaten şu an yeğeninizin babası ha var ha yok, babasıyla mı büyüyor sanki bebek? Bari annesi hayatını düzene koysun da kendini tüketmesin, evladına da kalsın bir şeyleri.