7 Hafta 4 gün sonra ayrılma vaktimiz gelmişti içimde taşıdığım,ona duyduğum özlem,umut herşey biranda yıkılmıştı,dünyam yıkıldı,ben yıkıldım.
Evet ben tam 7 Hafta 4 günlük hamileydim ve bebeğimi karnımda ölmesi nedeniyle 24 Ocak'ta kürtaj ile aldılar.O masaya yatmak,onun nedenini bilmediğin bir sebeple öldüğünü bilmek,ve onu içinden koparacakları anladığın an herşey duruyor,zaman duruyor ve yaşamak bile istemiyorsun.Ne konuşmak,ne dinlemek,ne yemek,ne içmek istemiyorsun.
Hayatımda yaşadığım en büyük acılardan biriydi.
İlk defa hamile kalmıştım,onu kucağıma alacağım günün hayaliyle yanıp tutuşurken son muanemde kalbinin atmadığını ve bebeğin ölmüş olabilme ihtimalini duyduğumda acının tarifi bile yoktu.
Bunu burada kimler yaşadı bilmiyorum ama ALLAH bu acıyı hiçbir kadının başına vermesin.
Ben perişanım,çaresizim,unutmak zaten mümkün değil,bunun varmı bir çaresi,varmı bir ilacı bilen varmı?Varsa ne olur söylesin...
Evet ben tam 7 Hafta 4 günlük hamileydim ve bebeğimi karnımda ölmesi nedeniyle 24 Ocak'ta kürtaj ile aldılar.O masaya yatmak,onun nedenini bilmediğin bir sebeple öldüğünü bilmek,ve onu içinden koparacakları anladığın an herşey duruyor,zaman duruyor ve yaşamak bile istemiyorsun.Ne konuşmak,ne dinlemek,ne yemek,ne içmek istemiyorsun.
Hayatımda yaşadığım en büyük acılardan biriydi.
İlk defa hamile kalmıştım,onu kucağıma alacağım günün hayaliyle yanıp tutuşurken son muanemde kalbinin atmadığını ve bebeğin ölmüş olabilme ihtimalini duyduğumda acının tarifi bile yoktu.
Bunu burada kimler yaşadı bilmiyorum ama ALLAH bu acıyı hiçbir kadının başına vermesin.
Ben perişanım,çaresizim,unutmak zaten mümkün değil,bunun varmı bir çaresi,varmı bir ilacı bilen varmı?Varsa ne olur söylesin...