acısıyla tatlısıyla hayat bu

Önümü göremiyorum, 1 ay sonra nerede, hangi ülkede ya da hangi şehirde olacağımı bilmiyorum.
Çok kötü geçen ama bir o kadar da bana çok şey katan 3 yıldan sonra musmutlu bir yıl geçirdim.
Sevdiklerime sımsıkı sarılmayı öğrendim, sevmediklerimi ise umursamamayı.
Beni mutlu edecek istediğim şeyleri elde etmek için daha çok çabalıyorum, elde edemediklerimi ise kısmetim değilmiş deyip geçiyorum.
Başkalarının başarılı, başarısız ya da düzgün bir insan olup olmadığım konusundaki düşünceleri ile hiç mi hiç ilgilenmiyorum; kendi içimde muhasebem.
Daha az inciniyorum. Daha az yiyorum ve daha çok şükrediyorum.
Bir de sanırım acı ve talı her hikayesine ragmen burayı okumayı ve sizi seviyorum.
sorma ben de buranın müptalası oldum facebook u twetter i unuttum gerçek hayat burda çünkü gerçek duygular hüzünler sevinçler kızgınlıklar burda
 
Şöyle bir baktığımda derdim çok ama yokmuş gibi davranıyorum. Artık günlük yaşıyorum, günlük mutlu oluyorum işe de yarıyor. 10 senelik borcum varmış amaaaan bugün iyiyim işte yeter modundayım:KK76:
 
Mutluyum aslında çok sukur ama hep bi parçam eksik gibi yarım kalıyor mutluluğun evlât hasretiyle :KK43:
 
Esimi seviyorum, mutluyum, beni herzaman guldurmeyi basarir. Hamileyim, sorunsuz giden bir hamileligim var cok sukur.. Ama 3 ay önce annemi kaybettim. Piskolojim bozuk, kalbim agriyor, özlem giderek artiyor. Annemin dualarini özledim, yavrum demesini. Bizi herzaman dusunmesini. Cok ozledim cokkkk :(
 
selam kızlar şu an acaba mutlumusunuz yoksa mutsuz mu hayat nasıl gidiyor geleceğinizi nasıl görüyorsunuz ne hissediyorsunuz diye genel bir konu açmak istedim
Cok şükür hayatımin en guzel donemindeyim. Ama sabretmeyi becerirsem daha iyisi olacakmış gibi hissediyorum.
 
anotomi .!.:
Bnde 3 seneye grcek evliligim bi sene bnm de olmadi doktrlarda bes ay icnde oldu oldu olmadi bu daha olmz dediler bn de cok korktm snra bi doktr tavsiye ettler kendi muayene si var iki ay orya gttm ve iki ay snra hmn hamile kaldm mucize gbi bsy di yani olmiyack diyen doktrda en iyi doktorlardn di ama bu doktrm herseyi yaptinsnin sorun falanmi var
 
2 nin 1 i, ölmeyi düşünüyorum, istiyorum. Hiçbir şeye tam olarak sevinemiyorum, sürekli geleceğin kötü olacağını düşünüyorum. Bu düşüncelerimden dolayı kendime ne kadar kızsam da, olumlu şeyler düşünmek bazen o kadar zor ki. Etrafımdakilere bir şey anlatmiyorum, onun yerine mümkün olan her animda uyuyorum. Hayat yükü neden bu kadar Ağır geliyor bana? Halbuki eksiğim gedigim yok, annem babam yanımda, kardeşim, okulum... bir de evlilik var, bu ruh haliyle evlenmek de neyin nesi? Kimi kendimle birlikte mutsuz edeyim? Aşk? Bir süre sonra o hayattan da bıkmaya başlamak işten bile değil!
 
Tadı kaçmış gibi hayatımın..yaşamak için yaşıyorum...neyi çok istesem hep bi aksilik çıkıyo...çok kolay bi hayatım olmadı şimdiye kadar...şükür tabiki yine de benden kötü durumda olanlar vardır kesinlikle...kendimi güçlü zannederdim şimdiye kadar her şeyle bi başıma baş edebilirdim...anladımki kalp kırılmışsa buruksa hiçbir şey eskisi gibi olmuyo,sen bile...
 
selam kızlar şu an acaba mutlumusunuz yoksa mutsuz mu hayat nasıl gidiyor geleceğinizi nasıl görüyorsunuz ne hissediyorsunuz diye genel bir konu açmak istedim
Ben çok endişeliyim. Panik atağım var hep korku içindeyim. Eşim yarın konyaya gidecek otobüsle. Otobüs kaza yapar yada eşimi araba çarpar diye çok korkuyorum. Korkumu yenemiyorum
 
Hayatta en sevmediğim şey belirsizlik. Ve kocaman bir belirsizliğin içindeyim. Eş, iş, hayatımı nasıl sürdüreceğim. Her şey flu. Ama mutluyum elhamdulillah çünkü ciddi sıkıntılı dönemler geçirdim. Aldığım nefesin içimi yakıp pişirdiği zamanlar oldu.
 
Mutsuzum..
Hayat enerjim hic yok depresyona girdim giricem..
Gelecegim ne olur bilemiyorum..
Elbet huzur mutluluk hayal ediyor insan..
Allah gonlumuzdekileri nasip etmeden yanina almasin insAllah..
 
Back
X