- 15 Şubat 2019
- 53
- 12
- 3
- 51
- Konu Sahibi amatistamila
- #1
Kendimi o kadar kötü hissediyorum ki arkadaşlar.
Benden 30 yaş büyük bi akrabam vardı,
Vefat etti.
20 yıldır devamlı hakkımda sağa sola, arkadaşlarına, aileme, ailemim annemin arkadaşına hakkımda asılsız desikodumu yapıyor, iftiralar atıyordu.
Namusum ile ilgili.
Neden bunu yaptığına hiç anlam veremiyordum.
Ben çocuğu yaşındaydım eğer öyle dediği gibi olsaydım, gelip benimle konuşmasını beklerdim. Ama öyle yapacağına amcama varasıya yalan şeyler anlatıyordu benim için.
Ve ben yaş aldıkça daha çok büyüdü yaram.
Vefat etti.
Cenazeye gittim kızı için, çünkü anne acısını bildiğimden.
Ama hakkımı helal etmedim. Üzülmedim de, içimden gencecik bir kıza hakaret eden akrabaöa ölümlü dünyada hakaret eden birisine hakkımı helal etmek gelmedi. Elimde değil, canımı onurumu, gururumu, namusa laf ederek devamlı aşağılıyordu beni insanlara karşı.
Kardeşleri bunu öğrendiler ve hepsi bana tepkili.
Sinsi ve kötü yaratık oldum.
Neler söylediğini yazmak istemiyorum artık hayatya değil.
Hayattayken 1 kere duyduğumu sorup utanmıyormı hakkımda yalan konuşmaya dediğimde, benim dedikodumu mu yapıyorsunuz dedi.
Halbu ki ben değil, oydu amcama benim dedikodumu yalandan yere uydurup yapan.
Tek bir tane olay anlatmak istiyorum.
Annem hayatta değil. Yurt dışına gidip geliyordu mecburiyetten. O sıra annemin eski bir arkadaşı vardı. Ona benimle kalmasını rica etmişti. Bunları sonradan öğreniyorum hep. Ve anneme diyor ki. Ben kalamam, başa çıkamam, kızın laf dinlemez. Annem de, sen bi gel kal eğer dedikleri gibi çıkarsa bi daha gelme diyor.
Geliyor teyzem gibi sevdiğim kişi.
Namazında niyazında birisi.
Bi süre sonra diyor ki, sana itiraf etmem lazım günahına girdim, duyduklarıma inandım.
Seni erkek delisi olarak anlattı bana, söz dinlemez eve gelişi gidişi belli olmaz vs vs
Gözlemledim seni uzun süre
Asla anlattığı gibi birisi değilsin.
Yolda erkek fatma gibisin, 5 dk geciksen haber verir geç saatlere dek sokaklarda durmazsın, seni çekemiyor ben sana bu kadarını söyleyeyim dedi 20 yıl evvel.
Bu sadece bir tanesi bir sürü bana taşınan dedikodularından.
Bir yandan üzülmüştüm neden bunu yapıyor eline ne geçiyor diye, diğer yandan sevinmiştim gerçek beni gördüğü için teyzem.
Bütün aile beni şu an sildi. Oysa hepsi herşeyi biliyorlardı kırgınlıklarımı, neden hiç birisi demedi ki o kıza yazık değil mi neden üzüyorsun.
Neden ben üzülürmüyüm, annemin kulağına gelen sözler düşünülmedi o da üzülürmü diye de, şimdi herkes üzgün ve tavırlı bana.
Neden herkes hayattayken helalleş o kızın günahına giriyorsun demedi de ben helal etmeyince küstüler?
Beni o konuda kimse sahiplemedi.
Oysa ki ben kötü şeyleri sülamden gördüm.
Kimse kul hakkını niye düşünmedi.
Daha neler anlatıyordu, ben en masumunu yazdım.
Şimdi kötü ben oldum ve canım sıkılıyor buna, çünkü özür dilememi istiyorlar.
Ben suçlu değilim ki.
Allah dahi karışmam kul hakkına derken, kulları beni sözde cexalandırırlarken daha çok kul hakkıma girmiyorlarmı
Onlar kardeşleri için özür dilemeliler ama benden bekliyorlar.
Ben bu dünya da ki hali anlamıyorum.
Yap et iftira yalan at sonra vefat oldu helal etmek zorunda kal
O kadar basit mi birisini kırmak
Basitse bana neden kırılıyorlar haklı davamda
Herkes hayattayken düşünmeli genç bir kızın namusuna laf etmeden
Hem çok çirkin hep günah
Ben çok yorgunum insanlardan
Kendimde kusur arıyorum
Ama davamda haklı olan benim diyorum hocaya dahi danıştım
Şimdi psikolog var sırada
Kötü de hissediyorum zaten yükü ağır geldi yüreğime, ama hak etmediğim şeyler yaşamaktan çok yorgunum.
İnsan teyzesinin kızına onca hakaret edermi, doğru dahi olsa dedikosunu sormadan doğruluğunu yaparmı düşünmez mi onunda annesi var o üzülmezmi diye
Ben dayanamıyorum bu baskıya
Siz ne yapardınız bu durumda
Lütfen samimi cvp verin.
Benden 30 yaş büyük bi akrabam vardı,
Vefat etti.
20 yıldır devamlı hakkımda sağa sola, arkadaşlarına, aileme, ailemim annemin arkadaşına hakkımda asılsız desikodumu yapıyor, iftiralar atıyordu.
Namusum ile ilgili.
Neden bunu yaptığına hiç anlam veremiyordum.
Ben çocuğu yaşındaydım eğer öyle dediği gibi olsaydım, gelip benimle konuşmasını beklerdim. Ama öyle yapacağına amcama varasıya yalan şeyler anlatıyordu benim için.
Ve ben yaş aldıkça daha çok büyüdü yaram.
Vefat etti.
Cenazeye gittim kızı için, çünkü anne acısını bildiğimden.
Ama hakkımı helal etmedim. Üzülmedim de, içimden gencecik bir kıza hakaret eden akrabaöa ölümlü dünyada hakaret eden birisine hakkımı helal etmek gelmedi. Elimde değil, canımı onurumu, gururumu, namusa laf ederek devamlı aşağılıyordu beni insanlara karşı.
Kardeşleri bunu öğrendiler ve hepsi bana tepkili.
Sinsi ve kötü yaratık oldum.
Neler söylediğini yazmak istemiyorum artık hayatya değil.
Hayattayken 1 kere duyduğumu sorup utanmıyormı hakkımda yalan konuşmaya dediğimde, benim dedikodumu mu yapıyorsunuz dedi.
Halbu ki ben değil, oydu amcama benim dedikodumu yalandan yere uydurup yapan.
Tek bir tane olay anlatmak istiyorum.
Annem hayatta değil. Yurt dışına gidip geliyordu mecburiyetten. O sıra annemin eski bir arkadaşı vardı. Ona benimle kalmasını rica etmişti. Bunları sonradan öğreniyorum hep. Ve anneme diyor ki. Ben kalamam, başa çıkamam, kızın laf dinlemez. Annem de, sen bi gel kal eğer dedikleri gibi çıkarsa bi daha gelme diyor.
Geliyor teyzem gibi sevdiğim kişi.
Namazında niyazında birisi.
Bi süre sonra diyor ki, sana itiraf etmem lazım günahına girdim, duyduklarıma inandım.
Seni erkek delisi olarak anlattı bana, söz dinlemez eve gelişi gidişi belli olmaz vs vs
Gözlemledim seni uzun süre
Asla anlattığı gibi birisi değilsin.
Yolda erkek fatma gibisin, 5 dk geciksen haber verir geç saatlere dek sokaklarda durmazsın, seni çekemiyor ben sana bu kadarını söyleyeyim dedi 20 yıl evvel.
Bu sadece bir tanesi bir sürü bana taşınan dedikodularından.
Bir yandan üzülmüştüm neden bunu yapıyor eline ne geçiyor diye, diğer yandan sevinmiştim gerçek beni gördüğü için teyzem.
Bütün aile beni şu an sildi. Oysa hepsi herşeyi biliyorlardı kırgınlıklarımı, neden hiç birisi demedi ki o kıza yazık değil mi neden üzüyorsun.
Neden ben üzülürmüyüm, annemin kulağına gelen sözler düşünülmedi o da üzülürmü diye de, şimdi herkes üzgün ve tavırlı bana.
Neden herkes hayattayken helalleş o kızın günahına giriyorsun demedi de ben helal etmeyince küstüler?
Beni o konuda kimse sahiplemedi.
Oysa ki ben kötü şeyleri sülamden gördüm.
Kimse kul hakkını niye düşünmedi.
Daha neler anlatıyordu, ben en masumunu yazdım.
Şimdi kötü ben oldum ve canım sıkılıyor buna, çünkü özür dilememi istiyorlar.
Ben suçlu değilim ki.
Allah dahi karışmam kul hakkına derken, kulları beni sözde cexalandırırlarken daha çok kul hakkıma girmiyorlarmı
Onlar kardeşleri için özür dilemeliler ama benden bekliyorlar.
Ben bu dünya da ki hali anlamıyorum.
Yap et iftira yalan at sonra vefat oldu helal etmek zorunda kal
O kadar basit mi birisini kırmak
Basitse bana neden kırılıyorlar haklı davamda
Herkes hayattayken düşünmeli genç bir kızın namusuna laf etmeden
Hem çok çirkin hep günah
Ben çok yorgunum insanlardan
Kendimde kusur arıyorum
Ama davamda haklı olan benim diyorum hocaya dahi danıştım
Şimdi psikolog var sırada
Kötü de hissediyorum zaten yükü ağır geldi yüreğime, ama hak etmediğim şeyler yaşamaktan çok yorgunum.
İnsan teyzesinin kızına onca hakaret edermi, doğru dahi olsa dedikosunu sormadan doğruluğunu yaparmı düşünmez mi onunda annesi var o üzülmezmi diye
Ben dayanamıyorum bu baskıya
Siz ne yapardınız bu durumda
Lütfen samimi cvp verin.
