acıkcası icinizden geldigi gibi davranın esiniz yanınızdaymıs sizi destekliyormus en önemlisi bu.ama nede olsa esinizin annesi.size görüsün demem asla ne yasadıgınızı siz bilirsiniz ama esiniz annesiyle görüsebilir bence.siz aranızdaki mesafeyi korumaya devam edin ve sakın taviz vermeyin bi kere taviz verirseniz eger gerisi gelir olaylar cok can sıkıcı hale gelebilir.
Bana kalırsa arayıp ramazanlarını kutlayabilirsin..fazla uzamasın küslüğünüz..zaten uzun süre görüşmeyerek tavrını ve kişiliğini göstermişsin onlara...
bundan sonra daha dikkatli davranacaklarını düşünüyorum..,
eğer ararsan
1-vicdanını rahatlatmış olursun..
2-mubarek günlerde sevap kazanırsın.
3-eşininin gözünde değerin artar..
eğer aramazsan
1-hiçbişey olmaz küslük devam eder..
2- ve araya dahada soğukluk ve kin girer..
yani kimsenin bi kazancı olmaz...
nacizane fikrim...umarım doğru olan neyse onu yaparsın
evet umarım yapabilirim kendimi ezip söyledikleriniz çok çok doğru.öfkem geçmek bilmiyor(teşekkür ederim
kendi tecrübelerimden bi fikir vermem gerekirse, bi kere affetmek ya da ne bileyim adim atmak, digerlerini de getirir.. anlattiginizdan daha zor durumlar yasadim bazen mecburiyetten bazen aldigim terbiyeden sustum, geri adim attim gerekirse hediyelerle gittim ama 3. senenin sonunda kendimden kaybetmeye basladigimi farkettim... kisiligimden ödün vermisim ben hep yok saygidir yok büyüktür diyerek.. tamam dediginiz gibi hakaret etmek degil demek istegimiz, ama yeri geldi mi, dur orda denmeli, sonuc ne olursa olsun... ben demedim, diyemedim.. sonunda hastanelik oldum hastanede yattim.. kayinbabam odama gelemyi birak, arabadan inemye bile tenezzül etmedi, hastaneden ben gittim ayagina, hasta olan oymus gibi.. konusmadi bile ve eve geri geldigimde ( birlikte yasiyorduk) arkamdan konustuklarini duydum, yalan söylüyo hic bir seyi yok diye... tabi hastane babamin oteliya, gittim kaldim öylesine.. bence uzak durmusken birakin kalsin öylece.. bir kere yok ramazandir yok bayramdir diye adim atarsaniz sonra cok üzülürsünüz.. benim yasadiklarimi kimsenin yasamani istemedigim icin diyorum, yine de son karar sizin tabiki
Yazdıklarınızdan anladım ki, siz buradaki bayanlar ne derse desin sonunda vicdanınızdan ötürü kayınvalidenizi arayacaksınız :)
Onun yaptıkları çok çok yanlış. Boşverin. Arayıp hayırlı ramazanlar dilersiniz ve konuşmayı bitirirsiniz. Bunun dışında herhangi bir samimiyet kurmazsınız bir daha. Size yakışan da bu olur :)
Bu arada şükredin, ne kadar şanslısınız ki size destek bir eşiniz var
bence siz arayın bir kere bayram geliyor küslük olmaz. büyüklüğü siz yapın yok hala aynı şekilde devam ederlerse o zaman kesin resti çekersiniz
tek korkum işte bu anlatıkklarınız.o yüzden bu kadar bocaladım aramak konusunda.6 aydır hamileyim insan aramazmı.ben sabaha kadar ağladım gelinliğimle kaldım eşimle gecemiz mahvoldu o üzüntülü ben öyle arada kaldı.unutamıyorum.birde babası kışın bizde kalmak istiyordu hem çalışacakmış burda hemde bizde kalacakmış kışın doğum yapacağım evim küçük şimdi yüz verirsem gelemeye kalkar diye korkuyorum.çok karışık aklım .teşekkür ederim güzel fikriniz için
ayni gecemi ben de aglayarak gecirmistim, o geldi aklimagelinligin icinde hem de, cok aci verici bir sey ama oluyor iste.. polisler durdurmustu dügün konvoyunu vs vs vs... onlar geldi gecti ama su var, hakliyken haksiz duruma düsmek.. ben kaynimdan dayak da yedim, esimin anne-babasindan küfür de.. kapinin önüne koymakla da tehdit ettiler, cünkü hic sesim cikmadi beni.. annemin ögütleri hic gitmedi kulagimdan, kizim onlar da senin annen baban, küslük olmaz, onlar seni daha tanimazlar istemeyerek kötü bir sey derler yaparlar, büyüklük sen de kalsin git yine öp ellerini demisti ben evlenmeden.. ben de öyle yaptim, ayni evin icinde küslük olmaz dedim, gittim hep ayaklarina.. ben böyle yaptikca deli dediler, hayvan dediler, kocma kiz baktiklarini söylediler ( sözüm ona saka yapiyolar).. böyle söyleyince hikaye gibi geliyo kulaga, belki de yalan ama yemin ederim ki bunlari yasadim ben.. hem sen bir de hamilesin yeni de degil 6 aylik.. insan arar bi sorar, bebegin hatrina en azindan.. karsindaki insanlar cocuk degil ki bilmeli bunlari, bence kavga cikcak tavirlar göstermeyin ama tavrinizi da koruyun.. korktuklarinizi yasamayin benim gibi olmayin.. bakin benim yedek anahtarim kaynanamda vardir, biz evde yokken kaynim kiz arkadasini getirip benim yatagimda yatmis düsünebiliyor musunuz?? cünkü ogullarinin evi yani otomatikman onlarin evi, gelin hic bir sey.. ben kaynana-kayinbabanin düzenli-sürekli olarak anyi evde yasamalarina karsiyim hem de yonuna kadar. sonucta yalniz degiller kari kocalar onlar da.. kayinbabanizin arama amaci da belli oldu zaten, kisin kalcak yer ariyor gibi.. bir de bebeginiz olacak, ilk anlariniz olacak, en özel anlar.. kendi babaniz dahi olsa icinde kimse olmamali bence.söylediklerim bazilarina agir gelebilir sonucta herkes ayni düsünmek zorunda degil ama yasadiklarim bana bunu ögretti.. benim de var anne babam allah uzun ömürler versin, allah herkesinkine uzun ömür versin ama onlarla benim kayinvalidemlerin arasinda ucurumlar var..
bence arayın ama mesafeyi de yine koruyun çok sıkı fıkı da olmayın
isteyen eleştirebilir ama sizi anlıyorum ve hak veriyorum.huzurumun kaçmasından çok korkuyorum .kadın geçinilecek biri değil o yüzden kayınpederimde evden kaçıp bana sığınmak istiyor sanırım ama ben aynı evde yaşayamam asla.zaten oda bizi hiç korumadı.1 kez ararsam dediğiniz gibi sürekli ezecekler.yada biz yapalım nasıl olsa unutur diyecekler.maddi manevi bir yardım görmediğim birilerine nasıl aile diyebilirim bilmiyorumki.sanırım hamilelikten dolayı duygularımı kontrol edemiyorum.onca eziyetten sonra aramayı düşündüm.aklıma geldikçe içim acıyor oysa((vicdanım ara diyor aklım ve kalbim muhatap olma diyor .bir kez bulaşırlarsa bir daha mahvoldum.eşimide ele geçirmeye çok meraklıdır kendisi.zaten bir kez evime geldi ondada hırsızlık yaptı çekmecemden ((o yüzden evime istemiyorum
ararsaniz söyle olur, zaten yesil isik bekliyormus, iste kayinbabaniz aradiya sizi, onu firsat bulup hemen döndü diyecekler.. bence birakin simdiden peslerine düsmeyi, bayram yaklasti nasilsa, eger esiniz derse annemi de ara benim hatrim icin diye, o zaman inat etmez, ararsiniz bayramini kutlar kapatirsiniz muhabbeti uzatmadan.. o da anlar zaten mecburi bi arama oldugunu.. gerceten lafa gelince ailedir ama destege gelince ortada kimse olmaz.. sizin hamileliliginiz ilk zamanlarinda yaninizdalar miydi?? hani o cok yorgun zamanlarda, bulantiniz varken gelip bi yemek bi temizlik yapti mi kaynananiz?? insan ektigini bicer.. biraz da hamileligin vermis oldugu duygu yogunlugu var simdibence kafaniza takip bebeginizi de etkilemeyin, zamani gelince ararsiniz, onlar da biraz kendilerine ceki düzen verirler, vermeliler..
o hirsizlik olayi benim de basima geldihem parami hem bilezigimi yürüttü kaynim ama olay hemencik kapandi.. önce parami caldi anlayamadim kendim kaybettim sandim.. sonra daha cok parami caldi, konu aciga cikti kaynanam üstüme yürüdü bizi hirsiz mi tutcan sen diye ama anlasildi oglunun yaptigi.. sesimi cikarmadim ve sonra da bilezigim gitti... yani sessiz kaldikca daha büyügü geliyo insanin basina.. bosverin hem kayinbabaniz size güvenmesin karisindan kacma konusunda, sonra bende oldugu gibi, kocamla arami bozuyo bu gelin der kaynananiz...
hamileliğimin ilk aylarında düşük tehlikem vardı beni günlerce ağlattı o kadın ne ilgilenmesi(bebeği istemedi.riskide bildiği için beni bilerek üzdü.o zamanlar anlamadım tabi ama şimdi anlıyorum.eşimin ara diyeceğini sanmıyorum kendisi ararmı bilmiyorum.yinede öyle bi durum olursa kayınpederimi ararım sanırım.o kadından herşeyi bekliyorum gerçekten.o kadar haklı ve o kadar beni anlatıyorsunuzki....onların yaptıkları hep kapanır zaten.eşimde eminmisin dedi evet dedim ama ıspat edemeyiz dedi (sustuk mecburen.hiç bir şekilde ne maddi ne manevi bir destek görmedim tek başıma mücadele ettim .eşim aramıyorum diyor ama zaman zaman hakeretlerinde değişiklik oluyor tabii ben de gizli konuşuyor diye düşünüyorum artık yapıyorsada günahı boynuna.dediğiniz gibi hamilelikten dolayı çok vicdani düşünmeye başladım ((teşekkür ederim benimle ilgilendiğiniz için umarım çok çok mutlu olursunuz
size diyeceğim tek sey var sakin olun inan ki bi insan senin kızdığını sinirlendiğini anladıkça daha çok üzerinize geliyor.benim gibi yapın sizde öyle oldu böyle oldu diyorsa ya hiç haberim yok sinir olsanız bile asla karsınızdakine belli etmeyin.inan önemsenmedikçe azalıyor bu sorunlar.ben öyle yapıyorum.umursamıyorum.ve eşime şikayet etmiyorum.eşim kendi görüyor.eşime sakin bi şekilde böyle bişeyler olmus haberin varmı diyorum kim söyledi diyor annen diyorum.mesela benim daha önceden bilmediğim bişey olduğunu bildiği için kimin ne ettiğini anlıyor.inanın sakinlik her zaman işe yarıyor.sinir olduysanız olmamış gibi yapın.kazanırsınız inannın.
hamileliğimin ilk aylarında düşük tehlikem vardı beni günlerce ağlattı o kadın ne ilgilenmesi(bebeği istemedi.riskide bildiği için beni bilerek üzdü.o zamanlar anlamadım tabi ama şimdi anlıyorum.eşimin ara diyeceğini sanmıyorum kendisi ararmı bilmiyorum.yinede öyle bi durum olursa kayınpederimi ararım sanırım.o kadından herşeyi bekliyorum gerçekten.o kadar haklı ve o kadar beni anlatıyorsunuzki....onların yaptıkları hep kapanır zaten.eşimde eminmisin dedi evet dedim ama ıspat edemeyiz dedi (sustuk mecburen.hiç bir şekilde ne maddi ne manevi bir destek görmedim tek başıma mücadele ettim .eşim aramıyorum diyor ama zaman zaman hakeretlerinde değişiklik oluyor tabii ben de gizli konuşuyor diye düşünüyorum artık yapıyorsada günahı boynuna.dediğiniz gibi hamilelikten dolayı çok vicdani düşünmeye başladım ((teşekkür ederim benimle ilgilendiğiniz için umarım çok çok mutlu olursunuz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?