Ağlama krizleri...

sirinsh .!.:

Bunun adının ne olduğunu bilmiyorum ama bir anımı anlatayım
İş gorusmesindeyim her şey çok güzel falan adam dedi ki çalışmadaki amacın ne
Ben bir höykür ，dışarda baktığım kediler var onlar için diye bir anda şakır şakır ağlamaya başladım
Adam şok
Ben kendimi durduramıyorum falan
Hayır iki dk önce gülüyordum
Sonuç ?
İse alınmadım

Genişletmek için tıkla...

feruzecerci .!.:

Merhaba arkadaşlar,
Son zamanlarda beni üzen en büyük durum ailemdeki sağlık sorunu, sanıyorum ki bu yüzden ansızın her yerde ağlamaya başlıyorum.
Sulu gözlü biri oldum çıktım, gülerken birden ağlayabiliyorum ve bu durum sosyal hayatta cidden bana sıkıntı vermeye başladı... Psikoloğa mı gitmem gerekiyor bilmiyorum. Birden en keyifli anların tadını kaçırıyorum.
Sonra cevremdekiler beni teselli etmeye başlıyorlar ve kesinlikle istemiyorum bu şekilde ilgi odağı olmayı. Bir bahane bulup kaçıyorum biraz toparlaninca geleyim diyorum. Ama bu durum bir değil iki değil.. hakikaten herkes şaşırıyor bu kadar yufka yürekli olduğunu bilmiyorduk diyorlar. Mesela yaşlı biriyle konuşuyorum birden kendimi ona sarılıp ağlarken buluyorum.
Sonra gözüm dalıyor herkesle neşeli şeylerden bahsediyoruz, ben o an oradan zihinsel olarak gidiyorum aklıma hep üzücü şeyler geliyor ve gözlerimden yaşlar süzülüyor sonra durduramiyorum birden tüm tadı tuzu kaçıyor ortamın.
Bu konuda o kadar muzdarip oluyorum ki ne yapacağımı bilemedim buraya yazayım belki benzer şeyler yaşayan birileri vardır..
Ha bir de nedense üzgün gören eşime yoruyor eşinle mi aranız bozuk diye soruyorlar. Bu konuyu açıklamaya çalışıyorum hayır benim duygu durumum böyle psikolojim pek iyi değil sanırım diyorum. İnsanlar eşime düşman oluyor...

Genişletmek için tıkla...

feruzecerci .!.:

Merhaba arkadaşlar,
Son zamanlarda beni üzen en büyük durum ailemdeki sağlık sorunu, sanıyorum ki bu yüzden ansızın her yerde ağlamaya başlıyorum.
Sulu gözlü biri oldum çıktım, gülerken birden ağlayabiliyorum ve bu durum sosyal hayatta cidden bana sıkıntı vermeye başladı... Psikoloğa mı gitmem gerekiyor bilmiyorum. Birden en keyifli anların tadını kaçırıyorum.
Sonra cevremdekiler beni teselli etmeye başlıyorlar ve kesinlikle istemiyorum bu şekilde ilgi odağı olmayı. Bir bahane bulup kaçıyorum biraz toparlaninca geleyim diyorum. Ama bu durum bir değil iki değil.. hakikaten herkes şaşırıyor bu kadar yufka yürekli olduğunu bilmiyorduk diyorlar. Mesela yaşlı biriyle konuşuyorum birden kendimi ona sarılıp ağlarken buluyorum.
Sonra gözüm dalıyor herkesle neşeli şeylerden bahsediyoruz, ben o an oradan zihinsel olarak gidiyorum aklıma hep üzücü şeyler geliyor ve gözlerimden yaşlar süzülüyor sonra durduramiyorum birden tüm tadı tuzu kaçıyor ortamın.
Bu konuda o kadar muzdarip oluyorum ki ne yapacağımı bilemedim buraya yazayım belki benzer şeyler yaşayan birileri vardır..
Ha bir de nedense üzgün gören eşime yoruyor eşinle mi aranız bozuk diye soruyorlar. Bu konuyu açıklamaya çalışıyorum hayır benim duygu durumum böyle psikolojim pek iyi değil sanırım diyorum. İnsanlar eşime düşman oluyor...

Genişletmek için tıkla...

Ayildizon .!.:

İçinizde yenemediğiniz bi duygu, travma olması lazım. Önce bunu bulmanız lazım.

Genişletmek için tıkla...

feruzecerci .!.:

Evet ailemi kaybetme korkusu... Yaş ilerledikçe onlardan birini kaybetme korkusu sardı beni, hastalıklar da başladı yaş ilerledikçe... Sürekli rüyamda ya annemi ya babamı kaybediyorum cenaze görüyorum.
Ve o gün zaten yataktan ağlayarak çıktığım için günüm üzgün ve durgun geçiyor.
Bugün dahi o şekilde. İşe gitmeyip arabaya atladigim gibi başka şehirde yaşayan annemlere geldim.

Bunu atamıyorum içimden. Zaten geçmişte bir rüya görüp bilincimi kaybetmiştim, babam ölecek diye bildiğiniz aklım gitti, hastanelik oldum sakinlestiriciyle kendime geldim çünkü konusamiyordum algiliyordum ama konusamiyordum

Genişletmek için tıkla...

Cokokuyanbilir .!.:

Muhtemelen stres yönetiminizin zayıf olduğunu düşündü haksız da sayılmaz . Ama aslında arkaplanda işsiz olmanın verdiği psikolojik bir birikim de var. Dilerim bu alınmadığınız yerden çok daha iyi yerlerde çalışırsınız ve sokaktaki canlara yardımcı olursunuz :)

Genişletmek için tıkla...

Ayildizon .!.:

Bi ara bende rüyamda annemi önce kaybediyorum sonra öldü diyorlar. O kadar çok aradım ki resmen rüya değil yaşadım o anı. Rüyamda ağlarken gerçektede kriz geçirmişim. Eşim kendine gelmeyeceksin diye cok korktum diyor. Bayağı çaba sarf etmiş annem yok demişim sadece o da gece haber aldım da krize girdim sanmış. Annemi aramış sesini dinlete dinlete kendime gelmişim. Ben sadece rüyayı ve kendime geldiğim anı hatırlıyorum. O gün soğuk duş aldırdı eşim sonra bi daha uyuyup dinlenmeme rağmen sürekli ağlama modundaydım. Ağlıyodum da. O günden sonra bilinç altı olumlamaları yaptım. Pozitif enerjimi yükseltmek için aktiviteler yaptım. Meditasyonlar falan derken. Bayağı iyi geldi

Genişletmek için tıkla...

feruzecerci .!.:

Hemen hemen aynısını yaşamışız, rüyamda halam babam için ölecek benim eşim de böyle olmuştu dedi. Ağlıyordum yatakta da agliyormusum uyandırdı abim o zaman bekardim. Daha sonra da kendime gelemedim. Sürekli ağlıyordum ve konuşamıyordum..

Genişletmek için tıkla...