Ağlama krizleri...

Merhaba arkadaşlar,
Son zamanlarda beni üzen en büyük durum ailemdeki sağlık sorunu, sanıyorum ki bu yüzden ansızın her yerde ağlamaya başlıyorum.
Sulu gözlü biri oldum çıktım, gülerken birden ağlayabiliyorum ve bu durum sosyal hayatta cidden bana sıkıntı vermeye başladı... Psikoloğa mı gitmem gerekiyor bilmiyorum. Birden en keyifli anların tadını kaçırıyorum.
Sonra cevremdekiler beni teselli etmeye başlıyorlar ve kesinlikle istemiyorum bu şekilde ilgi odağı olmayı. Bir bahane bulup kaçıyorum biraz toparlaninca geleyim diyorum. Ama bu durum bir değil iki değil.. hakikaten herkes şaşırıyor bu kadar yufka yürekli olduğunu bilmiyorduk diyorlar. Mesela yaşlı biriyle konuşuyorum birden kendimi ona sarılıp ağlarken buluyorum.
Sonra gözüm dalıyor herkesle neşeli şeylerden bahsediyoruz, ben o an oradan zihinsel olarak gidiyorum aklıma hep üzücü şeyler geliyor ve gözlerimden yaşlar süzülüyor sonra durduramiyorum birden tüm tadı tuzu kaçıyor ortamın.
Bu konuda o kadar muzdarip oluyorum ki ne yapacağımı bilemedim buraya yazayım belki benzer şeyler yaşayan birileri vardır..
Ha bir de nedense üzgün gören eşime yoruyor eşinle mi aranız bozuk diye soruyorlar. Bu konuyu açıklamaya çalışıyorum hayır benim duygu durumum böyle psikolojim pek iyi değil sanırım diyorum. İnsanlar eşime düşman oluyor...

En güzel fikri kendiniz söylemişsiniz. Bir psikoloğa gidebilirsiniz

Bunun adının ne olduğunu bilmiyorum ama bir anımı anlatayım
İş gorusmesindeyim her şey çok güzel falan adam dedi ki çalışmadaki amacın ne
Ben bir höykür ，dışarda baktığım kediler var onlar için diye bir anda şakır şakır ağlamaya başladım
Adam şok
Ben kendimi durduramıyorum falan
Hayır iki dk önce gülüyordum
Sonuç ?
İse alınmadım

Benim içime attığım, duygusal olarak çok yıprandığım dönemimde yaşadığım şeydi.
Çok alakasız şeyler izlerken, yemek yerken dahi deli gibi çaresizce ağlayabiliyordum.

Psikoloğa gitmek rahatlatabilir.

Benim sürekli aklıma ölüm geliyor, ailemdeki ölümler geliyor, özellikle eski bir aile dostunu görsem tamam o gün gidiyor artık ağlamaktan.
Onun dışında gerçi iş görüşmesi / mülakat veya işimde ağlamıyorum o sanırım biraz daha stres kaynaklı. Benimki stres kaynaklı değil, rüya goruyorum etkisinde kalıyorum ağlıyorum ya da biri ölümden bahsetse ağlıyorum bazen biri bahsetmese bile kendi kendime düşünür ağlarım.

sirinsh .!.:

Bunun adının ne olduğunu bilmiyorum ama bir anımı anlatayım
İş gorusmesindeyim her şey çok güzel falan adam dedi ki çalışmadaki amacın ne
Ben bir höykür ，dışarda baktığım kediler var onlar için diye bir anda şakır şakır ağlamaya başladım
Adam şok
Ben kendimi durduramıyorum falan
Hayır iki dk önce gülüyordum
Sonuç ?
İse alınmadım

Genişletmek için tıkla...

Muhtemelen stres yönetiminizin zayıf olduğunu düşündü haksız da sayılmaz . Ama aslında arkaplanda işsiz olmanın verdiği psikolojik bir birikim de var. Dilerim bu alınmadığınız yerden çok daha iyi yerlerde çalışırsınız ve sokaktaki canlara yardımcı olursunuz :)

feruzecerci .!.:

Merhaba arkadaşlar,
Son zamanlarda beni üzen en büyük durum ailemdeki sağlık sorunu, sanıyorum ki bu yüzden ansızın her yerde ağlamaya başlıyorum.
Sulu gözlü biri oldum çıktım, gülerken birden ağlayabiliyorum ve bu durum sosyal hayatta cidden bana sıkıntı vermeye başladı... Psikoloğa mı gitmem gerekiyor bilmiyorum. Birden en keyifli anların tadını kaçırıyorum.
Sonra cevremdekiler beni teselli etmeye başlıyorlar ve kesinlikle istemiyorum bu şekilde ilgi odağı olmayı. Bir bahane bulup kaçıyorum biraz toparlaninca geleyim diyorum. Ama bu durum bir değil iki değil.. hakikaten herkes şaşırıyor bu kadar yufka yürekli olduğunu bilmiyorduk diyorlar. Mesela yaşlı biriyle konuşuyorum birden kendimi ona sarılıp ağlarken buluyorum.
Sonra gözüm dalıyor herkesle neşeli şeylerden bahsediyoruz, ben o an oradan zihinsel olarak gidiyorum aklıma hep üzücü şeyler geliyor ve gözlerimden yaşlar süzülüyor sonra durduramiyorum birden tüm tadı tuzu kaçıyor ortamın.
Bu konuda o kadar muzdarip oluyorum ki ne yapacağımı bilemedim buraya yazayım belki benzer şeyler yaşayan birileri vardır..
Ha bir de nedense üzgün gören eşime yoruyor eşinle mi aranız bozuk diye soruyorlar. Bu konuyu açıklamaya çalışıyorum hayır benim duygu durumum böyle psikolojim pek iyi değil sanırım diyorum. İnsanlar eşime düşman oluyor...

Genişletmek için tıkla...

Sinir bozukluğu canım.
Eski tabirle asap bozukluğu.
Belki yüreğinde kaygı korku da varsa kaygı bozukluğu.
Ben de şu an bu durumdayim.
Tedavi alıyorum.
Psikiyatriye gözük. Belki sakinlestirici yazar 3 ay kullanir rahatlarsın belki.
Şifa diliyorum

feruzecerci .!.:

Merhaba arkadaşlar,
Son zamanlarda beni üzen en büyük durum ailemdeki sağlık sorunu, sanıyorum ki bu yüzden ansızın her yerde ağlamaya başlıyorum.
Sulu gözlü biri oldum çıktım, gülerken birden ağlayabiliyorum ve bu durum sosyal hayatta cidden bana sıkıntı vermeye başladı... Psikoloğa mı gitmem gerekiyor bilmiyorum. Birden en keyifli anların tadını kaçırıyorum.
Sonra cevremdekiler beni teselli etmeye başlıyorlar ve kesinlikle istemiyorum bu şekilde ilgi odağı olmayı. Bir bahane bulup kaçıyorum biraz toparlaninca geleyim diyorum. Ama bu durum bir değil iki değil.. hakikaten herkes şaşırıyor bu kadar yufka yürekli olduğunu bilmiyorduk diyorlar. Mesela yaşlı biriyle konuşuyorum birden kendimi ona sarılıp ağlarken buluyorum.
Sonra gözüm dalıyor herkesle neşeli şeylerden bahsediyoruz, ben o an oradan zihinsel olarak gidiyorum aklıma hep üzücü şeyler geliyor ve gözlerimden yaşlar süzülüyor sonra durduramiyorum birden tüm tadı tuzu kaçıyor ortamın.
Bu konuda o kadar muzdarip oluyorum ki ne yapacağımı bilemedim buraya yazayım belki benzer şeyler yaşayan birileri vardır..
Ha bir de nedense üzgün gören eşime yoruyor eşinle mi aranız bozuk diye soruyorlar. Bu konuyu açıklamaya çalışıyorum hayır benim duygu durumum böyle psikolojim pek iyi değil sanırım diyorum. İnsanlar eşime düşman oluyor...

Genişletmek için tıkla...

İçinizde yenemediğiniz bi duygu, travma olması lazım. Önce bunu bulmanız lazım.

Canım terapi al mutlaka
Sinirlerin bozulmuş

Ayildizon .!.:

İçinizde yenemediğiniz bi duygu, travma olması lazım. Önce bunu bulmanız lazım.

Genişletmek için tıkla...

Evet ailemi kaybetme korkusu... Yaş ilerledikçe onlardan birini kaybetme korkusu sardı beni, hastalıklar da başladı yaş ilerledikçe... Sürekli rüyamda ya annemi ya babamı kaybediyorum cenaze görüyorum.
Ve o gün zaten yataktan ağlayarak çıktığım için günüm üzgün ve durgun geçiyor.
Bugün dahi o şekilde. İşe gitmeyip arabaya atladigim gibi başka şehirde yaşayan annemlere geldim.

Bunu atamıyorum içimden. Zaten geçmişte bir rüya görüp bilincimi kaybetmiştim, babam ölecek diye bildiğiniz aklım gitti, hastanelik oldum sakinlestiriciyle kendime geldim çünkü konusamiyordum algiliyordum ama konusamiyordum

feruzecerci .!.:

Evet ailemi kaybetme korkusu... Yaş ilerledikçe onlardan birini kaybetme korkusu sardı beni, hastalıklar da başladı yaş ilerledikçe... Sürekli rüyamda ya annemi ya babamı kaybediyorum cenaze görüyorum.
Ve o gün zaten yataktan ağlayarak çıktığım için günüm üzgün ve durgun geçiyor.
Bugün dahi o şekilde. İşe gitmeyip arabaya atladigim gibi başka şehirde yaşayan annemlere geldim.

Bunu atamıyorum içimden. Zaten geçmişte bir rüya görüp bilincimi kaybetmiştim, babam ölecek diye bildiğiniz aklım gitti, hastanelik oldum sakinlestiriciyle kendime geldim çünkü konusamiyordum algiliyordum ama konusamiyordum

Genişletmek için tıkla...

Bi ara bende rüyamda annemi önce kaybediyorum sonra öldü diyorlar. O kadar çok aradım ki resmen rüya değil yaşadım o anı. Rüyamda ağlarken gerçektede kriz geçirmişim. Eşim kendine gelmeyeceksin diye cok korktum diyor. Bayağı çaba sarf etmiş annem yok demişim sadece o da gece haber aldım da krize girdim sanmış. Annemi aramış sesini dinlete dinlete kendime gelmişim. Ben sadece rüyayı ve kendime geldiğim anı hatırlıyorum. O gün soğuk duş aldırdı eşim sonra bi daha uyuyup dinlenmeme rağmen sürekli ağlama modundaydım. Ağlıyodum da. O günden sonra bilinç altı olumlamaları yaptım. Pozitif enerjimi yükseltmek için aktiviteler yaptım. Meditasyonlar falan derken. Bayağı iyi geldi

Cokokuyanbilir .!.:

Muhtemelen stres yönetiminizin zayıf olduğunu düşündü haksız da sayılmaz . Ama aslında arkaplanda işsiz olmanın verdiği psikolojik bir birikim de var. Dilerim bu alınmadığınız yerden çok daha iyi yerlerde çalışırsınız ve sokaktaki canlara yardımcı olursunuz :)

Genişletmek için tıkla...

Nasıl o hale düştüm anlamadım .
Aslında evet evde 14 tane dışarda 40 tane kedim var ama benim için trajedi değil bir şekilde hallediyorum .
O anda neden hönkür hönkür ağladım bende şaşkınım
Adamın şaşkınlıgi gözümden gitmiyor ..
Neyse onlar kaybetti deyip ,kendimi avutuyorum yoksa çok rezil bı durumdu çaktırma

Ayildizon .!.:

Bi ara bende rüyamda annemi önce kaybediyorum sonra öldü diyorlar. O kadar çok aradım ki resmen rüya değil yaşadım o anı. Rüyamda ağlarken gerçektede kriz geçirmişim. Eşim kendine gelmeyeceksin diye cok korktum diyor. Bayağı çaba sarf etmiş annem yok demişim sadece o da gece haber aldım da krize girdim sanmış. Annemi aramış sesini dinlete dinlete kendime gelmişim. Ben sadece rüyayı ve kendime geldiğim anı hatırlıyorum. O gün soğuk duş aldırdı eşim sonra bi daha uyuyup dinlenmeme rağmen sürekli ağlama modundaydım. Ağlıyodum da. O günden sonra bilinç altı olumlamaları yaptım. Pozitif enerjimi yükseltmek için aktiviteler yaptım. Meditasyonlar falan derken. Bayağı iyi geldi

Genişletmek için tıkla...

Hemen hemen aynısını yaşamışız, rüyamda halam babam için ölecek benim eşim de böyle olmuştu dedi. Ağlıyordum yatakta da agliyormusum uyandırdı abim o zaman bekardim. Daha sonra da kendime gelemedim. Sürekli ağlıyordum ve konuşamıyordum..

feruzecerci .!.:

Hemen hemen aynısını yaşamışız, rüyamda halam babam için ölecek benim eşim de böyle olmuştu dedi. Ağlıyordum yatakta da agliyormusum uyandırdı abim o zaman bekardim. Daha sonra da kendime gelemedim. Sürekli ağlıyordum ve konuşamıyordum..

Genişletmek için tıkla...

Olumlamalar yapın. Sizi sizden başkası düzeltemez. Önce pozitif olmaya kendinizi ikna edin ve sonra Psikolojik destekte alın. Acı da mutlulukta bizim için. Hayat bunun üzerine kurulu. Bu gerçekle yüzleşmeniz lazım. Sürekli acı çekerek yaşanılmaz ki. Kendinizi bu durumdan kurtarın

Daha dün benim de başıma geldi ağlama krizi geldi hic bir şey yokken hemde belki de uzun zaman icimde biriktirip ağlayamadığım şeyler beni o raddeye getirdi.
Hıçkıra hıçkıra ağladım sonra acayip rahatladım uyudum ve hepsi geçti.
Vücut bazen bir şeyleri istiyorsa ona ihtiyacı vardır diye düşünenlerdenim.
Sizin durum biraz farklı olsa da bastırılmış duygularınız varsa onu bulun önce. Sonra telkinlerle kendinize güzel msjlar verin