okuyunca konunuzu benim bekarlığım geldi aklıma, bende sobalı ve tv. odada hemde kardeşlerimle yatıyordum. hem misafir odamız, hem oturma odamız hemde bizim yatak odamızdı ama sıcacıktı...
kardeşlerim uyusunlar diye ışıkları yakmazdım ders çalışırken perdeleri açar sokak lambasının ışıığında ders çalışırdım...
unutulmaz günlerdi..
şimdi ise okulum bitti iş hayatındayım, kaloriferli evim ve 24 saat sıcak suyum akıyor fakat yalnız 2 çocuğumla birlikteyim. kardeşlerim yok, babam yok, annem yok, o tek odalı sıcacık yuvamı özlüyorum...
herşey senin elinde okulunu bitirince kendi yolunu çizeceksin buna kimse engel olamaz... ve gurbetlere gittiğinde emin ol o tek odalı sobalı evini çok özleyeceksin...