ahhh kadesa ben de aynı durumda sayılırım.annemin her şeyiyle eşim ve ben ilgilenirim oğlu var da yok zaten.aynı yerde yaşadıkları halde aylardır görmüyor.yerine göre biz burdan gidip işlerini hallediyoruz.bir ara bize geldi.konuşurken bana oğlunu savundu,arkasından her işini halleden eşime laf söyledi.(allahtan eşim duymadı).çok zoruma gitti.her gün arayan ben haftada 2 aramaya başladım.tabii eskisi gibi konuşamıyorum.ister istemez konışurken sertleşebiliyorum o nedenle konuşmayı kısa tutuyorum.geçen diyor ki sen de bir hal var.ama ne olduğunu anlamak istemiyor.o gün dedim aslında bana oğlunu savunma diye
evet üzerine hiç düşünmezler
aynı benim annem asla sözünden dönmezler hatalarını anlamazlar özür dilemezler neden çünkü onlar anne
bence annenle konuş neden bana karşı bu kadar ön yargılısın de kesin benim suçlu olduğum kanısına nerden varıyorsun hatalarım neler diye sor oturup konuşun karşılıklı yoksa kara toprakla konuşunca hiçbir cevap alamıyorsun
)
