Aidiyet hissedemiyorum

Yesilortu

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
18 Kasım 2015
655
257
18
33
Merhaba kızlar.
Sorunum çok derin. Şöyle ki, aidiyet hissedemiyorum. Yaşadığım sehre karşı ya da aileme karşı bir aidiyet duygum yok. Hiç bir sey bana ait degilmis gibi. Hayatıma giren insan olsun ya da telefonum olsun bir şey farketmiyor,hicbiri bana ait degil gibi,uzerindeki sorumlulugumu hissetmiyorum . Hani herkesin en sevdiği renk, yemek, şehir vb. vardır ya,benim yok. Bir işi yapmak konusunda çok isteksizim. Kadın erkek iliskilerinde de sanki karşı tarafa hep gidecekmisim gibi davraniyorum. Ya da başkasını bulsam giderim gibi davranıyorum. Bunu hic yapmadım ama potansiyelim var. Üzücü bir duruma pek uzulmedigim de oluyor. Hic bir sey hissetmedigim oluyor. Insanlar üzülüyor ben öyle bakıyorum.
Birini cok seviyorum gibi hissediyorum zaman geciyor umrumda olmuyor. Bir ay önce yoklugunu eksiklik olarak nitelendirdigim biri, bir ay sonra sıradan biri olabiliyor. Bunu cogunlukla hayatimdaki insanlarin davranışları da belirliyor. Sorun ne bilmiyorum. Doktora gidip bunlari anlatmak istemiyorum. Fikriniz var mı bu konuda?
 

aidiyet duygumu ben de ara ara kaybediyorum.
özellikle toplumsal aidiyetimi kaybettim sanırım, bir daha kavuşur muyum, kavuşmak istiyor muyum bilemem.

ama eve karşı aidiyet duymamak seni boşluğa sürükleyebilir.
sevdiğin ve vazgeçmeyeceğin bir şeyler bulmaya çalış.
eğer ailenle yaşamaktan memnun değilsen belki kendi evini kursan farklı olur.
 

Bu dönem yaşadığım şehri ve evimi degistirmek istiyorum.ise yarar mı, yoksa yalnızlık daha kotu mu olur?
 

yaşınızı ve mesleğinizi öğrenebilir miyim ya da öğrenci misiniz, insanların olgunlaşana kadar geçirdikleri evrelerden birini geçiriyorsunuz o kadar, hislerinizi hayat enerjinizi tekrar yerine getirecek olaylar yaşayacağınıza inanıyorum, bunlar hep düşünsel sürecin etkileri bir şey oturup netleşene kadar her şekle her karaktere bürünüyoruz
 
Anladığım kadarıyla bu sonradan olan bir şey değil. Uzun zamandır ya da çocukluktan gelme bir şey.
Küçükken bir odan var mıydı kendine ait? Yoksa olmasını çok mu istedin de olmadı ya da buna benzer bir örnek olabilir hayatında senin için önemli ama ailenin önemsemediği.
 
Bu dönem yaşadığım şehri ve evimi degistirmek istiyorum.ise yarar mı, yoksa yalnızlık daha kotu mu olur?

maalesef bu konuda sana yönlendirici bir yanıt veremem.
iyi de olabilir kötü de.

bana iyi olur gibi geliyor.
insan yaşadığı eve bağlanmalı diye düşünüyorum, yoksa nerede akşam orada sabah moduna geçer, bunun sonu da kötü biter.
onun dışındaki bağlanamama durumları tek taraflı değildir diye düşünüyorum.
en azından insan ilişkilerinde karşılıklı çaba gerektirir, ki erkek-kadın ilişkilerinde bunun dışında çekim de önemlidir. sadece aidiyet problemi değildir muhtemelen ilişkilerindeki problem.

ailene karşı aidiyet duymamanın sebebi ise muhtemelen çocukluğunda saklıdır, yine bireysel olarak senin çaban yetersiz kalacaktır.
 
Bende vardı bu durum.
22 yasina kadar falan.
Hicbir seyi benimsememe, hep bi cekip gitme hevesi.
3 kere okudugum universiteyi degistirdim benimseyemedim diye.
Kac yasindasin, evli misin vs bilmiyorum.
Ben esimi tanidigimda gecti. Dogru duzgun bi ailem yoktu. Ailem oldu.
Ben buni birakamam, o beni birakamaz, hanimis bizim yasadigimiz semt, hanimis bizim evimiz moduna girdim.
Ozel bir sey yapmadim.
 
Yaşınızla ilgili olabilir.
Geç adölesanlık döneminde iseniz kimlik bulma süreciniz devam ediyordur.
Belki onun sancısıdır bu.
 

yaşım 24, öğrenciyim.
 

Suan bu problemi daha derinden hissediyorum. Evet mesela odam yoktu hala daha yok. Bu aidiyet duygumu etkiler mi? Ailem beni pek önemsemez, bir de bu var.
 

Haklısınız teşekkür ederim.
 
bir şeyleri kaybettikten sonra kıymetini anlama olayını yaşamamışsınız mesela
 
bir şeyleri kaybettikten sonra kıymetini anlama olayını yaşamamışsınız mesela

Evet belki de yaşamadım. Akrabalarımızdan birini kaybedince, bu insan çok sevdiğim biri dahi olsa üzülmüyorum.
 
Evet belki de yaşamadım. Akrabalarımızdan birini kaybedince, bu insan çok sevdiğim biri dahi olsa üzülmüyorum.


emek verip fedakarlıkta bulunduğunuz bir kişiyi kaybedin o zaman tekrar görüşelim bu bir hayvan da olabilir hiç kediniz kuşunuz oldu mu size ihtiyacı olan birini hissettiniz mi
 
Suan bu problemi daha derinden hissediyorum. Evet mesela odam yoktu hala daha yok. Bu aidiyet duygumu etkiler mi? Ailem beni pek önemsemez, bir de bu var.

Canım şöyle ki; yetişkinlikte yaşadığımız psikolojik kaynaklı sorunların tamamı neredeyse çocuklukla bağlantılı.

Mesela sinirli, topluma uyum sağlayamayan yetişkinler çocukken aile içi şiddet sahnelerine maruz kalmışlardır. Babanın anneyi dövmesi gibi. Bu beyin sinyallerini etkiliyor ve tedavisi mümkün olmayan, yani geri dönüşümü olmayan hasar bırakıyor beyinde.Eğer bir odan olsaydı bu sende aidiyet duygusu yaratabilirdi ya da katkı sağlardı. Kendi sınırların içinde, kendini idame ettiğin bir alan. Mesela uyuduğun, ders çalıştığın.Ama büyüklerle birlikte salon gibi yerlerde uyuyan çocuklarda büyüdükleri zaman buna benzer sorunlar olabiliyor. O yüzden aileler çocuklara evde bir alan belirlemeli.

Benim kızım 5,5 yaşında bazen bana meydan okuyor. Bir şeyi yerini değiştiriyorum odasında kızıyor “burası benim odam istediğim yere koyarım” gibi..
 
emek verip fedakarlıkta bulunduğunuz bir kişiyi kaybedin o zaman tekrar görüşelim bu bir hayvan da olabilir hiç kediniz kuşunuz oldu mu size ihtiyacı olan birini hissettiniz mi

Evet evcil hayvanım öldüğünde çok üzülmüştüm.
 
Evet evcil hayvanım öldüğünde çok üzülmüştüm.


mezun olduktan sonra iş hayatına atılın gerçek hayatın ne kadar sabrınızı sinirlerinizi zorlayıp sizi geliştirdiğini pes etmekle devam etmek arasında gidip geldikçe çok değişeceksiniz, hayata atılın tek başınıza yaşamaya başlayın hayatla yüzleşin değişm başlıcaktır
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…