Herkese iyi akşamlar
Eşimle evlenmeden önce yıllarca ailesine olan düşkünlüğü yüzünden tartışmaktan evlenememiştik defalarca ayrıldık birleştik ve bana sözler verdiğinden 3 yıl kadar önce evlendik .Evliliğin ilk yılı kabus gibiydi.Benim aileme yakın oturmayı kabul etmişti(yılda sadece 3 kere görüştüler)bunun intikamını çok acı ödetti.İlk haftadan odaları ayırdı.Hiç konuşmadı.Her gün tartışma çıkardı.Beni yok saydı.Yaptığım yemekte, temizlikte beni aşağıladı.Kendisi yaptı ama burnumdan getirerek.Ailesi 6 ay kadar bulunduğumuz şehirde yaşadığından her haftasonu gidip kaldık.Daha 1 aylık evliyken her gün oraya gitmeye ya da geç saatlere kadar gelmemeye başladı.En sonunda evleri ayırdık.Psikiyatriste gittik yine çözüm olmadı.Sen kızsın ben erkeğim diyen,benim ailem evlenmeden önce ev ev üstüne olmaz dediği için nefret eden,şimdi birleşirse ailesiyle aynı binada oturacağını söyleyen,2 gün görüşürüz 3.gün bize ayırırız dediğim için olursa çocuk sevemeyekler mi diyen,benim ailem kız tarafı old için yakın taşınmasını istemeyen,yıllarca biriktirdiği parayı babasına verip onun üstüne daire aldıran,benim aileme en ufak rahatsızlığını belli edersen boşarım diyen ve bir sürü kızın erkek tarafına yakın yaşadığını söyleyen sürekli takıntısı devam eden bu insanla sırf yaşım ilerlediğinden evliliği devam ettiremeyeceğim.İçim yangın yeri gibi nolur beni rahatlatın kızlar.Ben kamuda çalışıyorum kendime ait dairem var.Ailem arkamda ama kendime olan güvenimi kaybettim sanki kızlar...
kes kurtul bu kişilikten .
