• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Aile bağımlılığını hayırlı evlat olmak sanıp yuva dağıtan eşim

Annem kanser hastası olduğundan yakın oturmayı kabul etmişti.Sonra evlenir evlenmez pişman oldu.2.ayda taşınalım dedim ama ailesinin olduğu sokağa taşınmak istedi.Terapist de bağımlı old.taşınmamı önermedi.Sonra yine de kabul ettim ama her gün görüşmek derdinde kendisi...
Öyleyse anlayışlı olması lazım Allah şifa versin
 
Nasil ya... sizin şartlarınız bu kadar iyiyken böyle bir gelişimini tamamlayamamış insanla nasıl devam edersiniz
 
Nasil ya... sizin şartlarınız bu kadar iyiyken böyle bir gelişimini tamamlayamamış insanla nasıl devam edersiniz
Evet insan özgüven sahibi olamayınca karşıdaki de bunu anlayınca sürekli suçlayarak manipüle ediyor.Bu sorduğunuz soruyu ailem de çevrem de sordu ama o kadar salağım ki bir türlü vazgeçemedim😞
 
Cok zor Allah yardimcin olsun. Insan bi yastan sonra tekrar baslangic yapmaya korkuyo. Ama yasadigin hayat da emin ol hayat degil. Okurken ben yoruldum. Sen 3 yil bi hayati nasil yasadin canim. Tabiki tukenirsin boyle. Toparlanman icin bi karar vermeye ve cesarete ihtiyacin var.
Evet vazgeçmek için çok çabaladım ama bir türlü olmadı.Cesaretli olup bu sefer gideceğim yoluma inş
 
Adam olamamış biriyle evlilik sürmez. Zaten yaşadığınız şeyin adı evlilik değil kabus bence. Gücünüzü toplayın ve boyun eğmeyin lütfen.
Ben boyun eğdikçe o kendini haklı gördü ve nitekim baskı kurmaya devam etti.Bir bardak süt için inek besledim senelerdir
 
Herkese iyi akşamlar
Eşimle evlenmeden önce yıllarca ailesine olan düşkünlüğü yüzünden tartışmaktan evlenememiştik defalarca ayrıldık birleştik ve bana sözler verdiğinden 3 yıl kadar önce evlendik .Evliliğin ilk yılı kabus gibiydi.Benim aileme yakın oturmayı kabul etmişti(yılda sadece 3 kere görüştüler)bunun intikamını çok acı ödetti.İlk haftadan odaları ayırdı.Hiç konuşmadı.Her gün tartışma çıkardı.Beni yok saydı.Yaptığım yemekte, temizlikte beni aşağıladı.Kendisi yaptı ama burnumdan getirerek.Ailesi 6 ay kadar bulunduğumuz şehirde yaşadığından her haftasonu gidip kaldık.Daha 1 aylık evliyken her gün oraya gitmeye ya da geç saatlere kadar gelmemeye başladı.En sonunda evleri ayırdık.Psikiyatriste gittik yine çözüm olmadı.Sen kızsın ben erkeğim diyen,benim ailem evlenmeden önce ev ev üstüne olmaz dediği için nefret eden,şimdi birleşirse ailesiyle aynı binada oturacağını söyleyen,2 gün görüşürüz 3.gün bize ayırırız dediğim için olursa çocuk sevemeyekler mi diyen,benim ailem kız tarafı old için yakın taşınmasını istemeyen,yıllarca biriktirdiği parayı babasına verip onun üstüne daire aldıran,benim aileme en ufak rahatsızlığını belli edersen boşarım diyen ve bir sürü kızın erkek tarafına yakın yaşadığını söyleyen sürekli takıntısı devam eden bu insanla sırf yaşım ilerlediğinden evliliği devam ettiremeyeceğim.İçim yangın yeri gibi nolur beni rahatlatın kızlar.Ben kamuda çalışıyorum kendime ait dairem var.Ailem arkamda ama kendime olan güvenimi kaybettim sanki kızlar...
Okurken içime fenalık geldi. Kaç kurtul arkana bile bakma sakin
 
Kadının maddi gücü olmasıda masalmış meğersem, herşey kafada bitiyor
 
Belki biraz acımasız olacak yorumum ama ben bu anlattıklarınızda en büyük suçu sizde buldum. İnsanın kendine ettiğini kimse edemezmiş gerçekten. Her şey ortadayken bile isteye evlenmişsiniz. 3 yıldır evliyiz diyorsunuz ilk haftadan yatak ayıran adamla ne 3 yılı şaka mısınız? Dünyaya bir kere geliyoruz. Yanlış seçimlerinizin bedeli bu yaşadıklarınız. Hiçbir şey için geç değil hayatınızı düzeltmek istiyorsanız yapmanız gereken belli yok eğer cesaretiniz yoksa bahanelerin arkasına sığınacaksanız buyrun çekin ne diyebiliriz başka
 
Herkese iyi akşamlar
Eşimle evlenmeden önce yıllarca ailesine olan düşkünlüğü yüzünden tartışmaktan evlenememiştik defalarca ayrıldık birleştik ve bana sözler verdiğinden 3 yıl kadar önce evlendik .Evliliğin ilk yılı kabus gibiydi.Benim aileme yakın oturmayı kabul etmişti(yılda sadece 3 kere görüştüler)bunun intikamını çok acı ödetti.İlk haftadan odaları ayırdı.Hiç konuşmadı.Her gün tartışma çıkardı.Beni yok saydı.Yaptığım yemekte, temizlikte beni aşağıladı.Kendisi yaptı ama burnumdan getirerek.Ailesi 6 ay kadar bulunduğumuz şehirde yaşadığından her haftasonu gidip kaldık.Daha 1 aylık evliyken her gün oraya gitmeye ya da geç saatlere kadar gelmemeye başladı.En sonunda evleri ayırdık.Psikiyatriste gittik yine çözüm olmadı.Sen kızsın ben erkeğim diyen,benim ailem evlenmeden önce ev ev üstüne olmaz dediği için nefret eden,şimdi birleşirse ailesiyle aynı binada oturacağını söyleyen,2 gün görüşürüz 3.gün bize ayırırız dediğim için olursa çocuk sevemeyekler mi diyen,benim ailem kız tarafı old için yakın taşınmasını istemeyen,yıllarca biriktirdiği parayı babasına verip onun üstüne daire aldıran,benim aileme en ufak rahatsızlığını belli edersen boşarım diyen ve bir sürü kızın erkek tarafına yakın yaşadığını söyleyen sürekli takıntısı devam eden bu insanla sırf yaşım ilerlediğinden evliliği devam ettiremeyeceğim.İçim yangın yeri gibi nolur beni rahatlatın kızlar.Ben kamuda çalışıyorum kendime ait dairem var.Ailem arkamda ama kendime olan güvenimi kaybettim sanki kızlar...

O giden güven onun etkisinden kurtuldukça geri gelecek. En doğru kararı vermişsin. Bağımlılık derecesinde anne babaya her gün gitme olayını sevmiyorum. Her iki taraf için de geçerli bu. Gidin gezin, misafir edin , misafir olun ama her gün her gün olursa o evlilikten hayır gelmez. Fazla muhabbet tez ayrılık getirir demiş atalarımız. Sürekli bi arada olunca yüzgöz olmak kaçınılmaz bir son. Bu sadece anne baba için değil bütün ilişkiler için geçerli komşu, eş dost , akraba vs. Üstelik dayatmalarla tehditlerle seni yola getirmeye çalışması ekstra yanlış. Kullandığı söylemler nasıldı kimbilir. Ayrıldıktan sonra herşeyin zamanla düzeleceğine inanıyorum. Giden güveninde , yaşama Sevincinde yerine gelecektir. Hakkınızda hayırlısı olsun
 
Belki biraz acımasız olacak yorumum ama ben bu anlattıklarınızda en büyük suçu sizde buldum. İnsanın kendine ettiğini kimse edemezmiş gerçekten. Her şey ortadayken bile isteye evlenmişsiniz. 3 yıldır evliyiz diyorsunuz ilk haftadan yatak ayıran adamla ne 3 yılı şaka mısınız? Dünyaya bir kere geliyoruz. Yanlış seçimlerinizin bedeli bu yaşadıklarınız. Hiçbir şey için geç değil hayatınızı düzeltmek istiyorsanız yapmanız gereken belli yok eğer cesaretiniz yoksa bahanelerin arkasına sığınacaksanız buyrun çekin ne diyebiliriz başka
Çok haklısınız.Yanlış tercih yaptım diye kafamı kuma gömdüm.Onu ailemin yakınına geldiği için taviz üstüne taviz verdim.ihtiyacım var bu şekilde konuşulmasına.Bugünden itibaren hayatımın direksiyonuna ben geçeceğim ve hayatımı yönlendireceğim
 
Kurtulduğunuza yatın kalkın şükredin, işiniz var aileniz destek, daha ne istiyorsunuz.
 
O giden güven onun etkisinden kurtuldukça geri gelecek. En doğru kararı vermişsin. Bağımlılık derecesinde anne babaya her gün gitme olayını sevmiyorum. Her iki taraf için de geçerli bu. Gidin gezin, misafir edin , misafir olun ama her gün her gün olursa o evlilikten hayır gelmez. Fazla muhabbet tez ayrılık getirir demiş atalarımız. Sürekli bi arada olunca yüzgöz olmak kaçınılmaz bir son. Bu sadece anne baba için değil bütün ilişkiler için geçerli komşu, eş dost , akraba vs. Üstelik dayatmalarla tehditlerle seni yola getirmeye çalışması ekstra yanlış. Kullandığı söylemler nasıldı kimbilir. Ayrıldıktan sonra herşeyin zamanla düzeleceğine inanıyorum. Giden güveninde , yaşama Sevincinde yerine gelecektir. Hakkınızda hayırlısı olsun
Evet her gün içiçe olan tüm arkadaşlarını örnek veriyor.Artık sırf kız doğduğum için üzerimden prim yapmasını saçma sapan isteklerine çare bulmaya çalışmayacağım.Boşanarak kendi duruşumu sergileme vakti geldi.
 
Avukatla gorusun ve parayi sizden aldigini kanitlayin banka yoluyla . Paranizi bile kurtrma ihtimaliniz var bence
 
Evet ama hep kendimi suçlamaktan,onun istediği gibi olmaya çalışmaktan,düzeltme umudundan 10 sene bitti.Artık mahkemede sürecimiz başladı...
Bir 10 seneniz daha gitmeyecek öyle düşünün, psikolojik destek alırsınız bu süreçte.
 
Herkese iyi akşamlar
Eşimle evlenmeden önce yıllarca ailesine olan düşkünlüğü yüzünden tartışmaktan evlenememiştik defalarca ayrıldık birleştik ve bana sözler verdiğinden 3 yıl kadar önce evlendik .Evliliğin ilk yılı kabus gibiydi.Benim aileme yakın oturmayı kabul etmişti(yılda sadece 3 kere görüştüler)bunun intikamını çok acı ödetti.İlk haftadan odaları ayırdı.Hiç konuşmadı.Her gün tartışma çıkardı.Beni yok saydı.Yaptığım yemekte, temizlikte beni aşağıladı.Kendisi yaptı ama burnumdan getirerek.Ailesi 6 ay kadar bulunduğumuz şehirde yaşadığından her haftasonu gidip kaldık.Daha 1 aylık evliyken her gün oraya gitmeye ya da geç saatlere kadar gelmemeye başladı.En sonunda evleri ayırdık.Psikiyatriste gittik yine çözüm olmadı.Sen kızsın ben erkeğim diyen,benim ailem evlenmeden önce ev ev üstüne olmaz dediği için nefret eden,şimdi birleşirse ailesiyle aynı binada oturacağını söyleyen,2 gün görüşürüz 3.gün bize ayırırız dediğim için olursa çocuk sevemeyekler mi diyen,benim ailem kız tarafı old için yakın taşınmasını istemeyen,yıllarca biriktirdiği parayı babasına verip onun üstüne daire aldıran,benim aileme en ufak rahatsızlığını belli edersen boşarım diyen ve bir sürü kızın erkek tarafına yakın yaşadığını söyleyen sürekli takıntısı devam eden bu insanla sırf yaşım ilerlediğinden evliliği devam ettiremeyeceğim.İçim yangın yeri gibi nolur beni rahatlatın kızlar.Ben kamuda çalışıyorum kendime ait dairem var.Ailem arkamda ama kendime olan güvenimi kaybettim sanki kızlar...

Bakın evlenecek kızlar;

Anneci ve aileci erkekler değişmezler. Sadece evlenene kadar sizi değiştikleri konusunda kandırırlar. Ha bunu neden yaparlar anlamış değilim :)

Evlendikten sonra bunun dozunu daha da arttırırlar, sizi ana baba düşmanı gibi görürler...

Aman dikkat edin.. Oyuna gelmeyin..
 
Ayrıl ve davul zurnayla kutla bu nedir ? Neden bu kötülüğü kendinize layık görürsünüz kü hem de baştan her şey belliyken pes doğrusu
 
Back
X