- 26 Ekim 2007
- 1.178
- 96
- 163
- Konu Sahibi ReinedelAmour
- #1
Merhaba kızlar,
inanın, elim ayağım titriyor sinirden. Ne düşüneceğimi ne yapacağımı bilemiyorum. Birileri objektif olarak bunu bana değerlendirip anlatsın.. Sinirden devrik cümle bile kurabilirim. Şimdiden kusura bakmayın..
Yakın zamanda sözleneceğim Allahın izni ile. Annem adayı biliyor. Babamın henüz haberi yok. Sabah bir telefonlaşmam üzerine babam işkillenip biraz surat yaptı bana. Haklı olarak o da merak etti. Kızının başında ne idüğü belirsiz biri olmasın diye düşünüyor kesin..
Erkek arkadaşımla dertleşmek isterken; biraz da bu halden bunaldım derken.. konuyu döndürüp dolaştırıp; benim bir zamanlar kendisinin yanına 1 defa aileme yalan söylerek gitmemi eleştirdi. ( oysa ki o dönemler yanına günü birlik gitmemi çok istemişti ).
Neymiş: ben gözü kara bir insanmışım. Her istediğime hemen ulaşmak istiyormuşum. Doğru mu yanlış mı hiç düşünmüyormuşum. Yarın öbür gün kendisi ölürse, çocuklarımızla ben geride kaldığımda bana güvenmek istiyormuş. Saççççmmmmmaaa sappppannnnnnn şeyler..
Dondum kaldım. Ressssmmmmennnnn dondum. Yani bana güven vermiyosun demeye mi getriyor.
Öfkemi kontrol etmekte zorlanıyorum.. senağlama
O halde babam kendisini bilmediği için benim için Bursaya da gelmesin ve biz hiç görüşmeyelim telefonlaşmayalım.
Böylesi saçma bir mantık var mı ? 28 yaşında bir insanım. Kendisi de 29...
İnanın şu an canım hiççç birşey istemiyorum.... ama hiççç birşeyy..... Bu nasıl bir zihniyettir.. Allah akıl versin..
inanın, elim ayağım titriyor sinirden. Ne düşüneceğimi ne yapacağımı bilemiyorum. Birileri objektif olarak bunu bana değerlendirip anlatsın.. Sinirden devrik cümle bile kurabilirim. Şimdiden kusura bakmayın..
Yakın zamanda sözleneceğim Allahın izni ile. Annem adayı biliyor. Babamın henüz haberi yok. Sabah bir telefonlaşmam üzerine babam işkillenip biraz surat yaptı bana. Haklı olarak o da merak etti. Kızının başında ne idüğü belirsiz biri olmasın diye düşünüyor kesin..
Erkek arkadaşımla dertleşmek isterken; biraz da bu halden bunaldım derken.. konuyu döndürüp dolaştırıp; benim bir zamanlar kendisinin yanına 1 defa aileme yalan söylerek gitmemi eleştirdi. ( oysa ki o dönemler yanına günü birlik gitmemi çok istemişti ).
Neymiş: ben gözü kara bir insanmışım. Her istediğime hemen ulaşmak istiyormuşum. Doğru mu yanlış mı hiç düşünmüyormuşum. Yarın öbür gün kendisi ölürse, çocuklarımızla ben geride kaldığımda bana güvenmek istiyormuş. Saççççmmmmmaaa sappppannnnnnn şeyler..
Dondum kaldım. Ressssmmmmennnnn dondum. Yani bana güven vermiyosun demeye mi getriyor.

Öfkemi kontrol etmekte zorlanıyorum.. senağlama
O halde babam kendisini bilmediği için benim için Bursaya da gelmesin ve biz hiç görüşmeyelim telefonlaşmayalım.
Böylesi saçma bir mantık var mı ? 28 yaşında bir insanım. Kendisi de 29...
İnanın şu an canım hiççç birşey istemiyorum.... ama hiççç birşeyy..... Bu nasıl bir zihniyettir.. Allah akıl versin..