• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Aile dışında önem verdiğiniz insanlar var mı?

Hanımlar bu bir dert değil aslında biraz merak
Ben hayatımda kendi ailem dışında kimseyi önemsemiyorum, umursamıyorum.
Belki çok yanlış bir şey bilmiyorum
Belkide ben asosyal biriyim
Yani en yakın amca, dayı, hala veyahutta arkadaş yani böyle yakın insanlar bile umrumda olmuyor
Yani o insanları seviyor gibi değilim
Bana karşı hiç bir kötülükleri yok inanın
Hepsi kendi hallerinde insanlar kimseye kötülükleri yok
Yani en ufak şeyde vazgeçebilirim umursamam gibime geliyor
Hani mesela kuzenimin düğünü olacak
Herkes heyecanla bekliyor ben gitmek bile istemiyorum
Çünkü onlarla olmak bana ekstra birşey katmıyor
Sizde de mi böyle?
 
:KK43:
Ben 28 yaşında asosyal olduğuma kanaat geldim
Kızınız için biraz erken olmuş sanki
Bilmem boş zamanım pek olmuyor
Olsada insanlarla geçirmek daha da boşmuş gibi geliyor
mesela benim kuzen çocukları ile pek vakit geçirmek istemiyor
kitap okumayı tercih ediyor mesela
bi kuzenimin çocuğu var onunla da bilgisayar oyunu maalesef
sınırlı saat de olsa
 
Boş vaktiniz oluyorsa ne güzel.
Biz büyüklerden bize kalan vakitlerde birbirimizle ilgileniyoruz kocacımla.
Ya minik tatil yapıyoruz ya da evimizde dinleniyoruz.
yok lale hanım
ben kızımın boş vakitlerinden bahsettim
boş vakitlerinde ya kitap okuyo ya da pc (sınırlı saatlerde)
sonrasında evde oturmayı tercih ediyor

yoksa benim iki çocukla iş hayatı v.s. hiç boş vaktim yok :)
 
Var.Onlarıda kendi ailem gibi gördüğüm için sevinçleriyle sevinir heyecanlanırım elimden geldiği kadar da yardım ederim.
 
Sevgi zorla olucak bişey değil ki.
Amcaymış teyzeymiş kanbağın var diye önemsenmez.
Bende amca teyze hala dayı bol miltarda var.
Bir amcama ölürüm bitaneside ölse cenazesine gitmem.
Herkes hakettiği kadar
 
Valla eşimle, köpeğimle, ailemden uzağım ama beraber olduğumuz zaman ailemle zaman geçirmekten hiiiiç sıkılmıyorum. Yalnızken de sıkılmıyorum. Sürekli yapılacak bir şeyler buluyorum. Ama itiraf etmeliyim ki bu durum biraz kibirli olmaya yol açıyor. Girmeye mecbur olduğum ortamlarda insanların muhabbetinden falan o kadar bunalıyorum ki yüzüme yansıyor. Bu da karşıya kibirli bir imaj bırakıyor. Yani benim iş arkadaşlarım sabah akşam parfüm ve ayakkabı konuşan kızlar, ben dinlemeye bile tahammül edemiyorum.

Naçizane tavsiyem kızınız kalabalıktan hoşlanmasın bırakın ama girdiği ortalarda öz güvenli olan bir çocuk yetiştirmeye önem verin. Yarın öbür gün gıkını çıkaramayan bir kadın olmaması önemli olan. Bir de işte kibir olayına dikkat etmek lazım :KK6:
yok mesela nasıl anlatsam
hafta sonu kuzenime gitmek istiyorum asla gitmek istemiyor
sıkılıyorum diyor
özgüveni zaten iyidir maşallah.. ama soğuk nevale diyorlar şimdiden :D
büyüyünce de kibirli diyecekler muhtemelen :D
amaaaaan diyorum ne derlerse desinler kesinlikle
ama onun içni üzülüyorum hep yalnız diye
 
Sevgi zorla olucak bişey değil ki.
Amcaymış teyzeymiş kanbağın var diye önemsenmez.
Bende amca teyze hala dayı bol miltarda var.
Bir amcama ölürüm bitaneside ölse cenazesine gitmem.
Herkes hakettiği kadar
aslında severim ama ne bileyim
kolay vazgeçebilirim gibime geliyor
yani evliliğim sırasında bir kaçının benim hakkımda yaptıkları dedikoduları duydum
belki bu hepsine karşı soğumama sebep oldu
 
Konu sahibi ve diğer hanımlar hepinize selamlar,
Mutlu ve hayırlı cumalar:KK200:
Tam yerinde bir konu olmuş desem, abartmam herhalde.

Yalnız değilsin asla, katılıyorum.
Bu, insanların yapaylıklarına çok fazla şahit olmaktan, ya da ailen dışındaki insanlardan genelde ihanet görmen yahut çirkinliklerine tanık olmandan kaynaklı olabilir. Bir şeyler oluyor içinde, samimiyeti engelleyen. Ve bir yerden sonra, üçüncü uzak kişiler, sana nedensizce uzak gelebiliyor. Aynen de öyle oluyor. Ben annemi kaybettim 9 ay evvel, annemden sonra tüm sevgimi eşim ve kayınvalideme (anne demeyi tercih etsemde karışmasın diye böyle söyledim) harcıyorum. Gerisi biraz nedensiz ve istemsizce antisamimi geliyor. Onlar da sorun yoksa da, bana değişik geliyor işte. Bilmem, anlatabildim mi yahu?:KK12:
 
yok mesela nasıl anlatsam
hafta sonu kuzenime gitmek istiyorum asla gitmek istemiyor
sıkılıyorum diyor
özgüveni zaten iyidir maşallah.. ama soğuk nevale diyorlar şimdiden :KK70:
büyüyünce de kibirli diyecekler muhtemelen :KK70:
amaaaaan diyorum ne derlerse desinler kesinlikle
ama onun içni üzülüyorum hep yalnız diye

Yalnız kalmaz merak etmeyin. Kendi gibi birbirinin hayatına burnunu sokmayan ama birbirine eşlik etmekten hoşlanan arkadaşlar bulur. :)
 
Hanımlar bu bir dert değil aslında biraz merak
Ben hayatımda kendi ailem dışında kimseyi önemsemiyorum, umursamıyorum.
Belki çok yanlış bir şey bilmiyorum
Belkide ben asosyal biriyim
Yani en yakın amca, dayı, hala veyahutta arkadaş yani böyle yakın insanlar bile umrumda olmuyor
Yani o insanları seviyor gibi değilim
Bana karşı hiç bir kötülükleri yok inanın
Hepsi kendi hallerinde insanlar kimseye kötülükleri yok
Yani en ufak şeyde vazgeçebilirim umursamam gibime geliyor
Hani mesela kuzenimin düğünü olacak
Herkes heyecanla bekliyor ben gitmek bile istemiyorum
Çünkü onlarla olmak bana ekstra birşey katmıyor
Sizde de mi böyle?

dün eşim sordu bana bunu
can arkadaşım dostum falan biri yok mu senin için dedi

düşündüm düşündüm
hayır yok
sadece çıkarlarımın ortak olduğu kişiler var.
lise arkadaşım, üniversite arkadaşım, iş arkadaşım gibi.
sevdiğim insanlar çok fazla var. çevrem arkadaş dolu hatta ama vazgeçilmezim ya da gerçekten güvendiğim kişiler olamıyorlar.

mesela benim de dayım, kuzenim, vs. kişiler çok da umrumda değil.
mecburiyetten görüşüyorum bayramda falan.
 
Birkac tane cocukluktan gelen arkadasim var onlarin iyiligini samimi olarak onemserim, uzulurlerse uzene sinir olurum.

Anneannem, dedem, sevdigim teyzelerim var ustume emegi olan.

Is ortagim var.

Bir de Seren Serengil'e sempati duyuyorum, medyatik insanlardan pek hazzetmesem de onu seviyorum.

Bu kadar :)
 
Ailem annem babam ablam..
Akrabasız olmak çok üzerdi beni küçükken..
Dayi hala amca Kuzenler vs olsa keşke derdim..
Bayram da gidecek yer yok bi mezarlık var.. gelen yok.. oturur tv izlerdik..
Şimdi 32 yaşındayım iyiki yok kimse diyorum.. Allah sıralı olum verirse birgün tek başıma kalacağım..
Eşim ve kızım var yetiyor bana birkaç arkadaşım var artiyorlar bile:)))
Herkese önem veriyorum.. tanimasam bile.. ama karakter olarak dünyada tek başıma kalsam yaşarım :)
 
sıcak gözükmesemde insanları severim önemserim özellikle çocuk ve yaşlı insanlar bana temiz saf gelirler
sadece ben ve ailem diyen insanının genel adı bencildir
bencillik son bildiğim kadarıyla doğru değildi
 
Back
X