• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Aile dışında önem verdiğiniz insanlar var mı?

Hanımlar bu bir dert değil aslında biraz merak
Ben hayatımda kendi ailem dışında kimseyi önemsemiyorum, umursamıyorum.
Belki çok yanlış bir şey bilmiyorum
Belkide ben asosyal biriyim
Yani en yakın amca, dayı, hala veyahutta arkadaş yani böyle yakın insanlar bile umrumda olmuyor
Yani o insanları seviyor gibi değilim
Bana karşı hiç bir kötülükleri yok inanın
Hepsi kendi hallerinde insanlar kimseye kötülükleri yok
Yani en ufak şeyde vazgeçebilirim umursamam gibime geliyor
Hani mesela kuzenimin düğünü olacak
Herkes heyecanla bekliyor ben gitmek bile istemiyorum
Çünkü onlarla olmak bana ekstra birşey katmıyor
Sizde de mi böyle?
Ailem dışında önem verdiğim kimse yok annem,babam ve kardeşim.Akrabalarla samimi değiliz pek zaten o yüzden onlarda umrumda değil.Eğer bir sıkıntım olursa sadece annem,babam ve kardeşimle paylaşırım.
 
Cevap veriyorum yok... Ben insanların her türlü yüzünü gördüm. O yuzden insan iliskilerim hep minimum seviyede.
 
Tabiki de ailemin dışında değer verdiğim insanlar var üç arkadaşım dostum canlarim var onların ne hissettikleri ne düşündükleri benim için önemli eşimi ilk onlarla tanıştırdım onların düşüncelerini sordum hamileliligimi kiz kardeşler imden sonra ilk onlar öğrendi maddi manevi birlikteyiz .....sadece ben ya da aile odaklı olmak sağlıklı gelmedi bana
 
Çok yakın 3-4 dostum vardır yılların dostluğudur tırnağım acısa koşarlar keza ben de onlara koşarım çünkü çok fazla yaşanmışlığımız var ama akrabaymış komşuymuş ya da iş arkadaşıymış ben de önemsemiyorum,hatta akrabalarımdan nefret ediyorum bile diyebilirim.
 
Ailem dışında kimsei önemsemem.
İnsanlardan artık iyice soğudum.
İki tane arkadaşım var samimi ,bide onlar var işte.yetiolar valla bana...
 
Bende kendimi çok duygusuz görürüm sırf bu huyumdan ötürü :D ailem dışında kimse yi aramasam sormasam görmesem aklıma gelmez. Çocukluk arkadaşım var 1 tane sürekli trip atar hiç aramıon sormuon diye ama huyum bu diyorum. Akrabalar desen yine öyle insanlar sürekli yok aramıyorsun gelmiyorsun gitmiyorsun, herkes bir beklenti içinde benden. Bu da beni sıkıyor belkide. Kendi halime bıraksalar rahatlıyacağım. Gerçi bakıyorlar artık aramıyorum onlarda aramıyor :) ama biryerde denk gelince sitem ediyorlar. Bu bence insanın kendi kendine yetebilmesi ile alakalı. Ben kendi kendime yetebilirim hep, canım sıkılmaz hiç yalnız kalınca. Kitaplar,diziler,filmler vs. pek çok yapılacak iş var.

Son olarak bukowski abimizinde dediği gibi ;Aralık ayının bir cumartesi akşamıydı. odamdaydım, her zamankinden daha çok içmiş, sigaraları birbiri ardından yakarak kızları, kenti, işleri ve önümdeki yılları düşünmüştüm. geleceğime baktığımda gördüklerim hiç iç açıcı değildi. insan düşmanı, veya kadın düşmanı değildim ama yalnız kalmayı seviyordum. küçük bir odada içki ve sigara içerek yalnız olmak güzeldi. iyi eşlik etmişimdir kendime hep."

:):KK49:
 
Hayatta her sey adamina gore
Bazi insan var bana annem gibi yakin ama akrabam degil. Onlara tabiiki fazla deger veriyorum. Ama bir luzumsuz eniste var, agziyla kus tutsa yaranamaz bana
Demem o ki,sadece kim olduguna bakmam,karakterine bakar ona gore deger veririm
Bu arada akrabanin akrabaya akrep etmez ettigini diye de meshur bir soz var ;)
 
Birkac tane cocukluktan gelen arkadasim var onlarin iyiligini samimi olarak onemserim, uzulurlerse uzene sinir olurum.

Anneannem, dedem, sevdigim teyzelerim var ustume emegi olan.

Is ortagim var.

Bir de Seren Serengil'e sempati duyuyorum, medyatik insanlardan pek hazzetmesem de onu seviyorum.

Bu kadar :)


seren ne alaka yaa :D hahah ay allahım hiç güleceğim yoktu
ona neden önem veriyosun miss :D
 
image.webp
İşte bu yüzden bende sizin gibiyim. Evet sevdiğim görüştüğüm insanlar var ama ailem dışında kimseyi hayatımın merkezine oturtmam.
 
Hanımlar bu bir dert değil aslında biraz merak
Ben hayatımda kendi ailem dışında kimseyi önemsemiyorum, umursamıyorum.
Belki çok yanlış bir şey bilmiyorum
Belkide ben asosyal biriyim
Yani en yakın amca, dayı, hala veyahutta arkadaş yani böyle yakın insanlar bile umrumda olmuyor
Yani o insanları seviyor gibi değilim
Bana karşı hiç bir kötülükleri yok inanın
Hepsi kendi hallerinde insanlar kimseye kötülükleri yok
Yani en ufak şeyde vazgeçebilirim umursamam gibime geliyor
Hani mesela kuzenimin düğünü olacak
Herkes heyecanla bekliyor ben gitmek bile istemiyorum
Çünkü onlarla olmak bana ekstra birşey katmıyor
Sizde de mi böyle?
Bende sana yakın sayılırım
Büyük babam annem babam kardeşlerim eşim
Bir teyzem ve eşi dışında dünya yansa kimse umrumda olmaz
 
Bana zarari yoksa zamanimi paylasabilirim ama kimseyi ciddi anlamda arkadas dahi olsa bir daha gorusmedigimde uzulecek kadar hayatima almam. Beni aramazlarsa ben hic aramam, boyle huylarim yoktur yani. Vicik vicik diyaloglari abarti yakin hareketleri sevmem. Aslinda hem herkesle iyiyim hem degilim:) Umurumda degiller :)
 
Bana yanlış yapmayan herkesi önemserim... İnsanlara hayatımda yer açarım.. Kalmak ya da gitmek onlara bağlı...
25 - 11 - 8 yıldır arkadaş olduğum, her durumda her zaman, varlıkta yoklukta yanımda olan ailemden birileri olarak kabul ettiğim can dostlarımda var. Anneme anne diyen, annelerine anne diye seslendiğim.... Aile ile sınırlı kalınması bana tuhaf geliyor. Yanlış yapanlara da 2. şansı vermem elbet de...
 
Back
X