Bir yorum yazdım ama detaylı değildi, sana ışık tutması açısından kendi tecrübelerimi paylaşmak istiyorum müsaadenle.
Ben şehir dışında okudum, öyle ünlü bir üniversite de değil. Evime yakın olan tercihlerimden biriydi ve orası geldi. 3 saatlik yoldu, İzmir'den oraya gittim okumak için. Çok daha iyi üniversitelerde okuyabilecek kapasitede olmama rağmen aptallığım yüzünden sınavım kötü etkilendi. İnsanları 2 saatlik sınavlarla ölçmeye kalkan sistemin de suçu var, neyse. :) Kyk yurdu çıkmıştı, orada kalmam gerekti çünkü mecburdum. Öğrenim kredisi çıktı burs çıkması gerekirken, mecburiyetten onu da aldım. Yurtta kalmasam ve o krediyi almasam okuyamazdım, evet. Hayat tek başına öğrenilmiyor yani aslında. 4 sene boyunca o yurtta kaldım, binbir çeşit insan, iyisi de var kötüsü de. Kyk yurdunda yemekle, temizlikle, faturayla, kirayla uğraşmazsınız ama gerçek hayatın bir provası, fragmanı oluyor bir nevi ama küçük bir fragman, eğer kendi paranı kendin kazanmıyorsan. Kazanıyor dahi olsan düşüneceğin şey varsa okul harcın ile yurt ücreti olur onlar da sabittir zaten, her ay değişmez. Yine de elindeki parayla idare etmeyi falan öğreniyor insan, maddi yönden en büyük katkısı bu. Çok özendim tek başına evde yaşayan arkadaşlarıma, ev arkadaşı olanlara hiç özenmedim. Keşke imkan olsaydı da yapabilseydim, tek başıma yaşayabilseydim okurken ama olmadı. Çalışsam bile altından kalkamazdım. Yurtlarda da birşeyler öğreniyor insan, ben ailemin evindeki rahatlığı, hijyeni falan çok arardım. İnsan faktörünü öğrenme/deneyimleme konusunda çok katkısı olur. Binlerce lira versem insanları tanıyabilme açısından böyle bir fırsat başka yakalayamazdım. Hep söverdim ama bazen de derdim ki, bir daha böyle bir düzende yaşama imkanım olmayacak. En çok ön planda olan şey karşılıklı çıkardı, buna kendim de dahil. 2 sene boyunca gece uykusuzluk çektim mesela oda arkadaşlarım yüzünden. En çok kendini düşünmeyi öğreniyorsun, daha sonra başkalarını rahatsız etmeden, onlara zarar vermeden kendi faydamı maksimum nasıl sağlarım bunu öğreniyorsun. Sorunlara çözüm üretmeyi, biraz da boşvermeyi öğreniyorsun. Çok başka hayatlar görüp, çok başka dertler dinleyip kendine pay/ders çıkarıyorsun. Başkalarının hatalarından ders almayı falan... En çok sabrın sınanıyor tabi :) Ben üniversite 3'e gelene kadar, 22 sene boyunca doğru düzgün baş ağrısı çektiğimi bilmezdim, 3. sınıfta sürekli başım ağrırdı sıkıntıdan. Bazı insanlar var mesela, umutsuz vaka. Kavga da etsen, dövsen de sövsen de çözümü yok ben bunu gördüm. Oda değiştireyim dedim boş oda bulamadım, kaçacak yerim olmadı kaldım. :) En çok sabrım ve sinirlerim zorlandı yani. 4. sınıfta da öyle, nispeten daha huzurluydum ama yine de uyku gibi şeyler sorunluydu. Bir de ben dünyadaki en hassas, gürültüye falan duyarlı insanlardan biriyimdir belki. Ne kadar zorlandığımı düşünebilmen açısından söylüyorum. Tahammül zaten kalmıyor. Birşeyler katarken birşeyleri de alıp götürüyor çoğu zaman, birlikte yaşamak zor. Takmam dediğin şeyleri takar duruma geliyorsun. Öyle kyk yurdunda kalırım falan diye düşünüyorsan yazdıklarım sana ışık tutsun isterim. Genellemem, kendi tecrübemi aktarırım.
Hep olumsuz şeyler mi var, elbette hayır. Ders konusundaki yardımlaşmayı başka bir yerde bulamazsın. Bir sürü not, sınav tüyoları, yardımlaşma, sınav zamanları ortaya çıkan bir "kardeşlik" :) Güzeldir. Ben arkadaşlarımla gezip tozmadım mı, eğlenmedim mi, hepsini yaptım. Yurda alkollü de geldik, yurda alkol sokup gizlice odada suç ortağım arkadaşımla beraber onu da içtik, kafayı da bulduk yaptık yani daha bir sürü şey. Yasakları da deldik yani. Üstüne para versen imkanı yok öyle bir ortamda yaşayıp da bunları tecrübe etmenin. Yurtta görürsün bunları, evde kalırsan daha başka şeyler görürsün. Ama aile evinden çıkmamanın olumsuz tarafları da var, eğer içine kapanık, çekingen biriysen iş hayatına başlayınca sudan çıkmış balığa dönersin. Öyle ya da böyle, dışarıda okumak insana özgüven kazandırır. Eğer aile yanında olursan sakın özgüvensiz, içine kapanık olma. Hayatın her alanında anne-baba olmayacak yanımızda. Aile yanında okurken kendinizi o fanusa kapatmamanız lazım, dışarıda okuyunca öyle ya da böyle hallediyorsun, aşıyorsun bazı şeyleri ama aile yanında okuyorsan ve aile hala daha sana çocuk muamelesi yapıyorsa işin zor.
Yine de ayakların üzerinde durmak ayrı bir evde, aile parasıyla geçinmek değildir. Rahatını fazla bozmayacak bir yolunu bulman temennisi ile.
