Yakın zamanda evlilik teklifi aldım. İlişkim genel olarak sorunsuz diyebilirim ama ailevi anlamda bazı sıkıntılarım var. Hem kendi ailemle hem de kendimle ilgili bazı zorluklar yaşıyorum. Artık kendi yuvamı kurmak, kendi düzenimi oluşturmak istiyorum. Evlilik için düşündüğümüz tarih 2027.
Trafik kazası geçirdiğim dönemde, sevgilimin ailesi kalkıp İstanbul’a beni görmeye geldiler 12 saatlik yol. Ailem bu ziyarete başta çok sıcak bakmadı ama olan oldu diyerek evimize davet ettiler. sevgilimi ailem uzun süredir tanıyordu. Teklif aldıktan sonra da resmi olarak tanışmaları için evimize çağırdım. Aynı şekilde sevgilimin ailesiyle tanıştım, ancak henüz evlerine gitmedim.
Sevgilim gemi kaptanı ve İstanbul’da yaşıyor. Ailem bu evliliğe çok sıcak bakmıyor çünkü aramızda kültürel ve mezhepsel farklılıklar var. “Yapamazsın, yürümez” gibi şeyler söylüyorlar. Ama bir yandan da “yaşıtların evlendi, çocuk yaptı” gibi baskılar da yapıyorlar. Asla olmaz demiyorlar.
Bu yaz nişan yapmayı planlıyoruz. Nişan, söz ve isteme hepsini birlikte yapacağız. Sevgilim aileler tekrar görüşsün, biraz daha kaynaşma olsun istiyor. Annem ise bu işlerin belli bir usulü olduğunu, amcam, teyzem gibi akrabaların da tanışması gerektiğini söylüyor. Aslında sevgilimi iki dedemle, babaannem ve anneannemle, hatta hâlâ hayatta olan büyük dedemle bile tanıştırdım. Amcam ve kuzenlerim de sevgilimi tanıyor.
Bence böyle bir davete gerek yok ama sevgilim ailem İstanbul’a geliyor, seninkilerle tekrar görüşmek isteyecekler. En azından birlikte bir kahvaltıya gidelim, anneleri çağıralım dedi. Ben çok samimiyet istemiyorum. Mesela teyzemin dünürü ile tanışıyorum. Ne gerek var?
Benim ailemse Eylül gibi biz de gidelim diyor ama bir yandan da bizi çağırırlar mı ki diyorlar hevesli gibi gidecek miyiz diyorlar. Annem neden kimse arayıp sormuyor diye soruyor. Ben de “Numaranı vermedim,” dedim. Gerçi sevgilimin babasında babamın numarası var, ama şu ana kadar herhangi bir iletişim kurulmadı. Zaten aileler tanışmış değil mi? Söz ve nişan yapacağım bu yeterli değil mi?
Trafik kazası geçirdiğim dönemde, sevgilimin ailesi kalkıp İstanbul’a beni görmeye geldiler 12 saatlik yol. Ailem bu ziyarete başta çok sıcak bakmadı ama olan oldu diyerek evimize davet ettiler. sevgilimi ailem uzun süredir tanıyordu. Teklif aldıktan sonra da resmi olarak tanışmaları için evimize çağırdım. Aynı şekilde sevgilimin ailesiyle tanıştım, ancak henüz evlerine gitmedim.
Sevgilim gemi kaptanı ve İstanbul’da yaşıyor. Ailem bu evliliğe çok sıcak bakmıyor çünkü aramızda kültürel ve mezhepsel farklılıklar var. “Yapamazsın, yürümez” gibi şeyler söylüyorlar. Ama bir yandan da “yaşıtların evlendi, çocuk yaptı” gibi baskılar da yapıyorlar. Asla olmaz demiyorlar.
Bu yaz nişan yapmayı planlıyoruz. Nişan, söz ve isteme hepsini birlikte yapacağız. Sevgilim aileler tekrar görüşsün, biraz daha kaynaşma olsun istiyor. Annem ise bu işlerin belli bir usulü olduğunu, amcam, teyzem gibi akrabaların da tanışması gerektiğini söylüyor. Aslında sevgilimi iki dedemle, babaannem ve anneannemle, hatta hâlâ hayatta olan büyük dedemle bile tanıştırdım. Amcam ve kuzenlerim de sevgilimi tanıyor.
Bence böyle bir davete gerek yok ama sevgilim ailem İstanbul’a geliyor, seninkilerle tekrar görüşmek isteyecekler. En azından birlikte bir kahvaltıya gidelim, anneleri çağıralım dedi. Ben çok samimiyet istemiyorum. Mesela teyzemin dünürü ile tanışıyorum. Ne gerek var?
Benim ailemse Eylül gibi biz de gidelim diyor ama bir yandan da bizi çağırırlar mı ki diyorlar hevesli gibi gidecek miyiz diyorlar. Annem neden kimse arayıp sormuyor diye soruyor. Ben de “Numaranı vermedim,” dedim. Gerçi sevgilimin babasında babamın numarası var, ama şu ana kadar herhangi bir iletişim kurulmadı. Zaten aileler tanışmış değil mi? Söz ve nişan yapacağım bu yeterli değil mi?