- 29 Temmuz 2015
- 867
- 555
- 103
- 35
- Konu Sahibi GoruyorsunuzMukemmel
- #1
Bakmayın başlığa 26 yaşımdayım.Mayısta 27 ye giricem. Ama hala içimde bir yanım hep çocuk,büyütülmemiş. Rastgele açmış gözlerini dünyaya seçmedigi insanların içinde yaşam savaşı vermiş. Kendini büyütmüş kendini sevmiş hep kendiyle ilgilenmiş ama hep kendi kendineymiş. O kadar baş başa kalmış ki bu yaşa kadar kendisiyle kimseden bi şey beklememeyi öğrenmiş.Öğrenmiş ama içinde hep bi şeyler eksik kalmış. Kendinin tamamladıgı şeyleri hep aramış başkalarında. Sonradan anlamış,bunun yalnızca büyürken ailenin tamamlayacagı şeylerin eksikligi oldugunu ve asla dolmayacagını..
