Aile zoruyla demedim ki, "Bizim tanışmamızda büyüklerin tavsiyesi ile oldu
20 gün içinde evlendik 6 yıldır mutluyuz"
demiştiniz, ona istinaden dedim. sonuçta aile büyükleriniz ipsiz sapsız insan önermez ama konu sahibinin ailesi diğer çocuğu tanımıyor bile. Gayet farklı endişeleri olabilir çocukla ilgili.
Lise flortuyle okul çıkışı en fazla Elele tutuşup AVM'de falan yürür normal bir Türk kızı - eğer uçlarda yasamiyorsa-. Onda da zaten okul çıkışı birkaç saat buluşur, en fazla adranelin isterse okuldan kaçar. Bunlar anlatılır ama böyle tutucu ailelere sonu evliliğe varıp varmayacagi belli olmayan iliski çok da anlatılmaz. Konu sahibi haftada beş akşam çocukla çıkıyor, Allah bilir nerelerde takılıyor. Bunu ailesiyle paylaşmamasi normal geliyor bana.
ben de asla anlatmam aileme. Hayatı sevgilisiyle AVM gezmek olan, yanına üçüncü kişiyi almadan sevgilisiyle büyükadaya gitmeyen muhafazakar arkadaşım bana demisti ki bir kere; aaa ben anneme her şeyimi anlatırım.
e bu kadar steril hayatım olsa, sevgilimle konserlere tatillere gitmesem - akşam 9dan önce evde olsam ben de anlatırım, ne var bunda anlatılmayacak�
izim tanışmamız şu şekilde oldu benim babam üvey ve üvey kardeşlerim Diyarbakır da yaşıyor ve ben onları sevdiğim için yanlarına arada bir giderdim bu gittiğim süre zarfında bir gün üvey babamın eski eşinin amca oğlu eve geldi benim hiç birşeyden haberim yoktu ve çaktırmadan benim fotoğrafımı çekmişti oğluna göstermek için ben normalde böyle şeylere karşıyım hatta 35 yaşına kadar evlilikte düşünmüyordum çeyizim bile yoktu bir bez bile daha sonra eve gittiğinde kavga çıkmış eşim fotoğrafı görmek istememiş oda evlenmek niyetinde değildi çünkü daha sonra kayın pederim ısrar etmiş zorla göstermiş eşim gözünü filan kapatmış görmek istemediği için daha sonra bir yandan da merak etmiş ve bakmış diyorki fotoğrafını gördüğüm gibi hemen kendime parfüm sıktım kuaföre kostum herkes dalga geçmiş tabi arabayı o kadar hızlı kullanmış ki üvey kardeşlerimin yani benim ziyarete gittiğim evin ordaki kanala yuvarlanıyormuş nerdeyse daha sonra biz biryerlere gittik gezdik dolaştık filan bu hisleri ilk defa yaşıyorum tabi utanıyorum da ama hoşuma da gidiyor bide bir yandan tuhaf hissediyorum sanki 40 yıldır tanıyor muşum gibi ondan sonra ben üvey kardeşlerimin hepsini dövdüm sonra Mersin'e dönmek zorunda kaldım ailemin yanına tabi çocuğa telefon filan bırakamadım çocuk evinde deli olmuş günde 100 kere üvey babamın eşini aramış oda benim annemin korkusundan numara adres vermemiş çünkü üvey babam duyduğu gibi kıyameti koparttı bana çok düşkündür kesinlikle istemedi yaşım ufak diye annemde aynı şekilde neyse işte bu çocuk benim adresimi bulup utandığı için babasını yolladı ben kararlı olduğum için annemler ağız ucuyla kabul ettiler ki çocuk evin arkasında ki otelde kalıyormuş o ara babası gel dediği gibi kapıda bitti birbirimizi görünce bir gülümseme filan oldu utandık tabi neyse işte ondan sonra ben dedimki çeyizim yok benim Diyarbakır da rezil olurum herkes dalga geçer bir baktım eşim ortadan kayboldu gidip büyük eltimi sıkıştırmış illa çeyiz bulacaksın gerekirse çocukların vereceksin yeni alırım diye gelip bana çeyizi ayarlarım vs dedi kabul etmedim 10 gün bekledik e bu durmuyor saniye başı arayıp ağlıyor birde Diyarbakır'a da gitmemiş ailesiyle hala o otelde bekliyor ben sensiz bir gün daha geçirmek istemiyorum diye daha sonra ne yaptı etti kabul ettirdi yıldırım nikahını tabi annem babam o arada ağzına geleni sayıyor bu ne acele ulan diye neyse biz evlendik 6 yıldır da bir sorunumuz yok çok şükür sadece ben polikistik overim olduğu için arada depresyona giriyorum o kadar çocuk için