• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

aileden kopamamak

Bende bir yere karşı duygusal bir gelişim olmuyor.insana olur, hayvana olur benim özlemim.şehir değil, şehirde kiminle yaşadığım önemli benim için.şehir mekan özleyenleri anlayamıyorum.
Büyük konuşmak istemem de ben soğuk yer sevmiyorum.

Üşümek, karda yürüyüş yapamamak, denize geç mevsimde girmek istemem.
 
Evimde huzurluyum ama aileme gidip 2 gün kalıp evime döneceğim zaman içim buruk oluyor ağlayasım geliyor.
Sanırım aileye olan sevgi saygıdan kaynaklanan bir bağlılık bu hissettiğimiz.
Ama panik atak kadar oluyorsanız duygularınızı dizginlemeniz lazım. Altta yatan sebebi öğrenin.
 
2 sene hergün mü ağladın 🙄 vayy arkadaş.bir yanda benim gibi dünya varmış, ailemin yanında yaşamıyormuşum diyen tayfa bir tarafta da siz.dünya ilginç bir yer.ailemin yanına zorunlu atasalar heralde istifa ederim.
Amann linçleyen linçlesin.koskoca insanlarsınız .ne bu böyle ilkokul çocuğu gibi.kendinize gelin.hiç normal değil.yarın öldüklerinde ne yapacaksın.intihar falan edersiniz bu bağlılıkla.
Aynı ülkenin içinde ne uzağı ayrıca.uzak mı kalmış.
Yok ben ailem de ailem diye ağlamadm alıştığım yerin sevdiklerimden ayrıydı kocam sessiz bı adam biseyler paylaşacağım kimse kalmamıştı resmen depresyona girmiştim bu duygu çok farklı. Anne babaya aşırı düşkün biri de değilimdir ama tabiki seviyorum Allah uzun sağlıklı ömür versin
 
Evimde huzurluyum ama aileme gidip 2 gün kalıp evime döneceğim zaman içim buruk oluyor ağlayasım geliyor.
Sanırım aileye olan sevgi saygıdan kaynaklanan bir bağlılık bu hissettiğimiz.
Ama panik atak kadar oluyorsanız duygularınızı dizginlemeniz lazım. Altta yatan sebebi öğrenin.
altta yatan sebep en çok beni kendilerine bağımlı büyütmeleri. yalnız başıma başka bir odada yalnız bile oturamazdım ben. çok kızardım özgür büyütmediniz beni diye. arkadaşlarımla çıkıp bi kafede oturmam olay olurdu takip ederdi babam. sonra atandım pat diye bir şehirde yalnız ev tuttular günlerce zorlandım ağladım . sonra panik atak çıktı bende. iyileşmiştim bu ara tekrar hortladı. ailemi kaybetme korkusu yaşıyorum hep.
 
Bende evleneli 2 buçuk sene oldu. Çok uzak değil 1 saatlik ilçeye taşındım ama bende aynı şeyleri hissediyorum. Tuhaf bir his sanki bırakıp geliyormuşum gibi hissediyorum onları üzüyormuşum gibime geliyor. Evlendiğim yerde çok tenha bi yer ilçe ama köy gibi kimse yok yarısından fazlası yaşlı. Çıkıp dolaşacak kafa dağıtacak yer bile yok.
 
Bende evleneli 2 buçuk sene oldu. Çok uzak değil 1 saatlik ilçeye taşındım ama bende aynı şeyleri hissediyorum. Tuhaf bir his sanki bırakıp geliyormuşum gibi hissediyorum onları üzüyormuşum gibime geliyor. Evlendiğim yerde çok tenha bi yer ilçe ama köy gibi kimse yok yarısından fazlası yaşlı. Çıkıp dolaşacak kafa dağıtacak yer bile yok.
anksiyete problemimiz sanki he ne dersin..
 
2 sene hergün mü ağladın 🙄 vayy arkadaş.bir yanda benim gibi dünya varmış, ailemin yanında yaşamıyormuşum diyen tayfa bir tarafta da siz.dünya ilginç bir yer.ailemin yanına zorunlu atasalar heralde istifa ederim.
Amann linçleyen linçlesin.koskoca insanlarsınız .ne bu böyle ilkokul çocuğu gibi.kendinize gelin.hiç normal değil.yarın öldüklerinde ne yapacaksın.intihar falan edersiniz bu bağlılıkla.
Aynı ülkenin içinde ne uzağı ayrıca.uzak mı kalmış.
bende aileme çok düşkünüm ama sizinde belittiğiniz gibi aileden kaynaklı bir şey. dünya da herkes doğdugu aile ye göre şekilleniyor . Ama çok fazla düşkünlükte normal değil ayrı olayı da ayrı kalmayıda öğrenmek gerekli.
 
altta yatan sebep en çok beni kendilerine bağımlı büyütmeleri. yalnız başıma başka bir odada yalnız bile oturamazdım ben. çok kızardım özgür büyütmediniz beni diye. arkadaşlarımla çıkıp bi kafede oturmam olay olurdu takip ederdi babam. sonra atandım pat diye bir şehirde yalnız ev tuttular günlerce zorlandım ağladım . sonra panik atak çıktı bende. iyileşmiştim bu ara tekrar hortladı. ailemi kaybetme korkusu yaşıyorum hep.
benim ailemde öyleydi ama benim hislerim daha çok onlardan uzaklaşmak isteğiydi. onlar beni öyle daralttıkça ben daha çok yöneliyordum dışarıya ve garip ki dışarda kendimi güvende hissetmiyordum. seni anlıyorum :(
 
Bende sizin gibiyim. Aileme 6 saat uzaklıktayım. Çok şükür sorunsuz bir evliliğim, kızım ve çok güzel bir işim var. Ama ben her ailemin yanına gittiğimde döneceğim günü düşünüp inanılmaz kederleniyorum. Dönünce aşırı mutsuz oluyorum. Hatta kendime neden memleketimden biriyle evlenmedin diye çok kızıyorum. İş çıkışı annesine yemeğe, kahveye giden birini gördüğümde o kadar kıskanıyorum ki. Bağımlı diyenler olacaktır. Bu durum bağımlılık mı bilmiyorum ama kısa hayatımı ailemden ayrı geçiriyor olmak beni her düşündüğümde çok üzüyor.
Evet benim kendi ailemde var ama annem, babam kardeşlerim, onları geri plana atamıyorum. Siz yine iyi psikoloğa gitmişsiniz. Ben gidemedim. İçimdeki bu duygu geçer mi bilmiyorum. Tek bildiğim bu şekilde yaşamak çok zor ve bunu herkesin anlaması da imkansız.
 
Ben de aileme 2 saat uzaklıktayim. Yanlarından her dönüşümde hala içim burkulur. Ama panik atak seviyesi biraz fazla. Bence psikologa gitmeye devam edin.
 
bi takım problemler yaşadık ama seviyorum eşimi. sanırım çok konuşmuyor bu yüzden yalnız hissediyorum
Canım bence sen psikolojik destek alsan çok iyi gelir. Ama ilk gittiğin psikolog çok saçma bişey söylemiş babanda bulduğun neyi bulamıyosun ne demek yahu ne kadar saçma.. eşinle konuş tabi önce yalnız hissediyorum kötü hissediyorum vs sana ilgisi muhabbeti artarsa belki o ruh halinden çıkarsın sende.
 
Bende sizin gibiyim. Aileme 6 saat uzaklıktayım. Çok şükür sorunsuz bir evliliğim, kızım ve çok güzel bir işim var. Ama ben her ailemin yanına gittiğimde döneceğim günü düşünüp inanılmaz kederleniyorum. Dönünce aşırı mutsuz oluyorum. Hatta kendime neden memleketimden biriyle evlenmedin diye çok kızıyorum. İş çıkışı annesine yemeğe, kahveye giden birini gördüğümde o kadar kıskanıyorum ki. Bağımlı diyenler olacaktır. Bu durum bağımlılık mı bilmiyorum ama kısa hayatımı ailemden ayrı geçiriyor olmak beni her düşündüğümde çok üzüyor.
Evet benim kendi ailemde var ama annem, babam kardeşlerim, onları geri plana atamıyorum. Siz yine iyi psikoloğa gitmişsiniz. Ben gidemedim. İçimdeki bu duygu geçer mi bilmiyorum. Tek bildiğim bu şekilde yaşamak çok zor ve bunu herkesin anlaması da imkansız.
sanırım onlar için sağlıklı olmalarını dileyip elimizden geleni yapmanın vicdan rahatlığıyla biraz iyileşebiliriz, ben elimden her geldiğinde ziyaret ediyorum. her gün arıyorum. ama sonra diyorum anasından babasından ayrı uzak olan bir sen değilsin . alışmak zorundasın.
 
Canım bence sen psikolojik destek alsan çok iyi gelir. Ama ilk gittiğin psikolog çok saçma bişey söylemiş babanda bulduğun neyi bulamıyosun ne demek yahu ne kadar saçma.. eşinle konuş tabi önce yalnız hissediyorum kötü hissediyorum vs sana ilgisi muhabbeti artarsa belki o ruh halinden çıkarsın sende.
ya anlamıyor valla psikolog. psikiyatrıde anlamadı :) o yüzden duaya sığındım. dünyada da ahirette de Rabbim iyilik versin ayırmasın diyorum. bu en hayırlısı demek ki diyorum. belki böyle daha iyi kıymetlerini biliyoruzdur
 
Bende sizin gibiyim. Aileme 6 saat uzaklıktayım. Çok şükür sorunsuz bir evliliğim, kızım ve çok güzel bir işim var. Ama ben her ailemin yanına gittiğimde döneceğim günü düşünüp inanılmaz kederleniyorum. Dönünce aşırı mutsuz oluyorum. Hatta kendime neden memleketimden biriyle evlenmedin diye çok kızıyorum. İş çıkışı annesine yemeğe, kahveye giden birini gördüğümde o kadar kıskanıyorum ki. Bağımlı diyenler olacaktır. Bu durum bağımlılık mı bilmiyorum ama kısa hayatımı ailemden ayrı geçiriyor olmak beni her düşündüğümde çok üzüyor.
Evet benim kendi ailemde var ama annem, babam kardeşlerim, onları geri plana atamıyorum. Siz yine iyi psikoloğa gitmişsiniz. Ben gidemedim. İçimdeki bu duygu geçer mi bilmiyorum. Tek bildiğim bu şekilde yaşamak çok zor ve bunu herkesin anlaması da imkansız.
kaç saat aranız ?
 
ya anlamıyor valla psikolog. psikiyatrıde anlamadı :) o yüzden duaya sığındım. dünyada da ahirette de Rabbim iyilik versin ayırmasın diyorum. bu en hayırlısı demek ki diyorum. belki böyle daha iyi kıymetlerini biliyoruzdur
Bence psikologun psikiyatristin tecrbesizine denk gelmişsin. Tekrar yardım almaktan çekinme lütfen 🙏
 
Back
X