Ben onun için ilk savaşımı babama karşı gelerek verdim..Babam ayrılcaksın dediğinde hayır ben seviyorum bu çocugu evlenmek istiyorum dedim.Şok oldu babam ben vermiyorum ayrılcan dedi 3 gün tel vermedi haber yolladım olan durumu bekle dedim ben direncem vazgeçmem sevgimden babam suratıma bakmadı ben babamla konuşmadm annem desen babamı tuttu tek başıma kaldım evde vazgeçmedim.Ablasına bende ısınamadım aslında benim açık olduğum için istemiyor olabilirler kapalı istiyorlar.
Erkek arkadaşımda seni zorlamam ben kapanmak yada açık durmak senin kararın ben bişey demem hakkım yok şimdilik dedi.Ama ablası neden öyle bilmiyorum..Karamsarlıga kapılmak yerine çözüm yolu bulmaya çalış dedim inş bakıcaz dedi.evlenmeden önce bizimkiler oturmaya gider gelir o sürece anlaşırlarmı diye korkuyorum dedi bende ben bilmiyorum çözüm yolu bulcaksın dedim inş bakarz diyo offf çok strese girdim daha bişey yokken düşüncesi bile zormuş yanii :18::18::18: