Ailelern ocuklarna mdahalesi dogru mudur?

DUYGUCIKMAZI

maskeli balo ve shte yüzü
Kayıtlı Üye
5 Ağustos 2008
9.240
20
158
Konya
anne ve babaların çocukların geleceklerıyle ılgılı verdıklerı kararlara mudahale etmelerı ne kadar dogrudur...????
evlılık hayatları..
okuyacakları okul..
meslek secımlerı...
yada buna benzer durumlarada mudahale ne derece dogrudur...?????
sızlerede aılelerınız...kararlarınızda mudahale ettlermı yada sızemı bıraktılar..gelecekdekı secımlerınızı....??????
 

okul hayatımda çok müdahale ettiler,
uniyi okumam konusunda,
ama ben istemedim:delphin:
evlilikle ilgilide erken dediler gene dinlemedim:delphin:
ama evlendiğime hiç pişman değilim,
sadece fikirlerini söylediler beni hiçbir zaman zorlamdılar:kahve:
bence müdahale etmeliler ama kararında olmalı bu,
zorlama olursa ters tepebilir,yada hayatları değişebilir diye düşünüyorum...
 
evet bana müdahale edildi şuan idealimden bambaşka yakından uzaktan ilgisi olmayan bi konumdayım ve içimde hep bir uhde kalmıştır. hiç istemediğim halde ağlaya ağlaya liseye yazıldığım gün geldi aklıma:(
lise okumak istemediğimden değil başka lisede tamamen farklı bişey okumak istiyodum ama olmadı. lisede bölümümü bile ben seçemedim.
ama şimdi annemlere bunu söyleyince okadar üzülüyolarki. bide ben ilk çocuk olduğum için tüm acemiliklerini bende atlattılar:)
 
anne ve babaların çocukların geleceklerıyle ılgılı verdıklerı kararlara mudahale etmelerı ne kadar dogrudur...????
evlılık hayatları..
okuyacakları okul..
meslek secımlerı...
yada buna benzer durumlarada mudahale ne derece dogrudur...?????
sızlerede aılelerınız...kararlarınızda mudahale ettlermı yada sızemı bıraktılar..gelecekdekı secımlerınızı....??????

bence müdahele etmeleri doğru değil. zorlamaya karşıyım. çocuk istemediği bir şeyi ailesinin zoruyla yaptığı zaman , mutlu olmayacaktır ve başarılı olmasıda zorlaşacaktır. eğer çocuk gerçekten seçiminde hatalıysa aile zorlamadan , anlatarak, yol göstererek onu doğru yola yönlendirmelidir...bana müdahele etmediler...okul konusun da da seçimi kendim yaptım.... aslında annem sanat tarihini çok severdi. annemin kızı olarak bende çok sevmiştim. ve istediğim bölümü kazandım. arkeoloji ve sanat tarihi bölümünü.... benim ailemle bir sorunum olmadı bu konuda......
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Çok fazla sık boğaz etmemek şartı ile ailelerin müdahale etmesi gerektiğini düşünüyorum.. CADIARZU
Evlat sahibi değilim ama zamanında anne babamın bana "hayır olmaz" diye izin vermedikleri konulara şimdi çok hak veriyorum..
Beni çok sıkmadılar,tabiri caizse önüme serildi hayat her anlamda.. Sadece İzmir dışında okumama ve evlenmeme izin vermediler..
Zaten bu şartlarını bildiğim için hep seçimlerim o doğrultuda oldu.. Ergenliğimde onları ne kadar gereksiz yere üzmüş olsam da o depresif dönemim bittikten sonra bir daha zıt düşmedik..:ecrin_bebek:
Annem babam Allahım onlardan razı olsun inşallah,hep kararlarıma saygı duydular,güzellikle konuşup yol gösterdiler,istediğim olduğunda sonucunda üzülsem de yanımda hissettim hep ellerini.. Bir defa bile; "Bu senin kararındı,sen çek" demediler,çok şükür..İnanın bir defa bile sesleri yükselmemiştir evlatlarına karşı.. Özellikle kardeşler kendi aramızda şakalaşırken azıcık kabalaşsak babam hemen kızardı,insan sevdiğine öyle şaka yapar mı diye..:1hug:
Hep derim; ben hala ana-baba kuzusuyum diye,gerçekten onların sevgisi,saygısı,ilgisi beni bugünlerime getirdi..:nazar:
 
Çok mücadele ettim. Hikayem oldukça derin bu konuda onun için çok teferruata giremiyceğim ama hayatımla ilgili önemli bir örnek vericem;

Babam beni kız meslek lisesine göndermek istiyordu. Bu konudada çok ısrarcıydı. Ben kesinlikle istemiyordum.

Kendimi ticaret meslek lisesine kaydettirdim bende. Babamda kabul etmek zorunda kaldı.:enbuyukkk:
 
evet bana müdahale edildi şuan idealimden bambaşka yakından uzaktan ilgisi olmayan bi konumdayım ve içimde hep bir uhde kalmıştır. hiç istemediğim halde ağlaya ağlaya liseye yazıldığım gün geldi aklıma:(
lise okumak istemediğimden değil başka lisede tamamen farklı bişey okumak istiyodum ama olmadı. lisede bölümümü bile ben seçemedim.
ama şimdi annemlere bunu söyleyince okadar üzülüyolarki. bide ben ilk çocuk olduğum için tüm acemiliklerini bende atlattılar:)

bana mudahale ettıler...aynen tmmy canım... bende buyugum ve belkıde deneyımsız oldukları yada....fazla koruyucu oluşları bılmıyorum.... ama bende şu hayat ıstedıgım tek sey ogretmen olmaktı..
ama ben bambaska bır durumdayım bazen ıcım cok acır...
 
Çok fazla sık boğaz etmemek şartı ile ailelerin müdahale etmesi gerektiğini düşünüyorum.. CADIARZU
Evlat sahibi değilim ama zamanında anne babamın bana "hayır olmaz" diye izin vermedikleri konulara şimdi çok hak veriyorum..
Beni çok sıkmadılar,tabiri caizse önüme serildi hayat her anlamda.. Sadece İzmir dışında okumama ve evlenmeme izin vermediler..
Zaten bu şartlarını bildiğim için hep seçimlerim o doğrultuda oldu.. Ergenliğimde onları ne kadar gereksiz yere üzmüş olsam da o depresif dönemim bittikten sonra bir daha zıt düşmedik..:ecrin_bebek:
Annem babam Allahım onlardan razı olsun inşallah,hep kararlarıma saygı duydular,güzellikle konuşup yol gösterdiler,istediğim olduğunda sonucunda üzülsem de yanımda hissettim hep ellerini.. Bir defa bile; "Bu senin kararındı,sen çek" demediler,çok şükür..İnanın bir defa bile sesleri yükselmemiştir evlatlarına karşı.. Özellikle kardeşler kendi aramızda şakalaşırken azıcık kabalaşsak babam hemen kızardı,insan sevdiğine öyle şaka yapar mı diye..:1hug:
Hep derim; ben hala ana-baba kuzusuyum diye,gerçekten onların sevgisi,saygısı,ilgisi beni bugünlerime getirdi..:nazar:


canım sen sansı olanlardanmışın....
ha herkes belkıde sanslı..belkı..kendı ıstedıgımız olsaydı yıne mutsuz olucaktık..
o zamanda pişman olup kafamızı duvarlara vuracaktık..aılemızı dınlemedık dıye...
ama ınankı ınsanında..içinde bazı yapmak ıstedıklerı ve sırf aıleye karsı gelmeyım deyıpte ertelenen hersey ...bırer uhde kalıyor ...malesef
 
bence müdahele etmeleri doğru değil. zorlamaya karşıyım. çocuk istemediği bir şeyi ailesinin zoruyla yaptığı zaman , mutlu olmayacaktır ve başarılı olmasıda zorlaşacaktır. eğer çocuk gerçekten seçiminde hatalıysa aile zorlamadan , anlatarak, yol göstererek onu doğru yola yönlendirmelidir...bana müdahele etmediler...okul konusun da da seçimi kendim yaptım.... aslında annem sanat tarihini çok severdi. annemin kızı olarak bende çok sevmiştim. ve istediğim bölümü kazandım. arkeoloji ve sanat tarihi bölümünü.... benim ailemle bir sorunum olmadı bu konuda......


tabıkı dogru degıl sonrada mutsuz olmak kotu...ama aılede evlatları dusunuyor....belkı ıyılıklerı ıcın yapıyor..ama cokta karısarak ıyıde yapmıyorlar...
okypete canım...sanat tarıhı dedınde...benım tarıh ogretmenım nacıye uyar...ve ıngılızce ogretmenım semıha gezen ogretmenım vardı..her ıkı dersımde cık ıyı ıdı ve onlara hep ozentım vardı....ve ogretmen olma ıstegımde bu yuzdendu bırden anılarım tepreştı..
 
canım sen sansı olanlardanmışın....
ha herkes belkıde sanslı..belkı..kendı ıstedıgımız olsaydı yıne mutsuz olucaktık..
o zamanda pişman olup kafamızı duvarlara vuracaktık..aılemızı dınlemedık dıye...
ama ınankı ınsanında..içinde bazı yapmak ıstedıklerı ve sırf aıleye karsı gelmeyım deyıpte ertelenen hersey ...bırer uhde kalıyor ...malesef

Şans mı bilmiyorum ama hep şükrederim, dua ederim anama babama..:Saruboceq:
Bir de inandığım bir şey varsa; hiç bir anne baba evladının kötülüğünü istemez.. Bize karşı yanlış davranışları bile olsa muhakkak ki biz üzülmeyelim,incinmeyelim diyedir..:1hug:
 

evet hiçbir anne baba çocuğunun kötülüğünü istemez,
onun iyiliği için didinir,
ama bazı anne babalar kedni ideallerini çocuğa yaptırtmaya çalışıyor,
çocuğun ideali farklı bi dal,
ama anne veya baba doktor olmak istemiş olamamış olmamış yada,
çocuğa diretiyor sen okuyup doktor olucaksın,
bunlar çok yanlış çocuk bu sefer okumaktan soğuyor,
ya hiçbirşey olamıyor yada doktor olup herzaman istediği mesleği yapamadığı için üzülüyor.....:delphin:
çocuğum yok şuan ama bilemiyorum belkide bazı durumları,
ama anne olan çok insan var çevremdee ve çok yanlış yetiştirmelerle karşılaşıyorum ne yazıkkii:kızgın:
 
Çok mücadele ettim. Hikayem oldukça derin bu konuda onun için çok teferruata giremiyceğim ama hayatımla ilgili önemli bir örnek vericem;

Babam beni kız meslek lisesine göndermek istiyordu. Bu konudada çok ısrarcıydı. Ben kesinlikle istemiyordum.

Kendimi ticaret meslek lisesine kaydettirdim bende. Babamda kabul etmek zorunda kaldı.:enbuyukkk:


canım sen dıretmış ve kendın halledıp ıstedıgınıde yapmısın...
pekı ya sonrası yanı hep dırenmek yada karsı gelıp uzulmekmı olmalı..
aıller tabıkı mudahale edıcekler ama....hayat o cocugun ve ıyı yada kotuyu yasıyarak ogrenmelı...
ve sunada katılıyorum..asla aıle cocugunun kotu olmasını ıstemez....helekı benım aılem ..bunu akıllarının ucundan bıle gecırmezler...
ama aılelerın yaptıgı yanlıs..su kı kendılerı cocuklarını nasıl gormek ıstıyorlarsa ıyle yonlendırıyorlar...işte buda cocugu etkılıyor..
 
bugüne hayatimla ilgili önemli kararlarimda hic müdahale etmediler...
ama ettikleri seylerde oldu tabiki...
bende anne baba sözü dinleyen biriyim...
cünkü eminim hakli cikicaklar daha bir konuda yanildiklarini görmedim....
ailelerin müdahale etmesi bir ölcüye kadar dogru bence...
yani cocugunun mutlulugunu istiyor sonucta ama o cocugun ne istedigini göz ardi etmemesi gerekiyor....
bazi kararlarin ne yazikki dönüsü olmuyor... bu yüzden müdahale degilde beraber düsünüp orta yolu bulup karar vermek daha dogru bence....
 
bugüne hayatimla ilgili önemli kararlarimda hic müdahale etmediler...
ama ettikleri seylerde oldu tabiki...
bende anne baba sözü dinleyen biriyim...
cünkü eminim hakli cikicaklar daha bir konuda yanildiklarini görmedim....
ailelerin müdahale etmesi bir ölcüye kadar dogru bence...
yani cocugunun mutlulugunu istiyor sonucta ama o cocugun ne istedigini göz ardi etmemesi gerekiyor....
bazi kararlarin ne yazikki dönüsü olmuyor... bu yüzden müdahale degilde beraber düsünüp orta yolu bulup karar vermek daha dogru bence....


canım benım..dogru soyluyorsun...aılelerın cocuklarının ne ıstedıgını anlayıp ıdrak etmelerı gerekıyor...
sonucta bu hayat onların..bır cocucgunda aılenden aldıgı destek hıc bır seye benzemıyor...
o anlamda aıleler cocuga yaklasımı ve anlayısı yapıcı olmalı zorlayıcı degıl
 
bence kesinlikle müdahale edilmeli...
ama şekli ve dozu konusunda kıvamı tutturmak şartıyla...
annesinin hep haklı çıkmasından yana dertli olan bendeniz bu müdahalelerin faydasını şu an görüyorum...
ahh bir de zamanında görseydim...
 
anne babalar çocuklarına müdahale etmek zorundalar,aşırı ve diretici olmamak kaydıyla...
bazen bizlerin göremediklerini annemiz ve babamız görebiliyor,bu durumda müdahale şart oluyor...
ama dediğim gibi belli bir yaştan sonra,sadece fikir olarak yanımızda oluyorlar ya da
biz öyle olmasını istiyoruz...
benim ailem okul ve meslek baabında müdahaleci olmadılar,ama
evliliğim de,eş seçimim de müdahil oldular ama yine benim istediğim oldu...
benim kızım daha 11 yaşında,ocakta 12 olacak...
ben bile sadece yön gösteren olabiliyorum...sonuçta hayat onun hayatı...
ne okumak istediğini,hangi mesleği seçeceğini ve
kiminle evlenmek istediğine o karar verecek ama bizim elimiz hep onun sırtında olacak,
biz yine iyiyi,kötüyü,
doğruyu,yanlışı söylemekle mükellefiz...
biz anne-babayız...
sevgiler...
 
ailem bana çok baskı yaptı karıştı istediğim mesleği seçtirmediler bende onların istediği mesleği istemedim ve ev hanımı oldum
memnunum şikayetçi değilim ev hanımlığından
kızım 8 yaşında ve onun fikirlerine saygı duyuyoruz oda ailemizde yaşayan bir birey olduğu için onada sorarız kendine güveni gelir
baskı değil konuşarak ona iyiyi kötüyü fikrimizi anlatırız
 
bence yerine göre müdahele edilmeli
mesela 15 yaşındaki bir kız ben evlencem diye tutturuyosa buna tabi kızım hayat senin nasıl istersen öyle yap denmez
ama aynı yastaki bir kız okuyacagı bir okulu kendi istegi dogrultusunda seçmeli ailelerde karara saygı duymalı
 
bence yerine göre müdahele edilmeli
mesela 15 yaşındaki bir kız ben evlencem diye tutturuyosa buna tabi kızım hayat senin nasıl istersen öyle yap denmez
ama aynı yastaki bir kız okuyacagı bir okulu kendi istegi dogrultusunda seçmeli ailelerde karara saygı duymalı

evet aynen katılıyorum...işte o ayarı ıyı ve dengelı yapmalılar..ne tamamıyla bırakmalı nede cok katı olmak ıyı degıl tabıkı...
anne baba cocugu dınleyıp aynı dılı konusmalı ..her ne yapıyorsa yapsın..cocuga yaklasımı....tatlı dıl ve ılgıyle olmalı asla baskıcı zorlama olmamalı...
 
Back
X