Ailem manipülatif mi davraniyor Yoksa ben mi abartiyorum?

basakburcubiri16

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
1 Nisan 2025
53
32
3
32
Merhaba kizlar, eylul ayinda 33 yasina girecegim. Bekarim ve issizim. Is ariyorum. Ailemle yasiyorum. Ama mental olarak cok bedeller oduyorum. Ailemle surekli beraberiz evde. Annem , cocuklugumdan beri beni elestirir durur.Yaptigim hic bir seyle gurur duymadi su zamana kadar. (Babama ve erkek kardesime de boyle ama onlar rahatlar, takilmiyorlar) Hep kuserdi alttan alip dururdum. Annemin bu küsme huyu bende uzaklasma hissiyati olusturdu. Kac kez yemek yaptim kimse yemedi, ziyan olup cope dokmuslugum oldu. (Uzerine titrerim, birsey istedigi zaman kendi isimi birakip onun istedigini yaparim.) bi gun Kuzenlerimin yaninda beni nerdeyse dovecek kadar asagilamisti. Ilkokuldayken, sut almisti kapiya bi amca gelirdi. Sut parasini hesaplayamadim diye okula gondermemisti o gun sinirden. Bi kere de lisedeyken siyah oje surdum diye kurstan kaydimi sildirmislerdi. Cocukken de yine bi gun azarlamisti, karanlik holde ceza olsun diye bekletmisti. O zaman da burnum kanamisti. Akan kani her yerime surmustum temizlemek icin. (Sunlari yazarken bile aglayarak yaziyorum, halbuki kucuk seyler dersiniz ama icime oturmus yillardir asamadim) Bulasik yikarim onu bile begenmez. (Halbuki bi cok ev hanimindan daha iyi oldugumu bilmesine ragmen) hep o kizar , susarim. (Son 2 senedir artik savunuyorum kendimi) ben de haliyle agresif ve asi birine donustum. Cabucak sinirleniyorum. (Bana bu konuda kiziyor ama beni bu hale getiren o farkinda degil) Hic bir duygumu belli edemem. Gizli gizli aglar, dusunur dururum. Iliskilerimde de ileriye donuk birseyler olmuyor. Basarisizim onun gozunde ve bunu yediremiyor sanirim. Kendi arkadaslarinin cocuklari iyi kotu evlendi, is sahibi ve birseyler yaptigi icin bana istedigi gibi davraniyor. Tam 3 kez evden gittim bu konular yuzunden. Otelde kaldim, arkadasimda kaldim. Fakat geri dondum. (Halbuki birikimim var, 1 sene hic calismasam bile idare ederim iyi kotu.)Aile deyip insan bi zaman sonra unutuyor ama maalesef hayat tekrardan ibaret benim icin. Babamsa tam bi sinsi. Annemin duygusu nasilsa hep oyle hareket ediyor.Kendine ait duygusu pek yok.mesala ikisi kavga edince annem kuser babamla konusmaz, babam da isteyken beni arayip ‘annen benle konusmuyo gel sen hallet , duzelt, isten izin al gel’ der (kac kez annem rahatsızlandi deyip yalan soyleyip izin aldigimi anlatamam size) Hep pohpohlansin istiyor, asla olaylari yonetme huyu yoktur. Cekip gider. Parasina guveniyor. Yani Cok cekmisler Zamaninda ama bilmiyorum dertleşmek istedim ne yapmaliyim ? Nasil davranmaliyim bilmiyorum. Is bulabilsem belki biraz uzaklasmis olurum ama sansima bulamiyorum. selamlar hepinize.
 
Güçlü olun,kendinizi ezdirmeyin. Yemek yapmışsınız beğenmemiş, o yemesin, oturun afiyetle yeyin. Artık çocuk değilsiniz, haklarınızı koruyabilirsiniz. İş bulunca direkt başka eve çıkarsınız. Babanız çağırdığında mesela işten izin alamadım deyin gitmeyin. Anne baba arasındaki ilişkide 3 maymunu oynayın zaten.
 
Ailen değişmeyecek. Yerinde olsam güzel bir iş bulup ya da atanıp ayrı eve çıkmaya çalışırdım. Toksik aileyle yaşamak yetişkin yaşlarda sıkıntılı oluyor
Bu saatten sonra atanma gibi bi durumum yok maalesef. Kpss denedim olmadi, zaman kaybi artik. Artik evlenmek vs gectim. Once is ve akil sagligimi dusunuyorum.
 
Güçlü olun,kendinizi ezdirmeyin. Yemek yapmışsınız beğenmemiş, o yemesin, oturun afiyetle yeyin. Artık çocuk değilsiniz, haklarınızı koruyabilirsiniz. İş bulunca direkt başka eve çıkarsınız. Babanız çağırdığında mesela işten izin alamadım deyin gitmeyin. Anne baba arasındaki ilişkide 3 maymunu oynayın zaten.
Yani guclu olmama bile engel oluyorlar.
Ne yapacagimi sasirmis vaziyetteyim. Umarim is bulurum guzelce.
 
1 senelik birikiminiz olduğundan bahsetmişsiniz, duruyor mu hala o para?
Anneniz birden düzelip iyi bir insan olmayacak ne yazık ki... Biz çocukların en zayıf noktası ve asla vazgeçemediği şeyse kendimizi olabildiğince iyi anlatırsak bizi anlayabilecekleri düşüncesi... Maalesef bunun da gerçekliği yok. Zaten Lacan'ın da dediği gibi "Her anlama bir yanlış anlamadır." Çatışmak da uzlaşmaya çalışmak da aynı derecede faydasız.
Uzaklaşmak ve kendini yeniden inşa etmeye çalışmak daha doğru. 1 sene uzun bir süre, kendinize yeni bir hayat kurabilirsiniz. Önce paylaşımlı bir ev bulabilirsiniz. Gerisi gelecektir.
 
1 senelik birikiminiz olduğundan bahsetmişsiniz, duruyor mu hala o para?
Anneniz birden düzelip iyi bir insan olmayacak ne yazık ki... Biz çocukların en zayıf noktası ve asla vazgeçemediği şeyse kendimizi olabildiğince iyi anlatırsak bizi anlayabilecekleri düşüncesi... Maalesef bunun da gerçekliği yok. Zaten Lacan'ın da dediği gibi "Her anlama bir yanlış anlamadır." Çatışmak da uzlaşmaya çalışmak da aynı derecede faydasız.
Uzaklaşmak ve kendini yeniden inşa etmeye çalışmak daha doğru. 1 sene uzun bir süre, kendinize yeni bir hayat kurabilirsiniz. Önce paylaşımlı bir ev bulabilirsiniz. Gerisi gelecektir.
Evlenirsem ceyiz param ve hazirlik icin biriktirdigim paraydi. Yatirimlarim yani. Duruyor evet. Paylasimli eve de cok guvenmiyorum ama fikrini için teşekkür ederim
 
Hangi sektörde iş bakıyorsunuz belki yakın sektörlere yönlendirme yapar arkadaşlar burda bazen okuyorum a sektöründe çalışmış birine b sektörüne de bakabilirsin gibi tavsiyeler oluyor.
Birikim varsa iş bulunca bir şekilde ayrı eve çıkın. Hatta birikim ev peşinatına yetiyorsa miktarını bilmeden konuşuyorum hani az bir peşinat verip gerisi kira gibi ödenen sistemlere bile bakabilirsiniz.
 
Merhaba kizlar, eylul ayinda 33 yasina girecegim. Bekarim ve issizim. Is ariyorum. Ailemle yasiyorum. Ama mental olarak cok bedeller oduyorum. Ailemle surekli beraberiz evde. Annem , cocuklugumdan beri beni elestirir durur.Yaptigim hic bir seyle gurur duymadi su zamana kadar. (Babama ve erkek kardesime de boyle ama onlar rahatlar, takilmiyorlar) Hep kuserdi alttan alip dururdum. Annemin bu küsme huyu bende uzaklasma hissiyati olusturdu. Kac kez yemek yaptim kimse yemedi, ziyan olup cope dokmuslugum oldu. (Uzerine titrerim, birsey istedigi zaman kendi isimi birakip onun istedigini yaparim.) bi gun Kuzenlerimin yaninda beni nerdeyse dovecek kadar asagilamisti. Ilkokuldayken, sut almisti kapiya bi amca gelirdi. Sut parasini hesaplayamadim diye okula gondermemisti o gun sinirden. Bi kere de lisedeyken siyah oje surdum diye kurstan kaydimi sildirmislerdi. Cocukken de yine bi gun azarlamisti, karanlik holde ceza olsun diye bekletmisti. O zaman da burnum kanamisti. Akan kani her yerime surmustum temizlemek icin. (Sunlari yazarken bile aglayarak yaziyorum, halbuki kucuk seyler dersiniz ama icime oturmus yillardir asamadim) Bulasik yikarim onu bile begenmez. (Halbuki bi cok ev hanimindan daha iyi oldugumu bilmesine ragmen) hep o kizar , susarim. (Son 2 senedir artik savunuyorum kendimi) ben de haliyle agresif ve asi birine donustum. Cabucak sinirleniyorum. (Bana bu konuda kiziyor ama beni bu hale getiren o farkinda degil) Hic bir duygumu belli edemem. Gizli gizli aglar, dusunur dururum. Iliskilerimde de ileriye donuk birseyler olmuyor. Basarisizim onun gozunde ve bunu yediremiyor sanirim. Kendi arkadaslarinin cocuklari iyi kotu evlendi, is sahibi ve birseyler yaptigi icin bana istedigi gibi davraniyor. Tam 3 kez evden gittim bu konular yuzunden. Otelde kaldim, arkadasimda kaldim. Fakat geri dondum. (Halbuki birikimim var, 1 sene hic calismasam bile idare ederim iyi kotu.)Aile deyip insan bi zaman sonra unutuyor ama maalesef hayat tekrardan ibaret benim icin. Babamsa tam bi sinsi. Annemin duygusu nasilsa hep oyle hareket ediyor.Kendine ait duygusu pek yok.mesala ikisi kavga edince annem kuser babamla konusmaz, babam da isteyken beni arayip ‘annen benle konusmuyo gel sen hallet , duzelt, isten izin al gel’ der (kac kez annem rahatsızlandi deyip yalan soyleyip izin aldigimi anlatamam size) Hep pohpohlansin istiyor, asla olaylari yonetme huyu yoktur. Cekip gider. Parasina guveniyor. Yani Cok cekmisler Zamaninda ama bilmiyorum dertleşmek istedim ne yapmaliyim ? Nasil davranmaliyim bilmiyorum. Is bulabilsem belki biraz uzaklasmis olurum ama sansima bulamiyorum. selamlar hepinize.
Yazdıklarınızı üzülerek okudum. Açıkçası kelin ilacı olsa kendi başına sürer hesabı benzer bir ailede büyüdüm. Bazı anneler o kadar inanılmaz derecede özür dilerim açıkça söyleyeceğim kötü ve zalim olabiliyorlar ki ve bu kötülükleri de dillerine vurduğu için kocaları da onlarla baş edemeyip artık vurdum duymazlığa veriyorlar. Fakat bu o annenin çocuklarına hala zulüm yapabilmesi için ekstra kapılar açıyor .
Ben bugün 45 yaşında ve daha yeni yeni ya babam da bizi hiç korumadı diye fark ediyorum. Bunun zeka ile alakası yok, size normal oymuş gibi geliyor. Biz daha babama acırdık yazık annemden babam da çekiyor diye. Oysa ki adam olsaydı hem kendini koruyabilirdi hem bizi. En azından bu kadar şımarmazdı annem ve maalesef anneniz gibi insanlar.

Ne diyeceğimi bilmiyorum ama mademki birikmiş paranız var bir işe girdiğinizde kadrolumu alınırsınız nasıl oluyor, Türkiye şartlarında çok bilmiyorum ama çıkabileceğiniz ilk anda çıkın o evden lütfen, daha fazla hasta olmayın.
 
Merhaba kizlar, eylul ayinda 33 yasina girecegim. Bekarim ve issizim. Is ariyorum. Ailemle yasiyorum. Ama mental olarak cok bedeller oduyorum. Ailemle surekli beraberiz evde. Annem , cocuklugumdan beri beni elestirir durur.Yaptigim hic bir seyle gurur duymadi su zamana kadar. (Babama ve erkek kardesime de boyle ama onlar rahatlar, takilmiyorlar) Hep kuserdi alttan alip dururdum. Annemin bu küsme huyu bende uzaklasma hissiyati olusturdu. Kac kez yemek yaptim kimse yemedi, ziyan olup cope dokmuslugum oldu. (Uzerine titrerim, birsey istedigi zaman kendi isimi birakip onun istedigini yaparim.) bi gun Kuzenlerimin yaninda beni nerdeyse dovecek kadar asagilamisti. Ilkokuldayken, sut almisti kapiya bi amca gelirdi. Sut parasini hesaplayamadim diye okula gondermemisti o gun sinirden. Bi kere de lisedeyken siyah oje surdum diye kurstan kaydimi sildirmislerdi. Cocukken de yine bi gun azarlamisti, karanlik holde ceza olsun diye bekletmisti. O zaman da burnum kanamisti. Akan kani her yerime surmustum temizlemek icin. (Sunlari yazarken bile aglayarak yaziyorum, halbuki kucuk seyler dersiniz ama icime oturmus yillardir asamadim) Bulasik yikarim onu bile begenmez. (Halbuki bi cok ev hanimindan daha iyi oldugumu bilmesine ragmen) hep o kizar , susarim. (Son 2 senedir artik savunuyorum kendimi) ben de haliyle agresif ve asi birine donustum. Cabucak sinirleniyorum. (Bana bu konuda kiziyor ama beni bu hale getiren o farkinda degil) Hic bir duygumu belli edemem. Gizli gizli aglar, dusunur dururum. Iliskilerimde de ileriye donuk birseyler olmuyor. Basarisizim onun gozunde ve bunu yediremiyor sanirim. Kendi arkadaslarinin cocuklari iyi kotu evlendi, is sahibi ve birseyler yaptigi icin bana istedigi gibi davraniyor. Tam 3 kez evden gittim bu konular yuzunden. Otelde kaldim, arkadasimda kaldim. Fakat geri dondum. (Halbuki birikimim var, 1 sene hic calismasam bile idare ederim iyi kotu.)Aile deyip insan bi zaman sonra unutuyor ama maalesef hayat tekrardan ibaret benim icin. Babamsa tam bi sinsi. Annemin duygusu nasilsa hep oyle hareket ediyor.Kendine ait duygusu pek yok.mesala ikisi kavga edince annem kuser babamla konusmaz, babam da isteyken beni arayip ‘annen benle konusmuyo gel sen hallet , duzelt, isten izin al gel’ der (kac kez annem rahatsızlandi deyip yalan soyleyip izin aldigimi anlatamam size) Hep pohpohlansin istiyor, asla olaylari yonetme huyu yoktur. Cekip gider. Parasina guveniyor. Yani Cok cekmisler Zamaninda ama bilmiyorum dertleşmek istedim ne yapmaliyim ? Nasil davranmaliyim bilmiyorum. Is bulabilsem belki biraz uzaklasmis olurum ama sansima bulamiyorum. selamlar hepinize.
Kelin ilacı olsa kendi başına sürer misali, yazdıklarınızı okurken aileme benzettim biraz. Ben de 29 yaşındayım ve ailemle yaşıyorum. Yemeği annem yapar geri kalan temizlik, çamaşır, ütü, sofra kurma, kaldırma vs. ben yapıyorum . Kardeşlerim yemek konusunda seçici o yüzden annem yapıyor. Her yaptığım işi eleştirir hiç güzel söz söylemez. İllaki kusur bulacak şeyler söyler annem aynı sizin anneniz gibi. Anne , babanız olgunlaşmamış ve çocuk gibi davranıyorlar. Ruh sağlığınızı korumak ve bu toksik aile ortamından kurtulmak için bir iş bulup çalışıp birikim yapmak ya da ders çalışıp atanmaktan başka çareniz yok. Ama şuan özel bir yerde geçici olarak çalışmak o evde saatlerce durmaktansa size daha iyi gelir.
 
Back
X