- 10 Nisan 2017
- 1.376
- 2.818
- 48
- Konu Sahibi ellenoraa007
-
- #41
Babaniz sizi kocanizin mali olarak gordugu icin emanetsin diyor. Muhtemelen evlenmeden once de kendi mali olarak goruyordu bilmem anlatabildim mi
Bahsettiğiniz cinayet, tecavüz, taciz v.b insanlık suçları, farkındaysanız geri kalmış ülkelerde yoğunluktadır.Anneniz babanız ne emekler vermiştir eminim. Yazık olmuş hepsine. Daha kolay hayat diye nitelediginiz şey malesef ülkemiz standartlarinda büyük tehlikeleri peşinde getirir. Umarım bunu siz kendiniz idrak edene kadar, aileniz sizi kontrol etmeyi bırakmaz.
İnanırmısın onu bende gördümTerbiye sinirlarini aşan bir adet terbiyeli olmayan bir üye gördüm sanki
Bazn banada izin vermedklerinde ağladrdım. Ama bi süre sonra anladm ki iyiki yapmışlar ben olsam bende yaparım. Zaman kötü insan kendini bile zor koruyor bide evlat olunca başka. Yani tabi ebeveynlerin sennle tutumuda çok önemli. Ters tepme diye bişey var. Yüzde yüz ebeveyn haklı olmuyor neticesinde. Ama anlamaya çalış derim. Bide sen onlarn güvenini kaZandkça daha da özgür bırakcaklardı. Yani benm babamda 17de izin vermezdi. Ama 22 lerimde çok da karşmazdı. Yani sendeki olgunlaşmayı gördükçe değişeblrlerMerhaba hanımlar.
Bu belki dert sayılmaz ama sizinle paylaşmak görüşlerinizi almak istedim.
Ailem beni çok sıkıyor. Akşam saat 8'den sonra eve gelmem yasak. Sevgilim olması yasak. Evimden uzak bi yere gezmeye gitmem yasak.. Örneğin 1 saatlik uzaklikta bir yere.. Ben 20 yaşindayim henüz ve yanliş bir şeyde yapmiyorum.
Bugün sevgilimle buluştum. Anneme ve babama yalan söyledim kız arkadaşlarimlayim diye. Bu çok kötü bir şey ama diğer türlü asla izin vermezlerdi. Trafik vardi eve 10:30'da varabildim. Babam kapiya çikmis beni bekliyor. Sokak ortasinda bagirdi yalan söyluyorsun diye. Annem bu saatte ne işin var disarda diyor. Bunaldim artik. Bende gezmek istiyorum ama bir yandan yalan da söylemek istemiyorum.. Yanlis bir sey yapmadim sevgilimle asla yapmam.. Ama neden böyle hep yalan mi soylemek zorunda kalicam.
Soylemeden gecemeyecegim adama verdiginiz tepkinin özgür yetistirilmekle alakasi yok. Tehlike aninda akillica davranmassiniz. Polisi ariyorum esim geliyor demekte kimsenin aklina gelmeyecek bir sey gibi yazmışsınız. Düşüncenizi yanlis örnekle desteklemeye calistinizi soyliyim dedim.Bahsettiğiniz cinayet, tecavüz, taciz v.b insanlık suçları, farkındaysanız geri kalmış ülkelerde yoğunluktadır.
Dün gece yaşadığım bir olaydan bahsedeyim size örnek olsun.
Eşimle bir organizasyona davetliydik ve bebeği ailesine bıraktık.
Gece 1de almaya gittiğimizde ben arabada oturdum, eşim çıktı tek olarak.
O sırada arabanın yanında duran bir adam farkettim, hemen kapıları kilitleyip camı kapayıp, elime telefonu aldım.
Kıyafetim dekolte ve üzerimde mücevherler vardı, oldukça korktum ya hırsız ya sapık bu diye.
Adam telefonun flaşını yakıp içeri baktı yüzüme tuttu uzun uzun ve hemen bağırmaya başladım polisi arıyorum diye.
Yazık o da benden korktu, karşıdaki kreşin çalışanıymış, alarm çalınca bakmaya gelmiş ve arabadan müzik sesi gelip sürücü göremeyince hırsız zannetmiş beni.
Ben yalan olabileceğini düşündüğümden, eşim şuan aşağıya iniyor ve polisi arıyorum gece gece bir kadını taciz ediyorsunuz beni korkutuyorsunuz dava açacağım size diye bağırmaya devam ettim.
Adam ardına bakmadan okul servisine binip kaçtı.
Şimdi ben, özgür biri olarak yetiştirilmeseydim büyük ihtimal susup gizlenmeye çalışacak, mahallede bağırmaya çalışacak veyahut adama çıkışıp, hakaretler edip daha da sinirlerini zıplatacaktım.
Ve karşımdaki insan her türlü şeye açık olabilirdi.
Ama nasıl davranmam gerektiğini bildiğimden, çok şükür olaysız atlattık geceyi.
İşte mesele bu tür durumları engellemek için, kızları eve kapamak değil, başına her zaman bir şey gelme ihtimaline karşılık nasıl davranması gerektiğini ve haklarını öğretmek olmalı.
Kısıtlanan ailelerin kızlarının üniversiteye gelince NASIL gezdiklerini öyle bir gördüm ki... Her zaman o kızlara acıdım. O kısıtlanmışlık birden bire özgürlük ile buluşunca çok daha fazla yanlış yapıyorlar. çünkü birşey sanıyorlar, neyin iyi neyin kötü olduğunu bilmedikleri için her şeye atlıyorlar emin olun.Sıkmayan aile çocuğunu tecavüzcülerin kucağına atan ailemi oluyor? Bu tarz konularda hep söylerim yine söyleceğim. Eve sabahta geldim, gecede geldim, arkadaşımda da kaldım, şehirdışınada çıktım, kamplara, gezilerede gittim ve konakladım. Aileme hiç yalan söylemedim, başıma hiçbirşeycikler gelmedi. Ohh ailem iyiki kısıtlamış diyenler var. :)
İyiki ailem kısıtlamamış ve kısıtlamadıkları içinde kesinlikle kontrolsuz, umursamaz amman naparsa yapsın banane diyen bir aile olmadılar sadece yetiştirdikleri çocuklarına güvendiler. Çevremi, arkadaşlarımı tanıdılar. Geç geliyorsam , uzağa gıdıyorsam neyle seyahat edecegım kımler olacak dikkat ederlerdi, sureklı iletişimde olurduk.
Koruma yöntemi olarak eve tıkmak işin kolayına kaçmak oluyor. Birde ailen haklı diyip üniversiteye gıdınce gezersın, işin olunca gezersin diyolar? Üniversite öğrencisi olunca, mesleğin olunca başına birşey gelmeyeceğinin garantisi mi oluyor?
Eşim yokken dışarı çıktığımda erken gel bana emanetsin dese babam buna sevinmezdim üzülürdüm ayrıca.
Ben annemlere bağlıyken, ne akşam sekizi, okuldan servisle gelirdim de beş dakika oyalanamazdım. Arkadaşla buluşmak için dışarı çıkmadan önce tam olarak kimin çocuğuyla, nerede ne için buluşacağıma dair neredeyse power point sunumu gerekirdi. Ki bu gece çıkmak falan değil normal gündüz... Çok nadir olurdu izin alabildiğim. (ortaokulda sıfır, lisede bir kaç kere diyeyim o kadar) Çünkü okulda/dershanede zaten görüşüyorsunuz, ne gerek var, ne varmış bu kadar bu kızda da görüşeceksin vs. vs. olurdu. Sinemaya falan asla izin vermezlerdi zaten çünkü oralar kötü şeylerin yapıldığı yerlerdi. Aşırı baskıcı bir özel okula gönderdiler lisede fen lisesini kazandığım halde. Beni kontrol etsinler diye. Her adımım kontrol altındaydı.Merhaba hanımlar.
Bu belki dert sayılmaz ama sizinle paylaşmak görüşlerinizi almak istedim.
Ailem beni çok sıkıyor. Akşam saat 8'den sonra eve gelmem yasak. Sevgilim olması yasak. Evimden uzak bi yere gezmeye gitmem yasak.. Örneğin 1 saatlik uzaklikta bir yere.. Ben 20 yaşindayim henüz ve yanliş bir şeyde yapmiyorum.
Bugün sevgilimle buluştum. Anneme ve babama yalan söyledim kız arkadaşlarimlayim diye. Bu çok kötü bir şey ama diğer türlü asla izin vermezlerdi. Trafik vardi eve 10:30'da varabildim. Babam kapiya çikmis beni bekliyor. Sokak ortasinda bagirdi yalan söyluyorsun diye. Annem bu saatte ne işin var disarda diyor. Bunaldim artik. Bende gezmek istiyorum ama bir yandan yalan da söylemek istemiyorum.. Yanlis bir sey yapmadim sevgilimle asla yapmam.. Ama neden böyle hep yalan mi soylemek zorunda kalicam.
ben anlamıyorum gercekten demekki senin aile yapın külyürün böyle ailenin.Merhaba hanımlar.
Bu belki dert sayılmaz ama sizinle paylaşmak görüşlerinizi almak istedim.
Ailem beni çok sıkıyor. Akşam saat 8'den sonra eve gelmem yasak. Sevgilim olması yasak. Evimden uzak bi yere gezmeye gitmem yasak.. Örneğin 1 saatlik uzaklikta bir yere.. Ben 20 yaşindayim henüz ve yanliş bir şeyde yapmiyorum.
Bugün sevgilimle buluştum. Anneme ve babama yalan söyledim kız arkadaşlarimlayim diye. Bu çok kötü bir şey ama diğer türlü asla izin vermezlerdi. Trafik vardi eve 10:30'da varabildim. Babam kapiya çikmis beni bekliyor. Sokak ortasinda bagirdi yalan söyluyorsun diye. Annem bu saatte ne işin var disarda diyor. Bunaldim artik. Bende gezmek istiyorum ama bir yandan yalan da söylemek istemiyorum.. Yanlis bir sey yapmadim sevgilimle asla yapmam.. Ama neden böyle hep yalan mi soylemek zorunda kalicam.
Çok çirkin buldum babanızın tabirini. Eşinizin malı mısınız da ona emanet ediyor? Eskide kaldı bu söylemler artık.Eşim nadiren iş seyahatine gittiğinde, yan apartmandaki annemlerde kalıyorum. Evde bağırsam sesimi duyarlar neredeyse o kadar yakın. Ve babam, vakitli gel bana emanetsin diyor. Bilmem anlatabildim mi..
Evet ailem iyi ki kısıtlamış diyenler için ben de örnek vereyim. Az önceki postta ailemin ne kadar kısıtlayıcı olduğunu yazmıştım. Bana bir şey olmadı çünkü hep düzenli bir ilişkim vardı şu anki eşimle. O da bana yardımcı oldu.Sıkmayan aile çocuğunu tecavüzcülerin kucağına atan ailemi oluyor illa? Bu tarz konularda hep söylerim yine söyleceğim. Eve sabahta geldim, gecede geldim, arkadaşımda da kaldım, şehirdışınada çıktım, kamplara, gezilerede gittim ve konakladım. Aileme hiç yalan söylemedim, başıma hiçbirşeycikler gelmedi, kötü yollara düşmedim, madde bağımlısı olmadım, suç işlemedim. Ohh ailem iyiki kısıtlamış diyenler var. :)
İyiki ailem kısıtlamamış ve kısıtlamadıkları içinde kesinlikle kontrolsuz, umursamaz amman naparsa yapsın banane diyen bir aile olmadılar sadece yetiştirdikleri çocuklarına güvendiler. Çevremi, arkadaşlarımı tanıdılar. Geç geliyorsam , uzağa gıdıyorsam neyle seyahat edecegım kımler olacak dikkat ederlerdi, sureklı iletişimde olurduk.
Koruma yöntemi olarak eve tıkmak işin kolayına kaçmak oluyor. Birde ailen haklı diyip üniversiteye gıdınce gezersın, işin olunca gezersin diyolar? Üniversite öğrencisi olunca, mesleğin olunca başına birşey gelmeyeceğinin garantisi mi oluyor?
Eşim yokken dışarı çıktığımda erken gel bana emanetsin dese babam buna sevinmezdim üzülürdüm ayrıca.
Kısıtlanan ailelerin kızlarının üniversiteye gelince NASIL gezdiklerini öyle bir gördüm ki... Her zaman o kızlara acıdım. O kısıtlanmışlık birden bire özgürlük ile buluşunca çok daha fazla yanlış yapıyorlar. çünkü birşey sanıyorlar, neyin iyi neyin kötü olduğunu bilmedikleri için her şeye atlıyorlar emin olun.
Evet ailem iyi ki kısıtlamış diyenler için ben de örnek vereyim. Az önceki postta ailemin ne kadar kısıtlayıcı olduğunu yazmıştım. Bana bir şey olmadı çünkü hep düzenli bir ilişkim vardı şu anki eşimle. O da bana yardımcı oldu.
Ama kız kardeşim...
Ailemin o baskısına aşırı boyun eğmişti o. Ben yalan söyler bir şeyler yapardım lisede o bir şey yapmazdı. Kimlerle arkadaş olabileceğini ailem belirledi hep. Kendi kafalarında olan kişilerin çocukları. Üniversiteye gidince birden kendisine öğretilenden bambaşka bir hayat olduğunu öğrendi. Birden ayçiçeği gibi açıldı. Kardeşimi hiç birimiz tanıyamadık. Ailem uzaktan da baskı yapmaya çalıştı ama çok ters tepki aldılar. Kardeşimin gittiği psikologlarla babam kavga etti, çünkü hep onu çağırıp kızmışlar. Onlardan sonra ailem aşırı anlayışlı oldu. Yurtta kalamam bunalıyorum dedi diye ayrı ev açtılar başka şehirde. Okulunu okuyamadı, ailemi ilk başta kendisi çağırmıştı okulunun bulunduğu şehre ben sizsiz yapamam diye açılmasından önce. Sonra bu okulda yapamıyorum dedi başka şehre gitti.
İki üç kez intihar denemesi, arada uyuşturucu kullanımı var. Alkolizm için tedavisi uzun süredir devam ediyor. Ama doktor bile kendisine kısıtlayıcı bir şey söyleyince bana baskı yapıyor diye cinnet geçiriyor. Tek derdi bu. Ev arkadaşını kendi seçti. Sonra bana baskı yapıyor diye tutturdu. Ağzındaki tek laf baskı. Gece evde duramıyormuşşşş. Duvarlar baskı yapıyormuş. O yüzden geceleri hep dışarı çıkar. En son bir tecavüz davasında davasından vazgeçti, vazgeçme karşılığı karşı taraftan para aldı onunla geçiniyor. Ben o kadar ısrar ettim. Yaptığının karşılığını bulsun. Para için vaz mi geçilir? Hem cezasıı çeksin hem de tazminat zaten verir dava sonunda diye. Çocuğu ailesinin verdiği para tazminat miktarından daha çok olacak ve kendisine acil lazım diye vazgeçti, dinlemedi.
Baskı uysal insana dozunda yapılırsa belki iyi sonuç veriyor. Ama işte bu kadar ters de tepebilir.
Ahlak sınırı içinde size verilebilecek bir cevap yok. Malesef seviyenize inemeyeceğim.
Siz ilerde çocuğunuz olunca serbest birakirsiniz, yalandan kurtarmış ve tecavüzün kucağına bırakmış olursunuz. Bence cok modern(!) bir anne modeli.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?