- Konu Sahibi endoplazmikbirhatunum
-
- #1
canım sen sevmişsin, sevdiğin ile evlenmek istiyorsun. haklısın. kim istemez?
ama ailen de haklı. anne-baba olarak seni düşünüyorlar. 24 yaşında gencecik kız olarak "üvey anne" olacaksın. evlilik zaten çok zor. 4 senelik birliktelik ile evlendim. eşim benden 8 yaş büyük. aşkla evlendik. inan evlilik çok zor. evlenmeden sana böyle diyenler için aklından "ama biz çok aşığız, benim sevgilim bana gözü gibi bakar, kırmaz, kıyamaz..." diye geçiyordur. emin ol bugün burada kocasından dert yanan kadınların çoğu evlenmeden önce büyük aşk yaşıyolar, seviliyorlardı.
evlilik acayip bir şey... ailenin desteği arkandayken dahi bitebiliyor.erkeğin ailesi evlenmeden önce kıza hayranken, bir dediğini iki etmezken evlendikten sonra "el kızı" diyor, açığını arıyolar.
sen şimdi ailenin gönlünü yapmadan evlenirsen yarın sorun yaşadığında eşine karşı da "nasılsa dönemez" konumunda olursun. evlenene kadar kul köle olan erkek evlendikten sonra nasılsa artık dönüşü yok ne desem kabul edecektir diye ilgilenmez, duyarsız oluyor. kadın daha fedakar çünkü biliyor ve kullanıyorlar.
eşinin evladı anaannesi ile yaşıyor da olsa elbetteki babasına gelecek, kalacak. sen dünya iyisi de olsa gene de sorunlar çıkabilir. inşallah çıkmaz tabi. ama herşeyi gözönünde bulundurman gerek. eski eşi kıskanabilir seni. eşinin evladı kıskanabilir seni. geçsin çocuğunuz olacak. öz evladını ayrı ona ayrı diye eşin kızabilir... eşinin çocuğuyla da aranızda sadece 9 yaş var. bu da sorun olabilir.
sen şu an aşıksın. aşıkken insan görmüyor. evlenip adama alıştıktan sonra "aaa ben aslında görmüşüm ama kondurmmaışım ah benim salak kafam" diyor insanlar.
o yüzden en objektif bakabilecek insanlar ailen. tabi ki şu an önyargıyla bakıyorlar. zaman ver onlara. asla izinsiz bir şey yapma. bekle... senin ne kadar sevdiğini, vazgeçmeyeceğini görünce zaten kendileri çağırıp tanışmak isteyecekler. tanısınlar, gerekli gördükleri bir şey varsa seni uyarırlar. sen gene de emin durursan evlendirirler.
bak çocuğunun eş adayını istemeyen aileler tanıyorum. aileler diyor ki "belki vazgeçer ağırdan alıyorum" o sürede de ayrılmadılarsa "hayırlısı artık napalım evlensinler" diyorlar.
hakkında hayırlısı olsun. hayırlısını dile. sevgilinle sadece "evlenebilme" olayına takılma. onu analiz etmeye devam et. kendini de analiz et. çocuklu bir adamla evli olmanın sorumluluğunu alabilecek misin diye. burda o durumda kadınlar vardır. onlara sor ne gibi zorluklar çekiyorlar?
ailene rest çekip gidip mutsuz olursan çok pişman olursun. kimse o duruma düşmesin inşallah.
canım sen sevmişsin, sevdiğin ile evlenmek istiyorsun. haklısın. kim istemez?
ama ailen de haklı. anne-baba olarak seni düşünüyorlar. 24 yaşında gencecik kız olarak "üvey anne" olacaksın. evlilik zaten çok zor. 4 senelik birliktelik ile evlendim. eşim benden 8 yaş büyük. aşkla evlendik. inan evlilik çok zor. evlenmeden sana böyle diyenler için aklından "ama biz çok aşığız, benim sevgilim bana gözü gibi bakar, kırmaz, kıyamaz..." diye geçiyordur. emin ol bugün burada kocasından dert yanan kadınların çoğu evlenmeden önce büyük aşk yaşıyolar, seviliyorlardı.
evlilik acayip bir şey... ailenin desteği arkandayken dahi bitebiliyor.erkeğin ailesi evlenmeden önce kıza hayranken, bir dediğini iki etmezken evlendikten sonra "el kızı" diyor, açığını arıyolar.
sen şimdi ailenin gönlünü yapmadan evlenirsen yarın sorun yaşadığında eşine karşı da "nasılsa dönemez" konumunda olursun. evlenene kadar kul köle olan erkek evlendikten sonra nasılsa artık dönüşü yok ne desem kabul edecektir diye ilgilenmez, duyarsız oluyor. kadın daha fedakar çünkü biliyor ve kullanıyorlar.
eşinin evladı anaannesi ile yaşıyor da olsa elbetteki babasına gelecek, kalacak. sen dünya iyisi de olsa gene de sorunlar çıkabilir. inşallah çıkmaz tabi. ama herşeyi gözönünde bulundurman gerek. eski eşi kıskanabilir seni. eşinin evladı kıskanabilir seni. geçsin çocuğunuz olacak. öz evladını ayrı ona ayrı diye eşin kızabilir... eşinin çocuğuyla da aranızda sadece 9 yaş var. bu da sorun olabilir.
sen şu an aşıksın. aşıkken insan görmüyor. evlenip adama alıştıktan sonra "aaa ben aslında görmüşüm ama kondurmmaışım ah benim salak kafam" diyor insanlar.
o yüzden en objektif bakabilecek insanlar ailen. tabi ki şu an önyargıyla bakıyorlar. zaman ver onlara. asla izinsiz bir şey yapma. bekle... senin ne kadar sevdiğini, vazgeçmeyeceğini görünce zaten kendileri çağırıp tanışmak isteyecekler. tanısınlar, gerekli gördükleri bir şey varsa seni uyarırlar. sen gene de emin durursan evlendirirler.
bak çocuğunun eş adayını istemeyen aileler tanıyorum. aileler diyor ki "belki vazgeçer ağırdan alıyorum" o sürede de ayrılmadılarsa "hayırlısı artık napalım evlensinler" diyorlar.
hakkında hayırlısı olsun. hayırlısını dile. sevgilinle sadece "evlenebilme" olayına takılma. onu analiz etmeye devam et. kendini de analiz et. çocuklu bir adamla evli olmanın sorumluluğunu alabilecek misin diye. burda o durumda kadınlar vardır. onlara sor ne gibi zorluklar çekiyorlar?
ailene rest çekip gidip mutsuz olursan çok pişman olursun. kimse o duruma düşmesin inşallah.
canım sen sevmişsin, sevdiğin ile evlenmek istiyorsun. haklısın. kim istemez?
ama ailen de haklı. anne-baba olarak seni düşünüyorlar. 24 yaşında gencecik kız olarak "üvey anne" olacaksın. evlilik zaten çok zor. 4 senelik birliktelik ile evlendim. eşim benden 8 yaş büyük. aşkla evlendik. inan evlilik çok zor. evlenmeden sana böyle diyenler için aklından "ama biz çok aşığız, benim sevgilim bana gözü gibi bakar, kırmaz, kıyamaz..." diye geçiyordur. emin ol bugün burada kocasından dert yanan kadınların çoğu evlenmeden önce büyük aşk yaşıyolar, seviliyorlardı.
evlilik acayip bir şey... ailenin desteği arkandayken dahi bitebiliyor.erkeğin ailesi evlenmeden önce kıza hayranken, bir dediğini iki etmezken evlendikten sonra "el kızı" diyor, açığını arıyolar.
sen şimdi ailenin gönlünü yapmadan evlenirsen yarın sorun yaşadığında eşine karşı da "nasılsa dönemez" konumunda olursun. evlenene kadar kul köle olan erkek evlendikten sonra nasılsa artık dönüşü yok ne desem kabul edecektir diye ilgilenmez, duyarsız oluyor. kadın daha fedakar çünkü biliyor ve kullanıyorlar.
eşinin evladı anaannesi ile yaşıyor da olsa elbetteki babasına gelecek, kalacak. sen dünya iyisi de olsa gene de sorunlar çıkabilir. inşallah çıkmaz tabi. ama herşeyi gözönünde bulundurman gerek. eski eşi kıskanabilir seni. eşinin evladı kıskanabilir seni. geçsin çocuğunuz olacak. öz evladını ayrı ona ayrı diye eşin kızabilir... eşinin çocuğuyla da aranızda sadece 9 yaş var. bu da sorun olabilir.
sen şu an aşıksın. aşıkken insan görmüyor. evlenip adama alıştıktan sonra "aaa ben aslında görmüşüm ama kondurmmaışım ah benim salak kafam" diyor insanlar.
o yüzden en objektif bakabilecek insanlar ailen. tabi ki şu an önyargıyla bakıyorlar. zaman ver onlara. asla izinsiz bir şey yapma. bekle... senin ne kadar sevdiğini, vazgeçmeyeceğini görünce zaten kendileri çağırıp tanışmak isteyecekler. tanısınlar, gerekli gördükleri bir şey varsa seni uyarırlar. sen gene de emin durursan evlendirirler.
bak çocuğunun eş adayını istemeyen aileler tanıyorum. aileler diyor ki "belki vazgeçer ağırdan alıyorum" o sürede de ayrılmadılarsa "hayırlısı artık napalım evlensinler" diyorlar.
hakkında hayırlısı olsun. hayırlısını dile. sevgilinle sadece "evlenebilme" olayına takılma. onu analiz etmeye devam et. kendini de analiz et. çocuklu bir adamla evli olmanın sorumluluğunu alabilecek misin diye. burda o durumda kadınlar vardır. onlara sor ne gibi zorluklar çekiyorlar?
ailene rest çekip gidip mutsuz olursan çok pişman olursun. kimse o duruma düşmesin inşallah.
Uzun uzun düşünmeniz lazım bu konuyu.
Bir değil iki değil on kere düşünmeniz lazım.
Böyle bir ortamda büyüdüm çünkü.
Şimdi siz diyorsunuz ki kızı anneannesinde kalacak sorun olmaz.
Kesinlikle öyle değil.
Ben üvey ablalarımla,abimle aynı evde büyümedim.Şu kadar diyeyim.Annemle babam arasındaki tüm sorunlar bu sebeplerle çıkmıştır.
Benim de kızım olsa ben de evlenmiş ayrılmış çocuklu biriyle evlenmesini istemem.
Çünkü ne kadar uzak olursa olsun,ne o evlat kabullenebiliyor babasının yeni eşini ne de eş o evlatları kabullenebiliyor.
Mantıken kabulleniyorsunuz ama kalp kabullenemiyor.
Bu olayın benzerini yaşadık... Ve sonuç kimsenin tahmin edemeyeceği kadar mutluluk...
Kaderci bir insanım ben, yazılmışsa yaşarsın...
Bir yakınımız boşanmış ve 5 yaşında kızı olan bir bayanı sevdi...
Ama erkeğin ilk evliliği olduğu için ailesi kabul etmedi, düğününe bile giden olmadı, yaşanan kargaşaları sen düşün artık...
Evlendiler, şimdi o gelin baştacı biliyor musun? Neden çünkü oğullarının çocuğu olmuyor, problemli...
Hatta her görüştüğümüzde söyler benim kısmetim bu çocuk sahibi olamıycam içinde Allah bana eşimi ve kızını gönderdi... diye...
Dilerim sende istediğinle, mutlu olursun canım...Ailene de kızma onlarda senin iyliğini düşünüyorlar...
Hakkında hayırlısı olur inşallah...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?