Ailemi bir türlü ikna edemedim

endoplazmikbirhatunum

Çok sevioooo
Kayıtlı Üye
8 Ağustos 2009
84
1
86
İçel Mersin
2 senedir bir birlikteliğim var 24 yaşındayım ve artık kaçak görüşmelerden sıkıldığım ve zamanı geldiğini düşündüğüm için aileme açılmaya karar verdim. Erkek arkadaşımda32 yaşında. 17 yaşında evlenmiş ve boşanmış o evliliğinde 13 yaşında bir kızı var ama o anneannesinde kalıyor kızıyla ilgili hiç bir sorun yok. Ailem bunu öğrenince haliyle karşı çıktı tamam bende aileme hak veriyorum ama sevdim bir kere vazgeçemiyorum oda bende bir kaç defa denedik hatta ne o benim ailemi üzmek istedi ne de ben ama baktık olmuyor ikimizde vazgeçemiyoruz .Annem biraz ikna oldu gibi hatta artık ben sana engel olamıyorum babana söyleyeyim çağırsın konuşsun ne olacaksa olsun dedi ama babam kesinlikle konuşmam elin adamıyla ne konuşacağım ben söyle o kızına unutsun diyor. Oldu ben zaten robotum duygularım yok benim babam dedi diye hemen unutuveririm zaten canımm:( Yaa ailemi kırmadan etmeden nasıl ben kabul ettireceğim. Üzmek istemiyorum onları:///
 
Son düzenleme:
canım sen sevmişsin, sevdiğin ile evlenmek istiyorsun. haklısın. kim istemez?

ama ailen de haklı. anne-baba olarak seni düşünüyorlar. 24 yaşında gencecik kız olarak "üvey anne" olacaksın. evlilik zaten çok zor. 4 senelik birliktelik ile evlendim. eşim benden 8 yaş büyük. aşkla evlendik. inan evlilik çok zor. evlenmeden sana böyle diyenler için aklından "ama biz çok aşığız, benim sevgilim bana gözü gibi bakar, kırmaz, kıyamaz..." diye geçiyordur. emin ol bugün burada kocasından dert yanan kadınların çoğu evlenmeden önce büyük aşk yaşıyolar, seviliyorlardı.

evlilik acayip bir şey... ailenin desteği arkandayken dahi bitebiliyor.erkeğin ailesi evlenmeden önce kıza hayranken, bir dediğini iki etmezken evlendikten sonra "el kızı" diyor, açığını arıyolar.

sen şimdi ailenin gönlünü yapmadan evlenirsen yarın sorun yaşadığında eşine karşı da "nasılsa dönemez" konumunda olursun. evlenene kadar kul köle olan erkek evlendikten sonra nasılsa artık dönüşü yok ne desem kabul edecektir diye ilgilenmez, duyarsız oluyor. kadın daha fedakar çünkü biliyor ve kullanıyorlar.

eşinin evladı anaannesi ile yaşıyor da olsa elbetteki babasına gelecek, kalacak. sen dünya iyisi de olsa gene de sorunlar çıkabilir. inşallah çıkmaz tabi. ama herşeyi gözönünde bulundurman gerek. eski eşi kıskanabilir seni. eşinin evladı kıskanabilir seni. geçsin çocuğunuz olacak. öz evladını ayrı ona ayrı diye eşin kızabilir... eşinin çocuğuyla da aranızda sadece 9 yaş var. bu da sorun olabilir.

sen şu an aşıksın. aşıkken insan görmüyor. evlenip adama alıştıktan sonra "aaa ben aslında görmüşüm ama kondurmmaışım ah benim salak kafam" diyor insanlar.

o yüzden en objektif bakabilecek insanlar ailen. tabi ki şu an önyargıyla bakıyorlar. zaman ver onlara. asla izinsiz bir şey yapma. bekle... senin ne kadar sevdiğini, vazgeçmeyeceğini görünce zaten kendileri çağırıp tanışmak isteyecekler. tanısınlar, gerekli gördükleri bir şey varsa seni uyarırlar. sen gene de emin durursan evlendirirler.

bak çocuğunun eş adayını istemeyen aileler tanıyorum. aileler diyor ki "belki vazgeçer ağırdan alıyorum" o sürede de ayrılmadılarsa "hayırlısı artık napalım evlensinler" diyorlar.

hakkında hayırlısı olsun. hayırlısını dile. sevgilinle sadece "evlenebilme" olayına takılma. onu analiz etmeye devam et. kendini de analiz et. çocuklu bir adamla evli olmanın sorumluluğunu alabilecek misin diye. burda o durumda kadınlar vardır. onlara sor ne gibi zorluklar çekiyorlar?

ailene rest çekip gidip mutsuz olursan çok pişman olursun. kimse o duruma düşmesin inşallah.
 
canım sen sevmişsin, sevdiğin ile evlenmek istiyorsun. haklısın. kim istemez?

ama ailen de haklı. anne-baba olarak seni düşünüyorlar. 24 yaşında gencecik kız olarak "üvey anne" olacaksın. evlilik zaten çok zor. 4 senelik birliktelik ile evlendim. eşim benden 8 yaş büyük. aşkla evlendik. inan evlilik çok zor. evlenmeden sana böyle diyenler için aklından "ama biz çok aşığız, benim sevgilim bana gözü gibi bakar, kırmaz, kıyamaz..." diye geçiyordur. emin ol bugün burada kocasından dert yanan kadınların çoğu evlenmeden önce büyük aşk yaşıyolar, seviliyorlardı.

evlilik acayip bir şey... ailenin desteği arkandayken dahi bitebiliyor.erkeğin ailesi evlenmeden önce kıza hayranken, bir dediğini iki etmezken evlendikten sonra "el kızı" diyor, açığını arıyolar.

sen şimdi ailenin gönlünü yapmadan evlenirsen yarın sorun yaşadığında eşine karşı da "nasılsa dönemez" konumunda olursun. evlenene kadar kul köle olan erkek evlendikten sonra nasılsa artık dönüşü yok ne desem kabul edecektir diye ilgilenmez, duyarsız oluyor. kadın daha fedakar çünkü biliyor ve kullanıyorlar.

eşinin evladı anaannesi ile yaşıyor da olsa elbetteki babasına gelecek, kalacak. sen dünya iyisi de olsa gene de sorunlar çıkabilir. inşallah çıkmaz tabi. ama herşeyi gözönünde bulundurman gerek. eski eşi kıskanabilir seni. eşinin evladı kıskanabilir seni. geçsin çocuğunuz olacak. öz evladını ayrı ona ayrı diye eşin kızabilir... eşinin çocuğuyla da aranızda sadece 9 yaş var. bu da sorun olabilir.

sen şu an aşıksın. aşıkken insan görmüyor. evlenip adama alıştıktan sonra "aaa ben aslında görmüşüm ama kondurmmaışım ah benim salak kafam" diyor insanlar.

o yüzden en objektif bakabilecek insanlar ailen. tabi ki şu an önyargıyla bakıyorlar. zaman ver onlara. asla izinsiz bir şey yapma. bekle... senin ne kadar sevdiğini, vazgeçmeyeceğini görünce zaten kendileri çağırıp tanışmak isteyecekler. tanısınlar, gerekli gördükleri bir şey varsa seni uyarırlar. sen gene de emin durursan evlendirirler.

bak çocuğunun eş adayını istemeyen aileler tanıyorum. aileler diyor ki "belki vazgeçer ağırdan alıyorum" o sürede de ayrılmadılarsa "hayırlısı artık napalım evlensinler" diyorlar.

hakkında hayırlısı olsun. hayırlısını dile. sevgilinle sadece "evlenebilme" olayına takılma. onu analiz etmeye devam et. kendini de analiz et. çocuklu bir adamla evli olmanın sorumluluğunu alabilecek misin diye. burda o durumda kadınlar vardır. onlara sor ne gibi zorluklar çekiyorlar?

ailene rest çekip gidip mutsuz olursan çok pişman olursun. kimse o duruma düşmesin inşallah.


Aileme asla sırt dönemem onlarında bana sırt dönmesini istemem onlar ikna olana kadar bekleyeceğim bir tarafta ailem bir tarafta sevdiğim adam ortada kalmak çok kötü bir durum. Babam çok istiyorsa gidip evlensin bende ardından notere gider evlatlıktan hemen red ederim demiş :( Umarım bir gün kabul ederler :97:
 
canım sen sevmişsin, sevdiğin ile evlenmek istiyorsun. haklısın. kim istemez?

ama ailen de haklı. anne-baba olarak seni düşünüyorlar. 24 yaşında gencecik kız olarak "üvey anne" olacaksın. evlilik zaten çok zor. 4 senelik birliktelik ile evlendim. eşim benden 8 yaş büyük. aşkla evlendik. inan evlilik çok zor. evlenmeden sana böyle diyenler için aklından "ama biz çok aşığız, benim sevgilim bana gözü gibi bakar, kırmaz, kıyamaz..." diye geçiyordur. emin ol bugün burada kocasından dert yanan kadınların çoğu evlenmeden önce büyük aşk yaşıyolar, seviliyorlardı.

evlilik acayip bir şey... ailenin desteği arkandayken dahi bitebiliyor.erkeğin ailesi evlenmeden önce kıza hayranken, bir dediğini iki etmezken evlendikten sonra "el kızı" diyor, açığını arıyolar.

sen şimdi ailenin gönlünü yapmadan evlenirsen yarın sorun yaşadığında eşine karşı da "nasılsa dönemez" konumunda olursun. evlenene kadar kul köle olan erkek evlendikten sonra nasılsa artık dönüşü yok ne desem kabul edecektir diye ilgilenmez, duyarsız oluyor. kadın daha fedakar çünkü biliyor ve kullanıyorlar.

eşinin evladı anaannesi ile yaşıyor da olsa elbetteki babasına gelecek, kalacak. sen dünya iyisi de olsa gene de sorunlar çıkabilir. inşallah çıkmaz tabi. ama herşeyi gözönünde bulundurman gerek. eski eşi kıskanabilir seni. eşinin evladı kıskanabilir seni. geçsin çocuğunuz olacak. öz evladını ayrı ona ayrı diye eşin kızabilir... eşinin çocuğuyla da aranızda sadece 9 yaş var. bu da sorun olabilir.

sen şu an aşıksın. aşıkken insan görmüyor. evlenip adama alıştıktan sonra "aaa ben aslında görmüşüm ama kondurmmaışım ah benim salak kafam" diyor insanlar.

o yüzden en objektif bakabilecek insanlar ailen. tabi ki şu an önyargıyla bakıyorlar. zaman ver onlara. asla izinsiz bir şey yapma. bekle... senin ne kadar sevdiğini, vazgeçmeyeceğini görünce zaten kendileri çağırıp tanışmak isteyecekler. tanısınlar, gerekli gördükleri bir şey varsa seni uyarırlar. sen gene de emin durursan evlendirirler.

bak çocuğunun eş adayını istemeyen aileler tanıyorum. aileler diyor ki "belki vazgeçer ağırdan alıyorum" o sürede de ayrılmadılarsa "hayırlısı artık napalım evlensinler" diyorlar.

hakkında hayırlısı olsun. hayırlısını dile. sevgilinle sadece "evlenebilme" olayına takılma. onu analiz etmeye devam et. kendini de analiz et. çocuklu bir adamla evli olmanın sorumluluğunu alabilecek misin diye. burda o durumda kadınlar vardır. onlara sor ne gibi zorluklar çekiyorlar?

ailene rest çekip gidip mutsuz olursan çok pişman olursun. kimse o duruma düşmesin inşallah.

çok güzel bir yorum olmuş, çok beğendim. seni ailenden daha iyi tanıyan kimse yoktur. ne kadarına katlanabilirsin dayanma noktan nedir onlar daha iyi bilirler. seni sokakta bulmadılar ki göz göre göre mutsuz olmanı istesinler. "onu analiz etmeye devam et. kendini de analiz et" kesinlikle katılıyorum buffy2'ye.
 
canım sen sevmişsin, sevdiğin ile evlenmek istiyorsun. haklısın. kim istemez?

ama ailen de haklı. anne-baba olarak seni düşünüyorlar. 24 yaşında gencecik kız olarak "üvey anne" olacaksın. evlilik zaten çok zor. 4 senelik birliktelik ile evlendim. eşim benden 8 yaş büyük. aşkla evlendik. inan evlilik çok zor. evlenmeden sana böyle diyenler için aklından "ama biz çok aşığız, benim sevgilim bana gözü gibi bakar, kırmaz, kıyamaz..." diye geçiyordur. emin ol bugün burada kocasından dert yanan kadınların çoğu evlenmeden önce büyük aşk yaşıyolar, seviliyorlardı.

evlilik acayip bir şey... ailenin desteği arkandayken dahi bitebiliyor.erkeğin ailesi evlenmeden önce kıza hayranken, bir dediğini iki etmezken evlendikten sonra "el kızı" diyor, açığını arıyolar.

sen şimdi ailenin gönlünü yapmadan evlenirsen yarın sorun yaşadığında eşine karşı da "nasılsa dönemez" konumunda olursun. evlenene kadar kul köle olan erkek evlendikten sonra nasılsa artık dönüşü yok ne desem kabul edecektir diye ilgilenmez, duyarsız oluyor. kadın daha fedakar çünkü biliyor ve kullanıyorlar.

eşinin evladı anaannesi ile yaşıyor da olsa elbetteki babasına gelecek, kalacak. sen dünya iyisi de olsa gene de sorunlar çıkabilir. inşallah çıkmaz tabi. ama herşeyi gözönünde bulundurman gerek. eski eşi kıskanabilir seni. eşinin evladı kıskanabilir seni. geçsin çocuğunuz olacak. öz evladını ayrı ona ayrı diye eşin kızabilir... eşinin çocuğuyla da aranızda sadece 9 yaş var. bu da sorun olabilir.

sen şu an aşıksın. aşıkken insan görmüyor. evlenip adama alıştıktan sonra "aaa ben aslında görmüşüm ama kondurmmaışım ah benim salak kafam" diyor insanlar.

o yüzden en objektif bakabilecek insanlar ailen. tabi ki şu an önyargıyla bakıyorlar. zaman ver onlara. asla izinsiz bir şey yapma. bekle... senin ne kadar sevdiğini, vazgeçmeyeceğini görünce zaten kendileri çağırıp tanışmak isteyecekler. tanısınlar, gerekli gördükleri bir şey varsa seni uyarırlar. sen gene de emin durursan evlendirirler.

bak çocuğunun eş adayını istemeyen aileler tanıyorum. aileler diyor ki "belki vazgeçer ağırdan alıyorum" o sürede de ayrılmadılarsa "hayırlısı artık napalım evlensinler" diyorlar.

hakkında hayırlısı olsun. hayırlısını dile. sevgilinle sadece "evlenebilme" olayına takılma. onu analiz etmeye devam et. kendini de analiz et. çocuklu bir adamla evli olmanın sorumluluğunu alabilecek misin diye. burda o durumda kadınlar vardır. onlara sor ne gibi zorluklar çekiyorlar?

ailene rest çekip gidip mutsuz olursan çok pişman olursun. kimse o duruma düşmesin inşallah.

çok güzel bir yorum olmuş, çok beğendim. seni ailenden daha iyi tanıyan kimse yoktur. ne kadarına katlanabilirsin dayanma noktan nedir onlar daha iyi bilirler. seni sokakta bulmadılar ki göz göre göre mutsuz olmanı istesinler. "onu analiz etmeye devam et. kendini de analiz et" kesinlikle katılıyorum buffy2'ye.
 
Uzun uzun düşünmeniz lazım bu konuyu.
Bir değil iki değil on kere düşünmeniz lazım.
Böyle bir ortamda büyüdüm çünkü.
Şimdi siz diyorsunuz ki kızı anneannesinde kalacak sorun olmaz.
Kesinlikle öyle değil.
Ben üvey ablalarımla,abimle aynı evde büyümedim.Şu kadar diyeyim.Annemle babam arasındaki tüm sorunlar bu sebeplerle çıkmıştır.
Benim de kızım olsa ben de evlenmiş ayrılmış çocuklu biriyle evlenmesini istemem.
Çünkü ne kadar uzak olursa olsun,ne o evlat kabullenebiliyor babasının yeni eşini ne de eş o evlatları kabullenebiliyor.
Mantıken kabulleniyorsunuz ama kalp kabullenemiyor.
 
Uzun uzun düşünmeniz lazım bu konuyu.
Bir değil iki değil on kere düşünmeniz lazım.
Böyle bir ortamda büyüdüm çünkü.
Şimdi siz diyorsunuz ki kızı anneannesinde kalacak sorun olmaz.
Kesinlikle öyle değil.
Ben üvey ablalarımla,abimle aynı evde büyümedim.Şu kadar diyeyim.Annemle babam arasındaki tüm sorunlar bu sebeplerle çıkmıştır.
Benim de kızım olsa ben de evlenmiş ayrılmış çocuklu biriyle evlenmesini istemem.
Çünkü ne kadar uzak olursa olsun,ne o evlat kabullenebiliyor babasının yeni eşini ne de eş o evlatları kabullenebiliyor.
Mantıken kabulleniyorsunuz ama kalp kabullenemiyor.

Haklısın ilk başta beni tanımadan önce kabullenemedi zaten ama beni tanıdıkça çok sevdi hatta vaftiz anne diye şakalaşırız sürekli bana ne zaman evleniyorsunuz diye soruyor oda çok istiyor onun ailesiyle kızıyla benim hiç sorunum yok tek sorun ailemin kabul etmemesi onlara da hak veriyorum tabi öyle kabul edilecek bir konu değil ama belki de benim kaderimde bu insan vardır ama dimi kaderinde varsa önüne geçebilir misin ki :50::50::50:
 
Bu olayın benzerini yaşadık... Ve sonuç kimsenin tahmin edemeyeceği kadar mutluluk...

Kaderci bir insanım ben, yazılmışsa yaşarsın...

Bir yakınımız boşanmış ve 5 yaşında kızı olan bir bayanı sevdi...

Ama erkeğin ilk evliliği olduğu için ailesi kabul etmedi, düğününe bile giden olmadı, yaşanan kargaşaları sen düşün artık...

Evlendiler, şimdi o gelin baştacı biliyor musun? Neden çünkü oğullarının çocuğu olmuyor, problemli...

Hatta her görüştüğümüzde söyler benim kısmetim bu çocuk sahibi olamıycam içinde Allah bana eşimi ve kızını gönderdi... diye...

Dilerim sende istediğinle, mutlu olursun canım...Ailene de kızma onlarda senin iyliğini düşünüyorlar...

Hakkında hayırlısı olur inşallah...
 
Bu olayın benzerini yaşadık... Ve sonuç kimsenin tahmin edemeyeceği kadar mutluluk...

Kaderci bir insanım ben, yazılmışsa yaşarsın...

Bir yakınımız boşanmış ve 5 yaşında kızı olan bir bayanı sevdi...

Ama erkeğin ilk evliliği olduğu için ailesi kabul etmedi, düğününe bile giden olmadı, yaşanan kargaşaları sen düşün artık...

Evlendiler, şimdi o gelin baştacı biliyor musun? Neden çünkü oğullarının çocuğu olmuyor, problemli...

Hatta her görüştüğümüzde söyler benim kısmetim bu çocuk sahibi olamıycam içinde Allah bana eşimi ve kızını gönderdi... diye...

Dilerim sende istediğinle, mutlu olursun canım...Ailene de kızma onlarda senin iyliğini düşünüyorlar...

Hakkında hayırlısı olur inşallah...


İnşallah benimde mutlu sonla biter :/ Aileme kızmıyorum zaten kızamam ki :(
 
Back
X