merhaba arkadaşlar...
Ben 30 yaşında bir bayanim.Farkli fikirler almak benim icinde guzel olucaktir.
Ben baskici bi aile büyüdum.Sürekli birileriyle karsilastirmalar.Küçük görmeler kendi fikirlerini sana dayatmaya çalişmalar üniversite,iş,yaşam her konuda sen bilmezsin yapamazsın ve senin icin sunu yaptik bunu yaptik üniversiteye gönderdik para döktük yapilanlarla başa kalkilan cümlelerle yillardir karsilastim.Üniversiteyi bitirdim ve yillardir çalisip kendi ayaklarim üzerinde durmaya çalisiyorum ara ara kpss denedim o ara calismadim ama yapamadim atanamadim bende bitirmiş oldugum bölumden yani spor bölumunden ekmegimi kazaniyorum.
Yaşadigim yerde ablamla birlikte kaliyoruz ailem küçük bir ilcede ikamet ediyor.Fakat ablamda sorunlu bir kişilige sahip bir insandir.Hatta bana yeri gelir amelelik mi yapicaksin hep diye aşagiladigi bile olmustur.Maddi olarak kendisinden yüksek bi mebla almama ragmen.
Erkek arkadasimda benimle ayni sektörde kendiside milli antrenör ve kendi salonu olan bir insan fakat ayni yerde calismiyoruz ama ikinci salonu acmak üzere orda beraber calisabiliriz.
Biz hayatimizi birlestirmeye karar verdik ve bende aileme hayatimda biri oldugunu soledim zaten evlilik kararindan öncede bahsetmistim kendilerine.Ailem arkadasimin ne is yaptigini,ailesini herseyi biliyorlardi.Ailem getir tanisalim dedi annem dedigim dedik bir insan oldugu için bayramdan önce illaki tanistir diye tutturdu.İzindi falan derken bi sekilde ayarladik kendisi bi gun uykusuz bi sekilde benimle yollara düştü.Tabi yolda cok problemler oldu neymis kendi arabasiyla gelmemisiz diye binbir surat yapti.Hatta yolda bile nerdesiniz diye sormadi.
Ailemin yanina gittik tanisildi sorular soruldu.Ama ailem bu sefer yüz cevirmeye başladi.Memur değilmiş.Ticaret yapiyor batmakta var cikmakta.Çocuk cok göz acik biriymiş.Sanki saf olsa cok saf biri demiceklermis gibi.Vasifsizmiş.Ailesi ailemize uygun degilmiş.Çünkü babam ögretmenmiş agirligi varmis sayginmiş ama onun babasi meslegi bize uygun degilmiş.Evi arabasi dükyani olmasi yalanmiş beni kandiriyomuş cocuk çünķü benim diplomami kullanicakmiş.daha ne hakaretler ne hakaretler.Hatta benim cantami hep taşir agir oldugu icin onu bile benim gözümu boyamak için yapiyormuş.. vb bir sürü sey....ikinci gün;
köyde dügun vardi tutturdular gidelim diye bende cocukluk arkadasim yemege davet etti oraya gidelim biz dedim çünkü basima geliceklerden haberim vardi.(Arkadaşimi da ailem cok sever ve cok iyi bilirler) zorla bizi götürdüler.Köy ortamini çogumuz bilir.Ben hayatimda hic kimseyi ne ailemle tanistirdim nede büyüklerimle haliyle bizi gören hayirli olsun dedi.Annem babam başladilar bağirmaya ne hayirli olsunu diye.Öyle diyeceklerini biliyosunuz o zaman ne demeye bizi pesinize takiyorsunuz.Bunun cevabini sonradan ögrendim benim kizimida istiyolar vermiyoz demek içinmiş.Herkes birini getiriyormuş ayriliverirmisim nolcakmiş.Biri gider biri gelirmiş.Hic bana uymayan şeyler.Bizi oraya götürüp hic ilgilenmediler bile..bize bir sürü sey yaptilar.ve biz döndük...
Bayramda ailemin yanina gittim bana demediklerini birakmadilar.evlatliktan red ederime kadar gitti olay babam yine yaptirimlarina başladi yok işi birakicaksin birakmazsan seni buraya getiririm.sen safsin anlamazsin ama yeri geldiginde de yaşıtlarin evlendi sen evde kaldin kimseyi bulamadin derdi.Her istemeye gelene de mutlaka bir kurp takarlardi.Karsi tarafin iyi mi kotu mu merhametli mi buna bakicana vasifsiz memur degil hep ön planda bu vardi.Tamam belki buda önemli ama ilk başta kizimi mutlu eder mi diye bakmasi gerekmez mi? Simdi ise beni ne ariyolar ne soruyolar.Ablami süreklip arayip ablam diğer odaya gecip biseyler konusuyolar.Ablamla hic yanimda olmuyo eskiden erkek arkadasimi cok severdi ama simdi cephe almis durumda ve ben sastim kaldim nasil ikna edicemi ortada bi savas var ne kim kazanicak belli degil.
Kacmak gibi bi düsuncem yok hersey güzellikle hallolsun istiyorum.İkna etme cabasi icerisindeyim ama her adimim geri tepiliyo naparim ne ederim hic bilmiyorum.....Düşünceleriniz için simdiden teşekkürler...
Ben 30 yaşında bir bayanim.Farkli fikirler almak benim icinde guzel olucaktir.
Ben baskici bi aile büyüdum.Sürekli birileriyle karsilastirmalar.Küçük görmeler kendi fikirlerini sana dayatmaya çalişmalar üniversite,iş,yaşam her konuda sen bilmezsin yapamazsın ve senin icin sunu yaptik bunu yaptik üniversiteye gönderdik para döktük yapilanlarla başa kalkilan cümlelerle yillardir karsilastim.Üniversiteyi bitirdim ve yillardir çalisip kendi ayaklarim üzerinde durmaya çalisiyorum ara ara kpss denedim o ara calismadim ama yapamadim atanamadim bende bitirmiş oldugum bölumden yani spor bölumunden ekmegimi kazaniyorum.
Yaşadigim yerde ablamla birlikte kaliyoruz ailem küçük bir ilcede ikamet ediyor.Fakat ablamda sorunlu bir kişilige sahip bir insandir.Hatta bana yeri gelir amelelik mi yapicaksin hep diye aşagiladigi bile olmustur.Maddi olarak kendisinden yüksek bi mebla almama ragmen.
Erkek arkadasimda benimle ayni sektörde kendiside milli antrenör ve kendi salonu olan bir insan fakat ayni yerde calismiyoruz ama ikinci salonu acmak üzere orda beraber calisabiliriz.
Biz hayatimizi birlestirmeye karar verdik ve bende aileme hayatimda biri oldugunu soledim zaten evlilik kararindan öncede bahsetmistim kendilerine.Ailem arkadasimin ne is yaptigini,ailesini herseyi biliyorlardi.Ailem getir tanisalim dedi annem dedigim dedik bir insan oldugu için bayramdan önce illaki tanistir diye tutturdu.İzindi falan derken bi sekilde ayarladik kendisi bi gun uykusuz bi sekilde benimle yollara düştü.Tabi yolda cok problemler oldu neymis kendi arabasiyla gelmemisiz diye binbir surat yapti.Hatta yolda bile nerdesiniz diye sormadi.
Ailemin yanina gittik tanisildi sorular soruldu.Ama ailem bu sefer yüz cevirmeye başladi.Memur değilmiş.Ticaret yapiyor batmakta var cikmakta.Çocuk cok göz acik biriymiş.Sanki saf olsa cok saf biri demiceklermis gibi.Vasifsizmiş.Ailesi ailemize uygun degilmiş.Çünkü babam ögretmenmiş agirligi varmis sayginmiş ama onun babasi meslegi bize uygun degilmiş.Evi arabasi dükyani olmasi yalanmiş beni kandiriyomuş cocuk çünķü benim diplomami kullanicakmiş.daha ne hakaretler ne hakaretler.Hatta benim cantami hep taşir agir oldugu icin onu bile benim gözümu boyamak için yapiyormuş.. vb bir sürü sey....ikinci gün;
köyde dügun vardi tutturdular gidelim diye bende cocukluk arkadasim yemege davet etti oraya gidelim biz dedim çünkü basima geliceklerden haberim vardi.(Arkadaşimi da ailem cok sever ve cok iyi bilirler) zorla bizi götürdüler.Köy ortamini çogumuz bilir.Ben hayatimda hic kimseyi ne ailemle tanistirdim nede büyüklerimle haliyle bizi gören hayirli olsun dedi.Annem babam başladilar bağirmaya ne hayirli olsunu diye.Öyle diyeceklerini biliyosunuz o zaman ne demeye bizi pesinize takiyorsunuz.Bunun cevabini sonradan ögrendim benim kizimida istiyolar vermiyoz demek içinmiş.Herkes birini getiriyormuş ayriliverirmisim nolcakmiş.Biri gider biri gelirmiş.Hic bana uymayan şeyler.Bizi oraya götürüp hic ilgilenmediler bile..bize bir sürü sey yaptilar.ve biz döndük...
Bayramda ailemin yanina gittim bana demediklerini birakmadilar.evlatliktan red ederime kadar gitti olay babam yine yaptirimlarina başladi yok işi birakicaksin birakmazsan seni buraya getiririm.sen safsin anlamazsin ama yeri geldiginde de yaşıtlarin evlendi sen evde kaldin kimseyi bulamadin derdi.Her istemeye gelene de mutlaka bir kurp takarlardi.Karsi tarafin iyi mi kotu mu merhametli mi buna bakicana vasifsiz memur degil hep ön planda bu vardi.Tamam belki buda önemli ama ilk başta kizimi mutlu eder mi diye bakmasi gerekmez mi? Simdi ise beni ne ariyolar ne soruyolar.Ablami süreklip arayip ablam diğer odaya gecip biseyler konusuyolar.Ablamla hic yanimda olmuyo eskiden erkek arkadasimi cok severdi ama simdi cephe almis durumda ve ben sastim kaldim nasil ikna edicemi ortada bi savas var ne kim kazanicak belli degil.
Kacmak gibi bi düsuncem yok hersey güzellikle hallolsun istiyorum.İkna etme cabasi icerisindeyim ama her adimim geri tepiliyo naparim ne ederim hic bilmiyorum.....Düşünceleriniz için simdiden teşekkürler...
