Sayfaya az önce üye oldum, derdimi anlatamıyorum kimseye
25 yaşındayım bu yaşıma kadar ailemle hiç anlaşamıyorum, ailem çok geri kafalı babam gecimsiz adam hiç düşünmez çocuklarını, babam dan nefret ediyorum. Ailemi hiç sevmiyorum, babam evde kalayım iş güç yapayım gelene gidene hizmetcilik yapayım istiyor okulum oldu gidemedim surum yoktu, annem de babamdan beter geri kafalı çalışıyor hep medeniyetten çok uzaklar, bazen utanıyorum onlardan.. Annem de babamda milletin içimde ayıp demez en ufak bir şey olunca beni azarlar hepsi, anneme sus komşular duyacak diyorum diyorki bana utanıyon mu diyor? Hiç bir şey yapmasam bile kızacak bir şey buluyorlar, hep beddua eder babam da annem de ama suçum yok yere hep.. Ablam var oda bekar 35li yaşlarda, hiç iyiliğimi istemez aramız hiç yok hiçte sevmiyorum, kendi kendini kandırır ( misal yüksek sesle konuşur hep, der ki hayır der kabul etmez) ne kadar sürünsem hepsi o kadar mutlu. Böyle bir aile istemiyorum sevmiyorum, arkadaşlarım derdi hep ailelerini sevmezlerdi benim de başıma geldi.. Annem iş yapmazsam hemen laf vurur beddua eder bana. Ben böyle bir aileye hiç laik değilim. Babam dan nefret ediyorum, böyle baba olamaz... Oturduğum zaman hemen beddua eder, ben haksız yere her gün beddua alıyorum tutar mı? Evlilik düşünsem bile bunlar biz bir şey almayız diyor? Hiç utanmadan cahil cahil konuşur hepsi. Çok utanıyorum bu durumdan, annem milletin içinde bağırır, yerin dibine giriyorum. Benim ne yapmam gerekiyor?