Malesef kalamadım. Eczacı olarak eczane açmadıktan sonra iş bulmak çok zor. Buraya da eczane açamıyorum çünkü açmak buraya yerleşmek demek olacakOkuduğun şehirde is bulup kalma imkanın yok muydu? Benim bir çok arkadaşım öyle yaptı
Onu da denedim 2 ay kaldım ama psikolojik baskılarla geri döndüm şimdi çok pişmanım keşke dönmeseydim. Anne baba bile olsa tek düşündükleri kendileri. Yanında ol diye duygu sömürüsü yapmak bencillik sadece. Şimdi de böyle mutsuzumarkadaşlarınızın olduğu şehirde bir arkadaşınızın yanında kalıp orda iş aramaya devam etseniz.
Aylardır kendimi paraladım. Lanet olsun ki eczacı olarak eczane açmadan bi iş bulmak çok zor. Üstelik arkadaşlarım da aynrn dediğiniz gibi dağıldı, sevgilimin okulu uzadı. Mutsuzluk üstüne mutsuzluk. Burda hiç iyi değilim. Elim kolum bağlı oturuyorum öyleÜniversite dönüşü 1 yıl aynı şeyleri ben de yaşamiştim. Herkes bir yerlere dagildigi icin arkadasim da yoktu. Ama iyi kötü bir işte calistigim icin oyalaniyordum. Sonra da baska is bulup 1 sene sonra kacmistim baska şehre. Ayni senin su an yasadigin depresyon hali:)
Yapabilecegin tek sey gece gunduz is basvurusu yapmak. Parasina bakmadan, seni gecindirecek kâfi miktara evet demek. Yoksa bu bunalimi yaşamaya devam edersin. Ama çok da yipratma kendini, bu iş ve üni hayati arasindaki doğal bir duraklama donemi. Hemen hemen herkes yasiyor bunu:)
bencede aynen katılıyorum bu fikre. genç güçlü kendine yetebilen bir kadınsınız onlara bağımlı yaşamanıza gerek yok. ben olsam o istediğim şehirde mezun olduğum bölümle alakalı olmasada geçinecek kadar bir geçici iş bulur bu sırada arkadaşların kirasına ortak olur bu süre içindede iş arardım. hem geri dönmek için bahaneneniz olurdu.Onu da denedim 2 ay kaldım ama psikolojik baskılarla geri döndüm şimdi çok pişmanım keşke dönmeseydim. Anne baba bile olsa tek düşündükleri kendileri. Yanında ol diye duygu sömürüsü yapmak bencillik sadece. Şimdi de böyle mutsuzum
Öyle yapacağım gibi görünüyor. Onlar memnun olmuyor diye hep kısıtladım kendimi. Ama böyle de yaşayamıyorumbencede aynen katılıyorum bu fikre. genç güçlü kendine yetebilen bir kadınsınız onlara bağımlı yaşamanıza gerek yok. ben olsam o istediğim şehirde mezun olduğum bölümle alakalı olmasada geçinecek kadar bir geçici iş bulur bu sırada arkadaşların kirasına ortak olur bu süre içindede iş arardım. hem geri dönmek için bahaneneniz olurdu.
Yaşamayi düşündüğün bir şehir yok mu? Erkek arkadaşinla planlariniz filan?
Var ama erkek arkadaşımın okul 1.5 sene uzadı. 6 ayda hazırlık olsa 2 seneye evlilik ancak. Ben 2 seneyi geçtim 1 ay daha durabilecek gibi hissetmiyorum
Özellikle dini ve siyasi konularda ailem de dahil çevremdeki insanları çekemiyorum. Ben her görüşü dinleyip konuşup anlaşan bir insanım ama onlara göre sadece kendileri doğru. Israr edersem kavga dövüş bağırma başlar. Ben özellikle ergenlikte bu tür konularda çok tenkit edildiğim için ailemi sevemiyorum, içimde ayrı bi soğukluk var. Annem bama çoook düşkündür ama ben canı gönülden sarılamam yapamıyorum. İş konusunda da gerçekten bilmiyorum ne yapacağımı az önce bir arkadaşımla konuştum kensi çıktığı yeri bama ayarlamaya çalışacak umatım olur.Ben de mezuniyetten sonra iş bulamadım benim de neredeyse 10 ay oldu şu an da halen aynı durumdayım. Eczacılık nasıldır tabi ki bilemem ama arkadaşlara katılıyorum kendimizi salmamalıyız siz de ben de, kendimizi paralamaya devam etmeliyiz :) Ne iş olursa olsun girme, arkadaşın yanına taşınma gibi...
Ailevi durumlarınızı elbette bilemem ama bence onda da olumlu olursanız belki işe yarayabilir... Benim akrabalarım da (ki çoğunu da çok ama çok severim) benim dünya görüşümle taban tabana zıt insanlar. Çok dindarlar ve sürekli bu konuda baskı yaparlar. Elbette akrabalarımla yaşasam ben de katlanamazdım ama sanki beraberken pozitif olursak bu sorunları aşabiliriz... Ama sizin durumunuz tamamen ayrı olabilir, sadece biraz daha olumlu ve umutlu olmalısınız demek istemiştim.
Evde oturup onu beklemiyorum tabiki ama iş bulamıyorum. Beraber okuduğumuz yaşadığımız şehirde şu anda erkek arkadaşım. Okulu bitirmeye uğraşıyor. İş bulsam koşa koşa giderim ama mesafe de çok fazla çıkıp çıkup gidemiyorum. Orda ola ayınca ordan iş bulmak da zorlaşıyor haliyleE illa onu beklemek zorunda degilsin ki? Madem ailen de seninle cok alakali degil, git o sehre ve yavastan duzenini kurmaya basla. Aksi taktirde yapabilecegin hicbir sey yok malesef..
İlaç şirketine ilaç yapmak için başvurabiliyorum. Mümessiller eczacı değil çünkü lise mezunu kişiler, eczacıları mümessil almazlarİlaç şirketlerine başvursan? Evet sabahtan akşama kadar ilaç tanıtımı yapmak, hastane hastane gezmek kolay iş değil ama iyi kazanıyorlar hiç değilse belli bir süre için durumu kurtarmaz mı?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?