Ailemin yanındayken soğuk davranıyor...

0'nunla ilişkimiz 4 ay önce başladı.20 gün olacak sözümüz kesildi yakın bir tarihte nişanımızı yapıcaz.1 sene öncesine dayanan yüzyüze olmasa da bir tanışma/tanıştırılma faslından ve ben eylül ayında kadrolu öğretmen olarak doğunun bir ilçesinde çalışmaya başlayacağım için eş durumu tayini vs. dolayısıyla bu işleri biraz hızlandırmış olduk.Uzatma taraftarı değildim çünkü ailem de gezmemize çok fazla gönüllü değildi işte birçok nedenden bu kararı aldık hep doğru bir karar verdiğime inandım inanıyorum da yanındayken çok mutlu ve güvendeyim.Fakat beni rahatsız eden bir konu var.O'nu ilk babamla tanıştırdığımda da tuhaf gelmişti bu bana ama heyecanlı olduğunu düşündüğüm daha doğrusu heyecanını farkettiğim için böyle davrandığını düşündüm.
Sorun soğukluğu.

Ailesinden uzakta olduğu için yani yalnız yaşadığından birkaç akşamdır iftarlarda bize geliyor annem sagolsun hakkını ödeyemem zaten.Babam çok konuşkan çok sıcak davranıyor.Fakat sözlüm gece boyunca donuk davranıyor.Hani sessiz kalması falan değil resmen kasılıyor donuyor.Ne rahat gülüyor ne rahat konuşuyor.Çok ciddi ve soğuk cvp veriyor herşeye.Başta heyecan dedim.Ama artk hepsini tanıyor artık ne kadar yakın olursa o kadar sevileceğini biliyorum bunu ima da ediyorum ona ama bu benim kişiliğim diyor.Ama ben onun bu kadar sert ve soğuk bir mizaca sahip olduğunu sanmıyorum.Artık gerilmeye başladım ben de.Durup durup düşünüyor.Dalıyor uzun uzun.sorduğumda birşey düşünmüyorum,senin gidecek olman falan diyor.Benim kişiliğim diyor.Benim de kişiliğim dışarıdan soğuk görünür çekingen bir yapıya sahibim ben de fakat ailesine karşı sıcak olmaya çalışıyorum yüzüm gülüyor.Anlayamıyorum sanki kendini bulunduğu yere ait hissetmiyor.O'nu üzüyor bu.Yada aileden uzakta olmak mı üzüyor anlayamıyorum çözemiyorum.Sanki içgüveysi bir evlilik yaptığını düşündüğü için bu ona rahatsızlık veriyo gibi..Onlara karşı Hep soğuk hep mesafeli oysaki beni sevdiğini hep söylüyor.Bunlar benim kuruntum mu acaba ailemin yanında o kadar soğuk ve sinirli duruyor ki onunla aynı eve girmeye korkuyorum

Normal mi bunlar ne dersiniz,Ben mi kuruntu ediyorum,zamanla alışır mı aileme

erkeklerde bu oluyomuş ilk bikaç zaman işler ciddiye bindiğinde nereye düştüm ben ne yaptım ben korkusuna kapılıyorlarmış. özgürlüğü gidiyomuş gibi hissediyorlarmış. bence biraz oluruna bırak beraberken mutlumusunuz önemli olan o. ailene zaman geçtikçe muhakkak ısınır.

Zamanla herseyi asacaksınız cok normal bu ee birde gercekten mizaç ta cok önemli gercekten mizacı da ole olabilir ama önemli olan sizinle olan durumu.

Vallahi bizdede tam tersiydi.Nişanlım çok konuşken babamda elinden gelse dizinin dibinden ayırmayacak bizi.Hep soğuk davranırdı.Şimdi değişti artık ama bence daha çok yenisiniz.Biraz daha alışması lazım sözlünün.Herkes öyle hemen yakın davranamaz ki yapı meselesi.

ben de biraz kendi haline bırakıcam ozaman belki zamanla düzelir dediğiniz gibi.evt sanki bi nereye düştüm ben acaba doğru mu yapıyorum der gibi bi hali var.inşallah düzelir

ilk zamanlar oluyor öyle sıkıntılar. sanırım kendilerini bambaşka bir çevrede buluyorlar, tanımadıkları insanlar içinde.. geçici bir şok yaşıyorlar. kızlarla aynı değiller yani :) çekingen davranıyorlar. sonradan geçiyor hepsi. ailenin onu sevdiğini falan anlat. samimi sıcak insanlar olduğunu, çekinmesine gerek olmadığını. falan söyle, ama dozajı ayarla fazla açılıpta saygısızlıkta yapmasın :)