Ailemle ilgili paradox

Yazmış olduğunuz Mesaj öngörülenden az karakter içeriyor. Öngörülem en az karakter 15 adettir.

hastalık hastası olduğunun farkındaysan onlara bu konuda fazla kızma bence.
onlar senin hastalık hastası olduğunu biliyorlarmı yoksa dikkat çekmek yada kaytarmak için yaptığını falan mı zannediyorlar. yada gerçekten öyle birşey mi var altında.
öncelikle bu durumdan kurtulmanı tavsiye ederim nasıl yapacaksın bilmiyorum ama ailene hastalık hastası olduğunu ve bundan kendini kurtaramadığını anlatmaya çalış sana yardımcı olsunlar.
ilerde çok sıkıntı çekersin diğer yazdıklarında önemli bir sorun yok onları takma. sen elinden geleni yap.. elinden gelmeyenler için kendini suçlama.
kızarlarsa kızsınlar. ama evham çok kötüdür inan.
mesela şimdi ne için randevu aldın ne hastalığın olduğunu düşünüyorsun merak ettim.
ailenin bu konuda sana kızması durumu idrak etmemiş olmalarından. durumun ciddi bir psikolojik sorun olduğunu ve yardıma ihtiyacın olduğunu mutlaka anlat onlara.
hayatını kendine zehir edersin sonra. benden söylemesi. kurtar kendini bu evham denen illetten.

bence de seninki psikolojik bir rahatsızlık olmuş. Bişeyi kura kura kendini hasta ediyosun. insanlar nası düşünce gücüyle bazı hastalıkları yenebliyosa sende kendini hasta ediceksin gerçekten. kendinde demişin diğer yorumunda titreme vs oluyo ama 'kendimi kastığımda' diye. cevabı açık bu yaşda bu kadar takıntılı olursan yaşın ilerlediğinde hastaneden çıkamazsın. Evet bi rahatsızlığın var belli ama bu kuduz vs değil psikolojik ve anladığım kadarıyla git gide ciddi bir boyuta dönüşüyo. doktora gidiceksen nöroloğa falan değil psikoloğa git o gerekirse psikiyatriste yönlendirir zaten. umarım kurtulursun bu düşünceden

psikiyatrise gidiyorum zaten. ama adam daha çok benim arkadaşlık ilişkilerimle ilgileniyor. 3. randevuma gidicem gelicek ay. 2.sinde "ilk geldiğinde bayaa kaygılıydın, şimdi atlatmışsın sanırım" dedi. ya bence de psikolojik. ne zaman aklıma gelse ağrılarım uyanıyor. mesela şöyle: psikiyatris "kuduz olsan 2 güne çıkardı" dedi, o anda inandım ve rahatladım. yarım saat geçmeden "ya haksızsa, ya ben haklıysam" soruları başıma üşüştü. dün nörologa gittim gizlice. hani açıklayamıyorum bu durumu ya. beklediğim gibi oldu. bana antidepresan yazdı. o da anladı fiziksel olarak bişeyim olmadığını. adam sağ elime fırça sürüyor, sol elimle aynı hissediyorum. aynı şeyi yüzüme de yapıyor. sonra her kediden kuduz bulaşsaydı oho... kedi kaybolabilir yavru kediydi sonuçta. ölebilir her şey olabilir sokak kedisi işte. hem bi yerde kuduz salgını varsa mutlaka duyulur. koskoca şehirde bi beni mi bulucak? hem büyüklerimiz daha tecrübeli. ateşlenmiyorsam, halisünasyonlar görmüyorsam, sudan korkmuyorsam ve 2 aya yakın bir süre geçtiyse, ben de aşımı olduysam bu anksiyetenin sebebi nedir? bu anksiyeteden -nörologun tanımını koyduğu- psikiyatrisime söz edeceğim. randevu tarihini erkene çekmeye de çalışacağım çünkü gördüğünüz gibi iş gizlice doktora gidicek kadar ilerlemiş durumda. düşünsenize psikiyatrisin yazmadığı ilacı nörolog yazıyor. bu mesajımda biraz da diğer mesajıma atfen şeyler yazdım cevap verenlerin onu da okuduğunu düşünerek. nasılsa yeni üyeyim