ailesi beni istemiyor

merhabalar arkadaşlar

ben 32 yaşımdabir bayanım erkek arkadaşımda 29 yaşında.Başta belki kadın büyük olmaz diye ön yargılı olanlar yazımı okunca beni kınamışlardır ama bende asla olmaz derken aşık oldum hemde canımı verecek kadar mayıs 2011den beri güzel giden bir ilişkim vardı.artık evlilik lafları ortaya atılmaya başlanınca ve devamlı gece gündüz birlikte görülmeye başlanınca çevremden gelen baskılar üzerine erkek arkadaşıma ailesiyle konuşlması konusunda baskı yaptım.hem benim ailemle o hemde onun ailesiyle ben tanışmıştık tesadüfe bir cafedede ailelerle karşılaşılmış tüm herkes birbiryle tanışmış olmuştu Erkek arkadaşımın babası asker emeklisi ailene kimseye söz hakkı tanımayan baskın bir karakter aslında erkek arkadaşımdan çok erkek kardeşine değer veriyor onu tutuyor .neyse dediğim gibi bayramda doğum gününde gerek evinde gerek dışarda birçok kez ailesiyle bir araya geldik anneside babasıda bana karşı soğuktular ama babası daha fazla .2 hafta öncede sevgilim babasıyla konuşmuş gidelim isteyeylim diye babasıda o kız senden büyük onunla evlenmeni istemiyoruz demiş.Elektrik alamadım kızdan demiş.Sanki benimle o evlenecek.O gün iki aile karşılaştığındada biz erkek arkadaşımla lavaboya kalktığımızda adam mhpli olduğu için babamda solcu olduğu için daha ağzını açar açmaz anlamadan dinlemeden babama mhpye laf yok ayağına sıkarım demiş?ben bu lafıda yeni duydum neyse masada birkaç patavatsız laf etmiş ailem ben üzülmeyeyim diye bana yansıtmamış birde babamla onun babası o gün birlikte içmişlerdi babamdan için o adam alkolik laf demiş neyse işte benimle ilgili birsürü bahane erkek arkadaşımda konuyu açamıyor açtığında kapatılıyor biz ayrılmadık ama yıprandık tabii bu konuları konuşmama kararı aldılk 3 ay süre verdim ailesini ikna için ben ne yapacağım bilmiyorum ayrılamıyorumda içime kırgınlık ve hayalkırıklığıda girdi gece güğndüz uykum sabrım mutluluğum enerjim kalmadı erkek arkadaşım atamdır çiğneyemem diyor bana sahip çıkmıyor ama bendende ayrılmıyor çıldıracam ne yapmalılıyım çok pısırık olduğu için beni savunup ailesini ikna edebilecveğini sanmıyorum gidip annesiyle konuşsam benim ailemde sevgilimde bunu yapmamı istemiyor ama sanki beni kaybetmemek için beni oyalıyor bana yalan söylüyor gibi geliyor lütfen acil yardım

Merhaba,
Öncelikle sana Allah'tan sabır diliyorum ablacım. İşin çok zor gerçekten. NAcizane fikrim; sen görmüş geçirmiş insansın. NEyin ne olduğunu yada olacağını az çok zaten anlamışsın. Ailesi sana bahane buluyor sürekli ve babanıza kurduğu cümle hiç hoş değil. YAş farkı çok büyük değil bence. Birbirinizi anlayabilecek olgunluktaysanız ve gerçek sevgi varsa kendisinden 4 sene önce doğmuş olmanız kabahat olamaz değil mi?
Yazınızı okuduğumda hiç güzel enerji hissedemedim. Bana sarpa saracak ve bitecek bir ilişki gibi gözüktü. Sonuçta 29 yaşında bir adam ne olursa olsun babasını karşısına alıp baba böyle böyle biz kararlıyız ama sizin de yanımızda olmanızı istiyoruz birbirimizi seviyorum vs deyip ikna yoluna gidebilmeli. Konuyu konuşmama kararı alıp ekmeğine yağ sürmüşsünüz. Bu konu bir daha açılırsa size hani konuşmayacaktık diyebilecek :44:
Alın karşınıza ve ne istediğini sorun. Kendinizi yıpratmayın. Aşktan kimse ölmezmiş. Hele değmiyorsa hiç. Bırakın fedakarlık yapmayı. Kendiniz söylüyorsunuz pısırık diye. Sırf sevgi için sizi evlenseniz bile ailesine ezdirecek bir adam için ne ailenizi üzün ne kendinizi.

Babasına mert bir şekilde ben bu kadını seviyorum diyemiyorsa onda daa halen çocuk aklı var demektir. İleriyi de düşün sürekli sana laf getirtip mıymıntı haliyle seni ezdirebilir.

haklısınız kızlar ama onuçok seviyorum onunda beni sevdiğine eminim .sadece babası çok despot ve onun desteği olmadan yaşamını sürdüremecek durumda maddi manevi bağlıyor elini kolunu bende biliyorumzor olduğunu ama sevilmediğimi hissetsem onunla durmam.Ayrıca 3 ay konuşmama kararını ailemle ve ben verdik bu sürede kendini topla aileni ikna et diye 3ay sürede bişey yapmazsa bitecez dedik yemin ettim ama ben onsuz olamam ayrıca çokşey görüp geçirmedim ben ilk kezz
ona aşık oldm erkekler konusunda fazla bilgili değilim zaten en bilgilisi olsada benimkini çözemem garip bir vaka((

öncelikle 3 yaş okadar konu olacak bir fark değil 32 yaşında bir kadının 29 yaşında bir erkekle olması normal bence....
ama aileler meselesine gelince bu iş olumsuz gibi geldi bana
çünkü naparsan yap senin ailen de değişmez onunki de hadi seninkiler senin için susup alttan alacaklar ama karşı taraf pek o kafada değil gibi....
tek yapabileceğiniz eğer ki çok seviyorsanız ailelerden uzak kendinize yeni bir hayat kurmak ama beraber olduğun kişi de bunu yapacak gibi görünmedi bana
belli ki ailesine karşı biraz pasif hep daha çok o tarafa dönük olacak çok sorun yaşarsın bence böyle başlayan evlilikler hep sorunlu gidiyor...
sana unut bu işten hayır gelmez de diyemem gerçekten çok zor bir durum......

benim kuzenimin eşi de kendisinden 3 yaş büyük ilk başta kızı istemediler büyük diye ama kuzenim seviyorum evlenicem dedi kimseyi de dinlemedi şimdi bizimkiler kızın ağzının içine bakıyorlar valla

O kadar çok kendimi buldum ki yazdıklarında.Tam 2 ay önce aynı durumları yaşadım ve 6 yıllık ilişkim bitti.Bende benim istenmeme durumum yoktu fakat ailelerin uyuşamayacağı kültür farkımızın olduğunun düşünüldüğü bir durum söz konusuydu.Beni çok sevdiğini benim için herşeyi yapabileceğini düşündüğüm ve bu uğurda çok fazla güvendiğim adam sözlendikten 2 gün sonra yüzüğü çıkardı parmağından ve haberim olmadan bitirdi.Biz çok uğraştık olsun diye,aylarca çaba gösterdik ama baştan herşey nasıl gelişiyorsa sonu da öyle oluyor.Evet düzelebilir dediğin an sadece kendini kandırmış oluyorsun çünkü hiçbirşey ne kadar uğraşırsan uğraş değişmiyor.Ne kadar seni sevdiğini,senden vazgeçemeyeceğini düşünürsen düşün erkek ailesine sırt çevirip senin yanında olamıyor.Hele ki maddi açıdan aileye bağımlı ve onlarsız bişeyleri yapmayı göze alamayan bir adamsa...Çok zor bir durum ama; ben aynı durumları yaşamış biri olarak,ailem aynı muameleye maruz kaldığı için gerçekten çok ciddi bi şekilde oturup düşünmen taraftarıyım.Ben ki onca sabrıma,saygıma,sevgime rağmen bu duruma layık görüldüysem sende bir bayan olarak bunları yaşama derim.Çünkü ben çok üzgünüm,fakat sadece kaybolan yıllarıma,emeklerime...Lütfen bir kez daha düşün....