Bence kendini kisitlamamalisin..ben evde ailemin yanında gurur budalası olurum asla ondan ve üzüntümden bahsetmem..ama ayrıldığım ilk zamanlar hep kendimi deniz kenarına attım ağladım aglayabildigim kadar..hatta arkadaşlarla pikniğe gitmiştik fazla kalabalık olmayan bi yerde gölün kenarında karşı kıyıya doğru aaaaaaaaaaaaa diye bagirmistim kaç kez..bana tuhaf tuhaf bakanlar oldu..evde de tekken minderleri dizip yumruklamistim
dusun bendeki öfkeyi..uğruna ne fedakarlıklar yaptığım kişinin beni yüz ustu bırakmasi, gururumu yerle bir.etmeleri..etrafa laf konusu olmak..ama bu öfkeyi atman lazım bak cidden rahatmlaman adina yap.bunlari...