Ailesi yüzünden kendini çaresiz hissedenler...

Fleur de lys

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
31 Aralık 2014
1.930
3.340
133
Çok uzun zamandır bu forumu takip ediyorum,insanların dertlerini,sevinçlerini,umutlarını okudukça her hikayede kendimi de buluyordum. Açıkçası hiç bir zaman kendi özelimi kolay kolay paylaşmam fakat bu gece ki olay kendimi o kadar çaresiz hissettirdi ki... Ben 8 aylık hamileyim,çok şükür eşimle aramız gayet iyi sadece eşimin işinden dolayı bazı zorluklara katlanmak durumundayım. Ben babasız büyüdüm, başımda annemden başka kimse yoktu,kendisinin hakkını asla ödeyemem fakat ne gariptir ki bu hayatta en çok annem yüzünden üzüldüm. Kendisi yeri gelince çok merhametli ve şefkatlidir fakat aynı zamanda çabuk sinirleniyor ve sinirlendiğinde o kadar acımasız ki... Bu gece yine eşimin işinden dolayı tartıştık, 8 aylık hamile olmama rağmen bırakın alttan almayı daha da üstüme geldi, üzüntüden ve stresten nefesim kesildi ve yere yığıldım... Ama ne oldu biliyor musunuz? Beni bırakın kaldırmayı yerinden bile kalkmadı. İçim o kadar acıyor ki! Bu bizim ilk kavgamız değil fakat anneme göre hep ben haksızım kaç kere alttan almayı denedim fakat nafile hep affeden ben oldum,annem beni o kadar çok üzdü ki... Allah razı olsun ki beni büyüttü hakkını ödeyemem fakat merak ediyorum benimle aynı durumda olanlar var mı? Var ise nasıl başa çıkıyorsunuz? Ne yapmalıyım? O kadar çaresizim ki ağlamaktan ve stresten bebeğime birşey olmaması için dua ediyorum sadece.
 
inanamadım bu konuyu acaba ben mi açtım dedim o derece. sanki ben annemden bahsetmişim. şu cümlelerinizi okurken şaşkınlıktan sesli hayret ettim...

 
inanamadım bu konuyu acaba ben mi açtım dedim o derece. sanki ben annemden bahsetmişim. şu cümlelerinizi okurken şaşkınlıktan sesli hayret ettim...
Beni en iyi siz anlarsınız ozaman. Bize düşen tek şey sabretmek galiba,konu aile olunca kestirip atamıyorsun maalesef.
 
Beni en iyi siz anlarsınız ozaman. Bize düşen tek şey sabretmek galiba,konu aile olunca kestirip atamıyorsun maalesef.
oowww neler yaşadım bir bilsen buna rağmen asssla atamıyorsun... çoook debelendim uğraştım öldüm bittim vs vs vs
ama şuan ki halim çoğu zaman donuk... bit kadar şeyi paylaşan ben çoğu zaman çok şeyi dile getirmeyen ben oldum..ve biçok hal daha...

değişmiyor... de - ğiş - miiii - yooor
iki kişilik gibi, iyi olduğnda gönülden bir hizmetçi gibi ve sevecen :s
diğer tarafı nefret mi nefret, acımasız mı acımasızz...

ben yapacak bişey bulamadım... muallakta öööyle yaşıyorum...
kelin merhemi, terzinin söküğü hesabıyım sana karşı kardeşim
 
sana bi tavsiyem, bebeğini herkesten önce tut, herkesten önde düşün... o dünyan .... o gerçek dünyan senin... hatta tek gerçek dünyan
 
Çok teşekkür ederim desteğin için ne güzel yazdın. Sinirlerden arınmak ve donuk olmak en iyisi denemeye çalışıcam. Çok doğru söyledin bebeğim benim gerçek dünyam, Allah sana da bana da sabır versin inş.
 
Cok üzüldüm durumunuza gercekten allah YARDIMCINIZ olsun cokk sabir versin size..
öncelikle bebeğinizin sagligini düşünün kendinizi esinizi düşünün..
 
Eşinin işi anneni baya ilgilendiriyor sanırım, ne zararı var ki?
 
Öncelikle sağlıkla bebeğinizi kucağınıza almayı ve hzuzr dilerim.
Eşinizin işindeki zorlukları anneniz çekmiyorsada sizin için üzülüyor olması normal fakat tepkisi aşırı.
Sakinleştiğiniz zaman annenizle şöyle birer kahve yapıp,karşılıklı oturup,ona neler hissettiğinizi anlatın.
Bence o zmna herşey düzene girecektir.Üzülmeyin
 
Cok üzüldüm durumunuza gercekten allah YARDIMCINIZ olsun cokk sabir versin size..
öncelikle bebeğinizin sagligini düşünün kendinizi esinizi düşünün..
Onlar benim tek dayanağım zaten belki bebeğimin dünyaya gelmesiyle herşey iyi yönde değişir.
 
Benim için üzülmesini anlıyorum tabi ama verdiği tepkiler aşırı olunca bende olumsuz yönde etkileniyorum,ilk adımları haklı veya haksız olsam hep ben attım ama artık fazla takılmamak ve tamamen bebeğime odaklanmam lazım bunu anladım, güzel dilekleriniz için de teşekkür ederim bunları okumak bir nebze de olsa bana gerçekten güç veriyor.
 
Eşinin işi anneni baya ilgilendiriyor sanırım, ne zararı var ki?
Şehir dışında olmam ve eşimin bazı konularda beni rahat ettiremediğini düşünmesi onu sinirlendiriyor, halbuki ben eşime şükrediyorum şuanda sıkıntılarımız var ama çok şükür mesleğimiz elimizde bu sıkıntıları elbette atlatıcaz. Anneme durumu anlatırken bile beni dinlemiyor aşırı tepki veriyor bende çaresiz kalıyorum, beni biraz dinlese anlasaydı keşke..,
 
Annen benim anneme benziyor hatta acaba ben mi yazdım dedim bi ara. Benim annem de aşırı fedakar ve merhametlidir. En kötü günümde yanımda hep olmuştur. Ama lafları çok kırıcıdır. ve aşırı meraklıdır. Sürekli soru sorar. Eşime telefon gelir kimmiş? ne diyormuş? ay ben merak etmiyorum annem ediyor işe bak.. O derece meraklı ve çok konuşan biridir. AYrıca sinirlidir aniden parlar ve tansiyonuda yükselince baygınlığa kadar olay ilerler. Hal böyle olunca yutmaktan başka bir şey gelmiyor elimden.
Ama bazen soruları eşimle aramı bozar cinsten oluyor. Mesela hastanedeyiz kan tahlili yaptırcaz barkot vermediler anam derdine düştü
- neden barkot vermediler... ayyyyy karışırsa... nasıl olur sorsanıza... falan filan.
Eşimde gergin zaten malum hastane ortamı annemin sorularına tahammül etmeye çalışıyor. İkisi arasında kalan ben oluyorum tabi.
- tamam anne sen hele şuraya bir oturuver!
diye terslemek zorunda kaldım. Yav hemşireye işinimi öğretecem ama annem öyle evhamlı ki girip sordum
-barkot vermiyonuz mu diye.
Meğerse kan tahlili yapılan tarafa bilgisayardan gönderiyorlar ordan veriliyormuş barkot.
- Eee noldun anacığıımmm.
- hönk!
olursun tabi:)
 
Ne kadar üzücü, halbu ki annen eşin hakkında genelde iyimser konuşmalı..
Huyu değişmez sanırım, o konuştğunda tek kelimeyle 'benim şikayetim yok annecim' de ve hemen başka şeylerle ilgilen duyma, konusssun, nasılsa hep aynı şeyleri söylüyor değil mi..
 
Eşinin işi anneni baya ilgilendiriyor sanırım, ne zararı var ki?
Şehir dışında olmam ve eşimin bazı konularda beni rahat ettiremediğini düşünmesi onu sinirlendiriyor, halbuki ben eşime şükrediyorum şuanda sıkıntılarımız var ama çok şükür mesleğimiz elimizde bu sıkıntıları elbette atlatıcaz. Anneme durumu anlatırken bile beni dinlemiyor aşırı tepki veriyor bende çaresiz kalıyorum, beni biraz dinlese anlasaydı keşke..,
Bayılma ve tansiyon olayı bizde de alışkanlık haline geldi en ufak şeyde beni öldüreceksiniz vebali boynunuza gibi lafları duymaktan bıktım valla dediğiniz gibi hal böyle olunca insan birşey diyemiyor. Bizi biraz anlasalar halbuki ne güzel olurdu herşey o kadar özeniyorum ki annesiyle sorgusuz sualsiz dertleşebilen insanlara.
 
Evet genelde hep aynı şeyleri söyler bende fazla duygusalım konu aile olunca hele anne konusu ayrıdır benim için fazla vicdan yapıyorum galiba kestirip atmaktan başka çare de görünmüyor belki torununu kucağına aldığında bazı düşünceleri de değişir.
 
Annenin fazla düşünecek bir şeyi yok galiba, size sarıyor olsa gerek, meşgale lazım ona, torun işi görür inşallah..
 
Anne herseydir,ozellikle kiz evlatlarin arkadasi sirdasi olur cogu zaman,sizin adiniza uzuldum,anneniz sizi tek buyutmus ya ben onun zorluklari simdi cikiyor,artik birseylere daha realist bakiyor,yada zamannda kendi cok yoruldugu kirildigi icin,simdi kimseyi kirmaktan uzmekten gucenmiyor gibime geldi...
Size onerim,annenizin sizi haksiz bulacagi konulari annenizle paylasmamaniz..paylasinca madem annenizden destek yerine kosteklik goruyorsunuz,anneniz hic bilmesin birseyleri daha iyi,bir nevi iyi gun dostu yapin annenizi..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…