- 26 Ocak 2013
- 5.186
- 3.410
- 248
merhaba benim içime dert olan bi konuyu sizinle paylaşmak istiyorum.. sevgilimle benim ailemin yada kendi ailesinin yanında buluşmamızda bana hep mesafeli davranıyor hatta yüzüme bile bakmıyor benimle tek kelime etmiyor diyebilirim.. bu konuyu kendisine anlattığımda büyüklerin yanında aşırı samimi görünmenin kendisi açısından saygısızlık olarak gördüğünü ve utandığını söyledi ama ben ailelerimizin yanındada beni sevdiğini hissettirsin yüzüme baksın istiyorum en azından iki çift laf etsin istiyorum. yine aynı şekilde birgün arkadaşı ve sevgilisiyle buluştuk, arkadaşı sevgilisine söylemedği iltifatlar kalması sürekli elini tuttutu gözlerinin içine baktı ama bizimki yine mesafeli durdu ve yine söyledim kadın oldğumu hissetmek istiyorum güzel sözler duymak istiyorum en azından sevgilin olduğumu hissedeyim diye.. oda bana böyle arkadaş ortamında o kadar samimi olmak istemediğini kadın olduğumu sadece başbaşayken hissettirmek istediğini güzel sözleride yine başbaşayken söylemek istediğini söyledi.. ve yine son olarak bugün bi konuda tartışmamız oldu.. bana büyüklerimizin yanında oturmamıza kalkmamıza dikkat etmeliyiz dedi.. bende kimse bana karışamaz ben kendimi biliyorum sonuçta dedim o da bal gibi de karışılır bütün büyüklerimde karışıp seni uyarabilir bunda bişey yok dedi ve bu yüzdende uzun süre tartıştık ve şu an küs bi şekilde uyudu.. yorumlarınızı çok merak ediyorum ben mi çok abartıyorum yoksa sevgilim mi abartıyor.. teşekkürler şimdiden