Aileye düşkün ol(ama)mak

Herkesin yapisi farklidir bende pek hoslanmam surekli aileyle vakit gecirmekten
Zaten bazen aileler kendi elleriyle bu hale getiriyor
Her yanlarina gittigimizde negatif cumleler sikayetler duyuyorsak zamanla buz gibi de sogur hale geliyoruz
Insaniz nihayetinde
Kimse kimseyle surekli olmak zorunda degil bence
 
ekmekkadeyifii .!.:
Aslında haklı gibi iki aydır kendi isteklerime göre takılıyorum ev oturmaları dışında görmeye gitmişliğim yok. Herkes senin ne olduğunu biliyor nasılsa kadeyif yapmaz istemez diyorlar dedi. Bencil değilsin ama aileye düşkün değilsin diyor. Ama şunları yaptım diyorum. İnsan sevdiğine yaptıklarını söylemez diyor. Ama yapabildiğim kadar fedakarlık yapıyorum işte diyorum. Yapabildiğin kadar... diyor imalı bir şekilde.
Tamam evet benim bunları kendiliğimden akıl etmem gerek ama daha çok gencim, 21 yaşında kaç insan ailem de ailem der ki?
Genişletmek için tıkla...
Youtube da narsist anne videoları var acil seyret onlari ve hemen bugün kendini suçlamayi birak
 
Ben de aileme hiç bağlı değilim, yaşadığımız şehirler birbirine iki saat uzaklıkta ama ben yedi yıldır senede iki üç kere gider, en fazla da bir hafta kalırım evlerinde. Anneannemle aynı şehirdeyiz en son bir yıl önce gidip bi gece kaldım. Baba tarafımı hiç aramam bile. Zaman zaman bana da bu durum garip gelir ama herkes kendine bi hayat beğeniyor bence. Büyüyoruz, yollarımız ayrılıyor. Yalnız değilsiniz, artık biçok genç böyle :)
 
Ben de aileme düşkün değilim ve bana göre gayet haklı sebeplerim de var. Okul açılsın da okuduğum şehre gideyim diye şafak sayar gibi gün sayıyorum, atarsa 34 :KK53:. Çocukluğumdan beri azarlama, baskı, günlerce küs kalma, birkaç kez dayak yeme olduğu için de açıkcası çok normal onlara karşı buz gibi soğuk olmam, hiç düşkün olmamam.
 
Siz niye annenize hak verdiniz ki? Hiç haklı değil bence.
Gencecik kadınsınız, teyzenizle gezmeye gitmek ne alaka?
Gitmek isteyen gider tabii ama istemiyorsanız istemiyorsunuzdur. Zorla gezecek haliniz yok.
Anneannenizle yakın oturuyorsunuz zaten. Aynı şehirde başkasının evinde kalmanın anlamı yok. Çocuk değilsiniz artık, yapınız böyleyse kabullenecek mecburen.
 
İnsan sevildiği saygı gördüğü kişileri özler ,hele ki çocuklar onunmak ister ,
Onlar sizi kullanöak istemiş sotun burada aslında aileye düşkün olmanız için şartlar oluşmamış kısaca
 
Hepinize teşekkür ederim. Toplu cevap veriyorum.
Yurtdışında okuyorum çok uzak bir ülke değil. Ben gitmeden önce anneannem her şey için pişman olduğunu dile getirip helallik istedi benden.
Bunlara rağmen niye hala böyleyim bilmiyorum. Hala onun etkilerini görüyorum.
Bu sene, geldiğim hafta hiçbir işe el uzatmadım. Sonra hafta sonu annem konuşurken “mesela ben tüm gün çalışıyorum eve geldiğimde bir makarna kaynatsan bile bir yardım” dedi. Başka şeyler de dedi sonrasını hatırlamıyorum “sitem etme” dediğimi hatırlıyorum. “Sitem ediyorum ha...” dedi imalı imalı. Ayrıca “ben birisine ev süpüreceğim desem e senin üniversite çağında kızın var o ne yapıyor der” dedi. Ki elalem ne der kafasında biri değildir. Neyse işte ev işlerinde en azından ucundan tutuyorum. Ev küçük ama haftada bir iki gün süpürmeli silmeli temizlik yaparım ki bunu çok bulur haftada bir yapsan yeter der. Arada yemek yaparım ki çooook hoşuna gider.
Dışarı çok çıkmam çıkarsam ancak avm gezmesi falan ama sıcaktan çıkamıyorum. Bir gün kendime bir şey almıştım kargo gelecekti bunu anneme söylememiştim anneannemden bir iki saat oturduktan sonra kalkmıştım. Eve gelince bir sürü laf. Görev gibi görüyorsan yapma, senin çocukların da bana bunu yapacak, o zaman anlayacaksın ne demek iki saat oturmak. Niye kargoyu söylemedin demeyin söyleyebileceğim bir şey değildi.
O yüzden seneye acaba istediği gibi davransam kendisi bıkar mı? Yani zaten Eylül başı gidiyorum bir de kendisi izinli çok göstermelik gibi olur yapsam bile.
 
Arkadaşlar gerçekten boğulduğumu hissediyorum ha gideceğim yerde de çok süper şeyler beni beklemiyor ama artık her şey gözüme batmaya başladı burada
 
ekmekkadeyifii .!.:
Günaydın arkadaşlar.
Konular biraz hassas , taşlayabilirsiniz.
Sorun benim aile düşkünü bir insan olmayışım. Dün annemle kavga ettik. Konu dağınıklığım. İki gündür misafir gelecek diye ev temizliyorum annem yapma yorulma dediği halde. Dün evi mis gibi yaptım annem odamın dağınıklığını gördü. Odam dağınık olduğu sürece yaptığım temizliğin hiçbir şey ifade etmediğini şüphe verici olduğunu söyledi. Kaldı ki beni temizlik yaparken gördü ve çok beğendi yapma şeklimi. Bunu da söyledim bir hata bulamadın o kadar kötü temizlik yapmıyorum işte dedim. Olaya hata aramak olarak bakma dedi.
Sonra evdeki kediyle alakalı bir şey oldu ben hatalıydım evet ama kavga ettik. Benim aileme hiç düşkün olmadığımdan, her şeyi yapmış olmak için yaptığımdan, gece oda kapım kapalı yattığımdan ve okuduğum yere dönmek için can attığımdan dem vurdu. E bence bu normal çünkü tüm arkadaşlarım ve erkek arkadaşım orada. Anneanneme bir gün gidip kalmadığımdan dem vurdu.(Aynı mahallede oturuyoruz) Bir gün teyzem anneannemle gezmeye çıkmamışım. Bunu bayağı sitem ederek söylüyor. Ne yapayım insan kendi yaş grubunu arıyor. Kuzenim var ama yurtdışına gitti seneye kadar gelmeyecek.
Oysa annemle ev oturmalarına beraber gidiyoruz daha iki hafta önce gördük anneannemi en son. Benim çocuklarım da bunu yaparmış o zaman anlarmışım. Diyebilirsiniz ki hiç mi haklı değil. Tabii ki haklı.
Ben çocukluğumu ergenliğimi anneannemlerle geçirdim ve zor oldu. Nasıl zor oldu mesela 10 yaşındayken televizyon seyrettim diye azar işitirdim neden ev işi yapmıyormuşum. Büyüdüm evde iş yapmadığım için azar işittim. Yapardım bu sefer beğenmezdi. Annem ve teyzem de ona katılırdı. Küçücük bir sebepten benimle günlerce konuşmazlardı hep anneannem haklıydı. Acaba düşkün olmamamın sebebi biraz bu olabilir mi?
Ama ben yine de aileme yakın olamadığımı anlamıyorum. Neden akrabalarından çıkmayan okuduğu yere geç dönmeye çalışan birisi olamadım? Var mı çözümü olan?
Genişletmek için tıkla...

Bir çocuğa bakmak demek ona yedirmek değildir sadece. Öyle olsaydı anne babaya gerek kalmazdi zira sokakta anne babasız cocukkarda bi sekilde karnını doyuruyor. Anne baba olmak çocuğu sürekli azarlayarak yaptığını beğenmeyerek her daim yererek anne baba olunmaz. Anne baba tüm sevgi sevkat ve merhametiyle çocuklarına yaklaşırsa ancak o zaman annelik babalık hakkını vermis olurlar. Senin anlattıklarına istinaden yazıyorum senin annen anneannen vs srni hep korkutarak azarlayarak vs büyütmusler bu durumda kendini bh sekilde hissetmen cok normal. Yani aileci olmaman cok normal çünkü onlar sana sürekli olumsuz yaklaşırlarsa bir taktiri sevgiyi merhameti esirgerlerse olacağı bu. O yüzden herkes doğururabilir ancak herkes anne baba olamaz.
 
ekmekkadeyifii .!.:
Günaydın arkadaşlar.
Konular biraz hassas , taşlayabilirsiniz.
Sorun benim aile düşkünü bir insan olmayışım. Dün annemle kavga ettik. Konu dağınıklığım. İki gündür misafir gelecek diye ev temizliyorum annem yapma yorulma dediği halde. Dün evi mis gibi yaptım annem odamın dağınıklığını gördü. Odam dağınık olduğu sürece yaptığım temizliğin hiçbir şey ifade etmediğini şüphe verici olduğunu söyledi. Kaldı ki beni temizlik yaparken gördü ve çok beğendi yapma şeklimi. Bunu da söyledim bir hata bulamadın o kadar kötü temizlik yapmıyorum işte dedim. Olaya hata aramak olarak bakma dedi.
Sonra evdeki kediyle alakalı bir şey oldu ben hatalıydım evet ama kavga ettik. Benim aileme hiç düşkün olmadığımdan, her şeyi yapmış olmak için yaptığımdan, gece oda kapım kapalı yattığımdan ve okuduğum yere dönmek için can attığımdan dem vurdu. E bence bu normal çünkü tüm arkadaşlarım ve erkek arkadaşım orada. Anneanneme bir gün gidip kalmadığımdan dem vurdu.(Aynı mahallede oturuyoruz) Bir gün teyzem anneannemle gezmeye çıkmamışım. Bunu bayağı sitem ederek söylüyor. Ne yapayım insan kendi yaş grubunu arıyor. Kuzenim var ama yurtdışına gitti seneye kadar gelmeyecek.
Oysa annemle ev oturmalarına beraber gidiyoruz daha iki hafta önce gördük anneannemi en son. Benim çocuklarım da bunu yaparmış o zaman anlarmışım. Diyebilirsiniz ki hiç mi haklı değil. Tabii ki haklı.
Ben çocukluğumu ergenliğimi anneannemlerle geçirdim ve zor oldu. Nasıl zor oldu mesela 10 yaşındayken televizyon seyrettim diye azar işitirdim neden ev işi yapmıyormuşum. Büyüdüm evde iş yapmadığım için azar işittim. Yapardım bu sefer beğenmezdi. Annem ve teyzem de ona katılırdı. Küçücük bir sebepten benimle günlerce konuşmazlardı hep anneannem haklıydı. Acaba düşkün olmamamın sebebi biraz bu olabilir mi?
Ama ben yine de aileme yakın olamadığımı anlamıyorum. Neden akrabalarından çıkmayan okuduğu yere geç dönmeye çalışan birisi olamadım? Var mı çözümü olan?
Genişletmek için tıkla...
Cevabını kendin vermişsin anneannen de büyüyen çocuksun ailene düşkün olmaman bundan ayrıca sürekli uyarı alman da uzaklastirmis senı
 
Acaba regl olacağımdan mıdır bilmiyorum daha bir gözüme batmaya başladı.
Dün gece evde mısır patlatmıştım. Tencereyi falan ovdum deli gibi hatta ellerim yandı kaynar sudan. Sabah annem gelmiş diyor ki e bunu yıkamamışsın. Nereye yıkamamışım o kadar yaptım dedim. Yooo yağlı bu olmamış falan dedi.
Arkadaşlar sevmiyorum değil ama beni bıktıran bir şey var. Ne derlerse batıyor. Ben evdeki tava tencereyle uğraşmak istemiyorum artık başka şeylerle uğraşmak istiyorum nedense. Bir de sitem ediyor benimle gelmek istiyordu ama ben çok istemedim diye. Üç ay bir aradayız, ben gidene kadar izinli dolayısıyla evde hep bir aradayız ve hiçbir arkadaşımın anne babasının geldiğini görmüyorum üniversite başlarken.
Ama anneme göre sevmiyorum onları istemiyorum. Diyebilirsiniz ki bu kadın kendi kendine böyle olmamıştır senin tutumların sebep olmuştur. Bana göre aile kurallarına uymanız gereken, hayır dememeniz gereken ve herkese karşı öncelikli olarak tercih etmeniz gereken insanlar grubu. Anneme bu düşüncemi sebepleriyle açıkladığımda geçmişe çok takılı kaldığımı söylüyor ama kolay değil ki.
 
Arkadaşlar sabah sürpriz yapmıştım mutluyduk.
Hafta içi diş operasyonum var. Anneanneminki Salı benimki Çarşamba olacaktı. Doktorun sekreteri aradı ve anneannemin operasyonundan sonraki saatin iptal olduğunu yani o saatin boş olduğunu söyledi. Annem de direkt ikimizin de geleceğini söyledi. Tamam zaten bunu hep yapıyor. Anneannemden sonraki gün gideceğimi ilk öğrendiğinde tarihi öne çekmemi istedi. Sonra sen bilirsin peki dedi. Sonra anneannem acil gidince yine sordu. Ben anladım ki istiyor ve hayır demem durumunda sitem edecek. İyi peki dedim çekilsin ne yapayım. Yer olmadığı için çekemediler ama bugün bu olay oldu. Tamam belki kendince okuduğum yere birlikte gitmeyi kabul etmediğim için buradayken her şeyi birlikte yapmak istiyor olabilir. Ben biraz şey kafasındayım hani e izin zamanın zaten bir aradayız yalnız kalmaya da ihtiyacım oluyor. Belki de iyi niyetinden. İğneden korkuyorum ama her insanın rahatlama şekli farklı. Kimisi ailesiyle olunca rahat eder kimisi yalnız başına.
Her zaman değil ama genellikle hayırı cevap olarak kabul etmiyor gibi davranıyor. Mesela geçen sene bir akrabamızla aynı hafta içinde 4-5 kez görüşmüştük. Ben gelmeyeceğimi söylediğimde iyi diyip gitmişti teyzeme sonra fotoğraf atıp gelecek misin diye darlayıp durmuştu.
Ya arkadaşlar tabii annedir çok seviyorum ama bu davranışından pek hoşlanmıyorum. Şimdi konuşsam da kırılacak diye korkuyorum. Ne yapsam sizce
 
deliha86 .!.:
Konu açmış olmak için açılmış bir konu.
Ben anormal bi durum göremedim.
Bütün aile ilişkileri böyle geçer genelde.
Kişilikte problem var bence sizin.
Genişletmek için tıkla...
Ben bende bir sorun göremedim. Karşımdaki insan kendilerine düşkün olmamı bekliyor, onun istediği gibi olmayınca da sitem ediyor ya da ağlıyor, ben de bu durumla nasıl mücadele edeceğimi soruyorum.
 
ekmekkadeyifii .!.:
Aslında haklı gibi iki aydır kendi isteklerime göre takılıyorum ev oturmaları dışında görmeye gitmişliğim yok. Herkes senin ne olduğunu biliyor nasılsa kadeyif yapmaz istemez diyorlar dedi. Bencil değilsin ama aileye düşkün değilsin diyor. Ama şunları yaptım diyorum. İnsan sevdiğine yaptıklarını söylemez diyor. Ama yapabildiğim kadar fedakarlık yapıyorum işte diyorum. Yapabildiğin kadar... diyor imalı bir şekilde.
Tamam evet benim bunları kendiliğimden akıl etmem gerek ama daha çok gencim, 21 yaşında kaç insan ailem de ailem der ki?
Genişletmek için tıkla...
Ben de çok düşkün sayılmam. Annesini her gün arayan kardeşleri ile saatlerce konuşan arkadaşlarım var mesela ama ben yapamıyorum. Maddi manevi destek olurum ama hep aşırı bir samimiyet Yok. Babamla zaten aylardır görüşmüyorum. Özlemiyorum Da hiç. Bence bu bir eksiklik değil. Tavsiye ile düzelecek bir durum Da değil. İçinizden gelmesi lazım
 
ekmekkadeyifii .!.:
Ben bende bir sorun göremedim. Karşımdaki insan kendilerine düşkün olmamı bekliyor, onun istediği gibi olmayınca da sitem ediyor ya da ağlıyor, ben de bu durumla nasıl mücadele edeceğimi soruyorum.
Genişletmek için tıkla...
Merhaba, inanın yaş ilerledikçe aile bile olsa incir çekirdeğini doldurmayacak şeylere alınan insanları zaten çekemez oluyor insan, o yüzden hiç takılmayın. Maalesef insanlar olarak doyumsuzuz, birinden bir iyilik görsek bir süre sonra onu görevi gibi görmeye başlıyoruz. Okulunuz açılınca tek gidin tabi ki, elbette kafanızı dinlemeye ihtiyacınız var. Aileye bağlı olmak güzel olabilir ama bağımlı birey yetiştirmeye çalışmak, bir çocuktan sürekli ev işi beklemek, duygu sömürüsü ile kararlarına müdahale etmek hiç doğru değil bence. Mümkünse okul bitince de yine eve dönmez farklı bir şehirde iş arardım ben olsam. Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Küçüklüğümden beri düşkün olamadım okul kapanirdi aynı gün köye anneannemlere kacardim onlarda huzur vermezdi ama gitmek istemezdim yüzsüz yüzsüz kalirmisim az büyüyünce farkettim oradan da kestim ayağımı .

19 yaşında iniversite için çıktım sonra hep misafir gibiydim onlarda bunu hep hissettirdiler sagolsunlar .6 yıldır evliyim yine de her fırsatta gidip geldim kaldım vs amaher seferinde bin pişman olarak döndüm en son ocak ayinda kendi teklifleri ve ısrarları sonucu gidip oğlumu birakip sınava gittim tabiri caizse ağzıma s.ctilar o günden beri iyice koptum ...
32 yaşındayım su gün bişey olsa gidebileceğim bir ailem yok maalesef .

Çok uzattım ...Huzur verseler zaten düşkün olurdunuz emin olun sikmayin caninizi inşallah okulunuz bitince atanır veya başka bir yerde guzek bir isiniz ,düzeniniz olur
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

E
Ailemle hayat tarzı sıkıntısı
3 4 5
Yorumlar
91
Görüntüleme
3K
eceyla
E
ElifMavi
  • Kilitli
Evde bitmek bilmeyen sorunlar
8 9 10
Yorumlar
189
Görüntüleme
8K
Mune
Mune
W
Hukukçu arkadaşlarım bakabilir misiniz, some kv problems (UZUN KONU)
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
4K
whitesneaker
W
scarlett O hara
Anneler hiç intiharı düşündüz mü?
3 4 5
Yorumlar
89
Görüntüleme
4K
scarlett O hara
scarlett O hara
Yesilimsim
Ailemle ilgili
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
2K
yubarikavunu
Y
Back
X