Aileye yardım konusunda?

pekara .!.:

Anneniz babanizdan neden bosanmiyor?

Genişletmek için tıkla...

kendine dayattığı toplum baskısı.. ben karşılaştığımda konuşasım bile gelmiyor onunla artık, zorla konuşturuyor nerdeyse. zamanında ağır şeyler yaşadık, konularım bile var..unutturmaya calısıyolar tabii ama ben silemem hafızamdan

tuzlucay .!.:

erkek kardeşimin durumu benden daha zor. ona da çok üzülüyorum. ama elimden bişey gelmiyor. sorumsuz babamın borçları bile ona kaldı. eve her ay maaşından önemli bi meblağ gönderiyor. evi geçindiren o aslında. babam da ayda bir gelip yiyor. çok zor çok. işin ucu bana dokunacak eninde sonunda. eşimin düşüncesini halen bilmiyorum ama bu konuyu açmak bile utanc verici olur sanırım. annemin tuhaf bi anlayışı var bu konuda malesef, bunu kıramıyorum. borçlara gitmeden gelse 7 bin küsür gelirimiz var ayda bi miktar atmayı düşünüyorum ben, ileriki aylarda yapabilirsem bir bilezik hatta. çünkü onlarla seneye eşya alacağım inşallah. anneme düğün sürecinde hiç yük olmadım. nevresim yatak örtümü kendim aldım, takacakları 1 bilezikti onu da bekarken biriktirdiğim paradan yaptım. babam olacak kuzenimin düğününde dolar takmıştı bana hiçbişey.. düğünüme gelemedi bile. çok sinirliyim cok. şu durumda annemin ona rest çekmemesine bile.! ay cok doluyum ben ya

Genişletmek için tıkla...

Bakin size benzer bir konum vardi benim de. Benim babam borc falan yapmazdi ama hep bana ve kardesime guvenerek mal sahibi olmaya calisirdi. Gereksiz zorluk yasatti bize. Ama aldigi her seyi kendi almis gibi elaleme anlatirdi. Benim dugunumde takisini takti ama almasi gerekenleri almadi. Eger benim calistigim kazandigim parayi bana biraksaydi ben ondan asla beklemezdim. Ama hem parani bana ver hem kendi ceyizini kendin yap olmuyor iste. Ama sorsan o dunyanin en mukemmel babasi. Ickisi kavgasi kufuru de cabasi. Butun bunlara ragmen benim annem de resti cekemedi. Korktu, sindi hep. Ben evlendikten sonra asla para beklentileri olmadi, olamaz da. Sen onlarin evladi olabilirsin ama onlara para vermek zorunda degilsin. Seni dunyaya getirip buyutmek zaten onlarin goreviydi. Ortada bir kaza veya hastalik olmadigi surece kimse kendi rahati icin baskasindan hele de kendi evladindan maddi yardim bekleyemez. Gitsin calissin. Sen istersen ayda 20bin kazan. Sen versen de onun kabul etmemesi lazim. Hediye alirsin, icinden gelir verirsin o ayri. Ama seni boyle sikintiya sokmaya hakki yok.

34 yasindayim henüz cocugum yok, ailem bir kurusumu almadi, hala destek olurlar istemesem bile zor durumda oldugumu hissetseler kosarlar. bazen kötü bir evlatmiyim harclik bile vermiyorum onlara dedigim oluyor fakat biliyorum almazlar.
bunun yerine hediye aliyorum.
ilerde cocuklarimin da parasina dokunmam, elimden ne gelirse yaparim. cünkü böyle gördüm.

durumun zor, yasamadan bir sey söylemek cok kolay fakat icindeki oldugun durum zordur eminim.