Benzer şeyler yaşadım. Kayınvalidem gülerek laf sokardi gülerek eleştirirdi güldüğü ve hızlı konuştuğu için ne dediğini idrak edene kadar zaman geçer cevap veremezdim. Buyugumdur saygı duyayım susayım modundaydim ama ben sustukça azitti sapıttı haddi aştı. Ben karşılıklı dairede oturuyordum bir de iyce sınırı aşmıştı. Önce anladığın dilden konuştum,sonra o bagirdimi ben daha çok bağırdım defelarca evden kovdum ama çok arsizdi ben böylede basedemedim. Bu sırada kocamda sadece figurdu asla karismazdi tarafta olmazdı etkisiz elemandi. Bunlar iyce haddi sınırı aşınca ya bu evden tasiniriz yada bitti bu iş dedim telefon cüzdan hiç bişe almadan çocuğu kucaklayıp evden çıktım. Bı anlık biseydi artık dolup tasmistim. Annemin evine gittim. Yalvar yakar oldular istegimden dönmedim. Uzak bı yere evimi taşıdım,önceliğim ben oldu. Arıyordu beni bişe soylicek mesela onu susturup ben böyle istiyorum böyle olcak demeye başladım. Artık karsisinda ezik değilde güçlü ne istediğini bilen biri vardı. En başta yapacagin şey kararlı gözü kara olmak. Eşim bile sen bilirsin gelmezsen bosanirm evi falan taşıyamam dedi öylemi sen bilirsin dedim güle güle dedim hemen geri vites yaptı yok olmaz öyle işte çocuk var demeye başladı.
Şimdi benim dediğim oldu evim ayrı ve uzak senede bir yada iki geliyor,bayramda gidip bı iki saat durup geldim. Mesafeyi koydum benimle konuşurken ne dediğine dikkat ediyor.
Biseymi dedi anında cevabini veriyorum. Demekki anladığı dil buymuş diyorum.
Şimdi hiç karışmaz bana lafını sozunude duymam